ကားမွတ္တိုင္မွာ ထိုင္ေနတာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ သြားစရာကလည္း မ႐ွိ ေဆြမ်ိဳးဆိုလို႔ နယ္မွာ႐ွိတယ့္ အဖြားဘဲ ႐ွိတယ္ အဖြားဆီလည္း မျပန္ခ်င္ ဝါသနာ ပါရာ လုပ္ဖို႔ ၿမိဳ႕တက္လာတာ မို႔လို႔အဖြားကိုလည္း အပူမေပးခ်င္တာလည္းပါတယ္
ring..ring
ဖုန္းေခၚလိုက္ေတာ့ contact ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဖြားျဖစ္ေနတယ္ သူ သတိရေနတာ အဖြားသိတာလား
"အဖြား"
"ေျမးေလး က်န္႔က်န္႔ အဆင္ေျပလား ေနေကာေကာင္းလား အရင္လို သရဲေတြ ျမင္တာ အနားကပ္တာ မ်ိဳးျဖစ္ေသးလား ထမင္းေကာ စားၿပီးၿပီးလား အဖြား အိမ္မက္ေတြ မေကာင္းလို႔ ေျမးရဲ႕"
တဘက္က အဖြားျဖစ္သူ အသံေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ မ်က္ရည္ေတြ က်မိၿပီ အသံမထြက္ရေအာင္ က်ိတ္မွိတ္ၿပီး အားတင္းထားေနရလို႔ အဖြားေမးတယ့္ အေမးကိုမနဲ႔ အားယူၿပီး ေျပာလိုက္တယ္
"အင္း ေျပပါတယ္အဖြားရဲ႕ ထမင္းလည္းစားၿပီး ေနလည္းေကာင္းတယ္ အဖြားေပးတယ့္အေဆာင္ေၾကာင့္ က်န္႔က်န္႔အရာရာအဆင္ေျပေနပါတယ္ ဖြားရဲ႕"
တစ္ကယ္ အဆင္ေျပမေနဘူးအဖြားရယ္ ဟင့္..ဟင့္..လူေတြ အရမ္းဆိုးတယ္ အဖြား က်န္႔က်န္႔ တစ္ကယ္ပင္ပန္းေနၿပီ ဖြားအရာရာကို လက္လြတ္ခ်ၿပီး ေနခ်င္ၿပီဖြား
"ေျမး ေလး တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ ေျမး အယ့္မွာေနရတာ အတင္မေျပရင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့ေနာ္ ဖြားနဲ႔အတူတူေနက်မယ္ေလ"
"ဟုတ္ ဖြား ဒါဘဲေလေနာ္ ေနာက္ေတာင္ က်ေနၿပီ ဖြားလည္း အိပ္ေတာ့ေနာ္"
"အင္းအင္း ဒါဆို ေျမးလည္း အိပ္ေတာ့ေနာ္ မနက္ အလုပ္ဆင္းရမွာမလား ေနာက္က်ေနၿပီ"
အဖြားနဲ႔ ဖုန္းေျပာလိုက္ေတာ့နည္းနည္းေတာ့ အား႐ွိသြားတယ္ ကိုယ္ဘဝ မွာ အားကိုးစရာ တိုင္ပင္ေဖာ္ တစ္ေယာက္႐ွိတာ သူ႔အတြက္ တစ္ကယ္ အားျဖစ္ေစပါတယ္
ဘယ္သြားရမလဲ ဆိုင္ကိုဘဲ သြားရမလား တစ္ညတစ္ေလ chef မသိေအာင္ ေနလို႔ရမယ္ ထင္တယ္
အမွန္က ေသာ့ တစ္ေခ်ာင္းအပိုက သူဆီ႐ွိတယ္ သူက မနက္ေစာေစာ ဆိုင္သြားေလ့႐ွိေသာေၾကာင့္ ေသာ့အပိုတစ္ေခ်ာင္းေပးထားတယ္
