Long Way Home (Ashton F. Irwin)

Taking Off

Η μέρα για να φύγω, να πάω στην Αγγλία με τον Ashton και το συγκρότημα έφτασε. Όταν ξύπνησα είδα τον Ashton δίπλα μου να κοιμάτε, γαλήνια. Το χέρι μου κατευθύνθηκε στα μαλλιά του και τα πήγα προς τα πίσω για να μην τον ενοχλούν στο πρόσωπο του.

“καλημέρα, όμορφη”

λέει και ένα χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη μου. Αα! Ξέχασα...τα δύο τελευταία βράδια που έμεινα στο σπίτι του Ashton, λόγο το ότι δεν υπήρχε χώρος για να κοιμήθω, αν και προσφέρθηκα να κοιμηθώ στον καναπέ αλλά η μητέρα του δεν με άφησε, κοιμόμουν στο κρεβάτι του Ashton, μαζί του. Στην αρχή ήταν άβολο όλο αυτό για εμένα, εννοώ να κοιμάμαι μαζί του στο ίδιο κρεβάτι, αλλά εκείνος με έκανε να αισθάνομαι σαν κοιμάμαι στο δικό μου.

“καλημέρα”
“πως κοιμήθηκες?”
“μια χαρά, αν και ακόμα νιώθω κουρασμένη λόγο της ενέργειας που με κατακλίζει και δεν λέει να φύγει”
“γιατί?”

“γιατί, χαίρομαι που θα πάμε μαζί εκεί”
“και εγώ χαίρομαι, αλλά ο πατέρας σου?”
“δεν με νοιάζει...εγώ έχω πάρει την απόφαση μου. Θέλω να είμαι μαζί σου”
“μμμ”
“τι ώρα είναι η πτήση?”
“στις 10.00”
“είναι 7.00”
“και τι με αυτό? Έχουμε ώρα”
“εγώ προτιμώ να σηκωθώ τώρα να φάω πρωινό και να ντυθώ και...”
“10 λεπτά παραπάνω δεν βλάπτουν”

“και τι θα κάνουμε 10 λεπτά?”

“απλά θα μείνουμε εδώ”
δεν θα καθόμουν να τον ακούσω. Αν ήθελα να σηκωθώ θα σηκωνόμουν. Έσπρωξα το λεπτό σεντόνι απο πάνω μου και οι πατούσες μου πάτησαν το κρύο πάτωμα. Έβαλα δύναμη στα χέρια μου και σηκώθηκα απο το κρεβάτι μόνο λίγα εκατοστά, όταν το χέρι του με τράβηξε πάλι πίσω.

“είσαι πεισματάρα”
“μπορεί, αλλά...”
“δεν υπάρχουν αλλά...απλά μείνε λίγα λεπτά εδώ, μαζί μου”

λέει και ανεβαίνει από πάνω μου για να μην μπορώ να σηκωθώ.

“γιατί το κάνεις αυτό?”

“τι κάνω?”
“γιατί δεν με αφήνεις να σηκωθώ?”
“δεν θέλω”

απαντάει και με κοιτάει κατευθείαν στα μάτια. Το δωμάτιο ήταν σχεδόν σκοτεινό, έμπαινε λίγο φως απο τα παραθυρόφυλα και μπορούσα να διακρίνω τα χαρακτηριστικά του και το ότι με κοιτούσε.

“πες μου την αλήθεια...στα αλήθεια με θέλεις μαζί σου στο tour?”
“γιατί να μην σε θέλω?”

“δεν ξέρω...ίσως είμαι βάρος”
“όχι...δεν είσαι! Χαίρομαι που θα έρθεις”
“το θέμα είναι δεν θα είμαι πάντα μαζί σου”
“τι θες να πεις?”
“θέλω να πω ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να γυρίσω πίσω για της σπουδές μου”