Long Way Home (Ashton F. Irwin)

The First Time I Met Him

Το τελευταίο κουδούνι χτύπησε και εγώ με την Sophie βγήκαμε απο την τάξη της Φυσικής. Άφησα μερικά βιβλία στο ντουλαπάκι μου και πήρα μαζί μου τα βιβλία στα οποία είχα εργασίες και το έκλεισα κλειδώνοντας το. Με το που γυρνάω για να βρώ την Sophie, βρήκα μπροστά μου το αγόρι που την ρώτησα, τον Ashton.

“γεια σου Sophie”

είπε με την αυστραλέζικη προφορά του.

“τι θέλεις Ashton?”

είπε επιθετικά η Sophie και εκείνος με κοίταξε απο πάνω μέχρι κάτω, κάνοντας με να νιώθω λίγο άβολα.

“να ρωτήσω πως λένε την καινούρια σου φίλη”

“εεμμμ...λοιπόν...απο δω η Laura”

είπε και εκείνος δάγκωσε διακριτικά το κάτω χείλος του αλλά εγώ τον κατάλαβα γιατί τον παρατηρούσα.

“χαίρω πολύ...Laura”

είπε και έτεινε το χέρι του προς τα εμένα. Για να μην τον προσβάλω έτεινα και εγώ το χέρι μου και ανταπέδωσα στην χειραψία του. Με το που τον άγγιξα ένιωσα την καρδιά μου να αυξάνει τους ρυθμούς της και να αρχίσω να ζαλίζομαι. Μα τι έχει αυτό το αγόρι? Πήρα το χέρι μου και η Sophie τον αποχαιρέτησε ειρωνικά.

“γεια σου Ashton”

“θα τα ξαναπούμε”

απάντησε εκείνος και εγώ άρχισα να αγχώνομαι. Τι να εννοούσε τώρα? Μήπως έμπλεξα? Απομακρυνθήκαμε λίγο και γύρισε να με κοιτάξει.

“είσαι καλά?”

“ναι γιατί ναι μην είμαι?”

την ρώτησα αγχωμένη και εκείνη απλά απάντησε με ένα απλό “τίποτα”. Τώρα στα αλήθεια αρχίζω και αγχώνομαι λίγο. Γιατί να θέλει να μάθει το όνομα μου? Και γιατί ένιωσα έτσι όταν με άγγιξε? Κάτι δεν πάει καλά.

Βγήκαμε από τον χώρο του σχολείου και έξω με περίμενε ο αδερφός μου. Αποχαιρέτησα την Sophie και πήραμε, εγώ και ο αδερφός μου, τον δρόμο για τον γυρισμό.

“πως ήταν η πρώτη σου μέρα?”

με ρώτησε ο αδερφός μου και γύρισα και τον κοίταξα.

“μια χαρά, γνώρισα και μια καινούρια συμμαθήτρια, που φάνηκε να είναι η μοναδική που ενδιαφέρθηκε να μου μιλήσει. Εσύ?”

“εγώ γνώρισα αρκετά παιδιά και χαίρομαι που όλοι με συμπάθησαν”

“καλά απο την πρώτη μέρα σε έμαθε όλο το σχολείο?”