“σε θέλω” συνέχεια αυτές οι δύο λέξεις να παίζουν ξανά και ξανά στο μυαλό μου. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι ο Luke είναι....ερωτευμένος...ΜΑΖΊ ΜΟΥ!!! εννοώ πως γίνεται να είναι? Τι έχω για να με ερωτευτεί? Τίποτα δεν έχω! Είμαι μια απλή συνιθησμένη κοπέλα! Δεν είμαι τόσο όμορφη για να έχω όλα τα αγόρια να με κυνηγάνε για να βγούνε έστω ένα ραντεβού μαζί μου! Όχι! Δεν είμαι! Όταν ζούσα στην Ελλάδα υπήρχαν πάντα αυτές! Πάντα αυτές ήταν οι όμορφες! Πάντα αυτές ήταν που είχαν όλα τα αγόρια να τις περιτρυγιρίζουν! Πάντα αυτές ήταν οι δημοφιλής! Εγώ δεν είχα τίποτα από όλα αυτά! Ούτε αγόρια, ούτε φήμη, ούτε την τέλεια ομορφιά! Θα μου πειτέ...μα καλά τα έχεις με ένα αγόρι που θα κάνει περιοδεία με το συγκρότημα του, μαζί με το συγκρότημα που σου αρέσει! Ναι, αλλά τι βρήκε πάνω μου? Ίσως με βρήκε όμορφη, αλλά εγώ δεν αισθάνομαι έτσι! Είμαι σίγουρη, τώρα που έφυγα απο το σχολείο και συγκεκριμένα από την Ελλάδα, εκείνοι χαίρονται και λένε πόσο άχρηστη είμαι! Μπορεί να είμαι άχρηστη σε αυτούς αλλά εγώ θα κάνω αυτό που θέλω! Ναι θα σπουδάσω, αλλά θα κάνω αυτό που πάντα ήθελα! Να γίνω δημοφιλής!
“Laura? Με ακούς?”
ακούω την φωνή του Luke να λέει το όνομα μου. Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω κατευθείαν στα μπλε μάτια του.
“πως γίνεται? Πως γίνεται να με θέλεις?”
είναι οι μόνες λέξεις που ξεφεύγουν απο το στόμα μου, καθώς μερικές στάλες δακρύων πέφτουν στα κατακόκκινα, απο το κλάμα, μάγουλα μου.“σου φαίνεται περίεργο, αλλά...αλλά αυτή είναι η αλήθεια! Είμαι ερωτευμένος μαζί σου!”
“όχι! Δεν μπορείς να είσαι! Τ-τι βρήκες πάνω μου? Δεν είμαι καν όμορφη!”
“όχι, αντιθέτως είσαι πανέμορφη! Γιατί να μην είσαι?”
“όλοι νομίζουν πως είμαι άχρηστη και δεν είμαι όμορφη και...”
“ποιός το λέει αυτό?”
“τα κορίτσια του σχολείου μου, στην Ελλάδα!”
“γιατί σκέφτεσαι αυτές? Έχεις φύγει μακρυά από αυτές, πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι αυτές από το παλιό σου σχολείο!”
“δεν...δεν...”
“απλά...σταμάτα να το σκέφτεσαι!”
όντως...άσκοπα καθόμουν και σκεφτόμουν αυτές από την Ελλάδα! Δεν υπήρχε νόημα! Ήμουν ήδη πολύ μακρυά τους!“έχεις δίκιο...αλλά δεν αλλάζει το ότι μόλις είπες πως είσαι...”
“ερωτευμένος μαζί σου. Το ξέρω! Είναι περίεργο για σένα”
“πόσο καιρό είσαι...ερωτευμένος μαζί μου?”
“από τότε που σε είδα”
“το ίδιο είχε πει και ο Ashton”
λέω και σκουπίζω τα δάκρυα, που είχαν πέσει στα μάγουλα μου, με το μανίκι της άσπρης μπλούζας μου.
YOU ARE READING
Long Way Home (Ashton F. Irwin)
FanfictionΌταν κάποιος σου λέει πως πρέπει να φύγει για μια περιοδεία με το συγκρότημα του, ενώ εσύ θέλεις να τον ακολουθήσεις? Τι κάνεις? Εγώ ακολούθησα αυτό το αγόρι και τώρα το μετανιώνω. Γιατί? Γιατί ήμουν τυφλωμένη από έρωτα! ΝΑ ΓΙΑΤΊ!!! Το όνομα του? As...