႐ွင္းခ်န္!!!
"What"
ေနာက္က လွမ္းေခၚသူေၾကာင့္ ႐ွင္းခ်န္ တစ္ေယာက္ အခုဏတင္ ေပ်ာ္လာတယ့္ အေပ်ာ္ေလးေတြ ၾကက္ေပ်ာက္ ဌက္ေပ်ာက္ ျဖစ္လိုက္ရၿပီ
"မင္းကို ခဏ ခဏ ေျပာတယ္ေနာ္ အယ္လို သူမ်ား ကိုယ္ထဲ ဝင္ၿပီး မေသာင္းက်န္ဖို႔ "
ေနာက္က လွမ္းေခၚသူ ပေယာဂ ဆရာမေၾကာင့္ မူးေနတာေတာင္ အမူးေပ်ာက္သြားရတယ္ ေတာ္ေတာ္ အသံက်ယ္တယ့္ ဆရာမ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ အေတြးေလး ျဖစ္သြားရတယ္ အျပင္ ဘက္ေတာ့ သူအေတြးေတြ မထြက္လာရဘူးျဖစ္သြားတယ္။
အေတြးေတြ ဘယ္ထြက္လာလို႔ရမလဲ နားကုိ လိမ္ဆြဲ ေနတာကို
"အားး ဆရာမ နာတယ္ လြတ္အံုး အားႀကီးနဲ႔ သူ ဝိတ္မွ အားမနာ "
႐ွင္းခ်န္ တစ္ေယာက္ သူရဲ႕ နားႏုုႏုုထြတ္ကို ပြတ္ၿပီး ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
"ေကာင္ေလး နာေအာင္ဆြဲ တာေလ နာမွာေပါ့ မင္းလုပ္ပံုကေကာ အဆင္ေျပလို႔လား ေျပာစမ္းပါအံုး သူမ်ား ခြင့္ျပဳ ခ်က္မရဘဲ အယ္လို ခဏခဏ ဝင္ေရာက္ေနတာ နည္းလမ္းမက်ဘူးေနာ္"
"ေသၿပီးမွေတာ့ ဘယ္သူ႔ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းရအံုးမွာလဲ မေတာင္းဘူး လုပ္ခ်င္တာ လုပ္မွာ"
"ေျပာမရ ဆိုမရ ေကာင္ေလး လာလိုက္ခဲ့ အိမ္ကို"
ဒီေကာင္ေလးက ေသသြားတာေတာင္ အစြဲ ခြၽတ္ေပးမယ္ ေကာင္းရာကို သြားပါဆိုတာေတာင္ မသြားႏိုင္ျဖစ္ေနလို႔ သနားမိလို႔ ခုလိုေတြ ပူပင္ေနရတာ ေကာင္ေလး မသိဘူး
အခန္းေ႐ွ႕ရပ္ၿပီး အခန္းေသာ့ ဖြင့္ေနရင္း ေကာင္ေလး လက္ကိုလည္းဆြဲထားရေသးတယ္ေျပာလုိ႔မရဘူး ဒီေကာင္ေလးက အရမ္းသြပ္လက္ၿပီး အရမ္းလ်င္တာ သူလို႔ ဝေဖာင္းေဖာင္း လူတစ္ေယာက္ကို အသာေလးဘဲ
"လာခဲ့ ေကာင္ေလး "
ဆရာမ က လွမ္းေခၚတယ္ သူ ဒီလို႔ ေဗဒင္ အခန္းတို႔ အစြဲ ခြၽတ္တယ့္အခန္းတို႔ ဝင္ရမွာ မသတီဘူး အသက္ ႐ွိစဥ္တုန္းကေတာင္ ဒီလို ေနရာမ်ိဳး ကို ေ႐ွာင္ၿပီးမွ သြားတာ
"မဝင္ခ်င္ပါဘူး ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ကို ဒီအတိုင္း လြတ္ထားေပးလို႔ မရဘူးလားဟင္"
