Back To London

146 17 3
                                    

Μετά από 3 ώρες μέσα στο αεροπλάνο φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Αγγλιάς, το Heathrow Airport. Πήραμε τις βαλίτσες μας και μπήκαμε στο γνωστό αμάξι, για εμένα και τον Ashton. Η Αθηνά φαινόταν χαρούμενη που είχε έρθει μαζί μου και φυσικά χαιρόταν ακόμα περισσότερο που θα γνώριζε και τα δύο συγκροτήματα και ειδικά τον Luke. Κόλλημα έχει πάθει με εκείνον. Το αμάξι σταμάτησε έξω από το στούντιο και κατεβήκαμε κάτω. Τις βαλίτσες θα τις πηγαίναμε αργότερα στο ξενοδοχείο. Ανεβήκαμε πάνω στο γνωστό δωμάτιο και όλοι ήταν εκεί περιμένοντας υπομονετικά, πιθανόν τον Ashton. Με το που μπήκαμε όλα τα βλέμματα στράφηκαν προς εμένα, τον Ashton και την Αθηνά. Με το που με είδαν έτρεξαν να με αγκαλιάσουν. Μετά από τις αγκαλιές σύστησα την Αθηνά στα παιδιά και περιττό να πω ότι όλοι ήταν με ανοιχτό το στόμα. Ειδικά ο Luke. Εκείνη χαμογέλασε και άρχισε να συζητάει με τα παιδιά, ενώ εγώ και ο Ashton καθόμασταν μαζί στον καναπέ αγκαλιά και κοιτάγαμε όλο το σκηνικό. Η Αθηνά μιλούσε με τον Luke και εγώ χαιρόμουν για εκείνη.

η φιλή σου είναι πολύ γλυκιά”
“είναι, αν και πολύ μεγάλο πειραχτίρι”

χαχαχαχαχα...ομόρφη”
“επ...έχεις εμένα”
“μην φοβάσαι...εσύ θα είσαι πάντα αυτή που θα θέλω”

τι γλυκός τρόπος για να με ρίξεις...χαχαχαχα”
“που, τι...?”
“σσσς...θα δούμε”
λέω και τον σταματάω από το να πει κάτι παραπάνω και εκείνος χαμογελάει, σκεφτόμενος στην σκέψη για το τι θα μου κάνει το βράδυ. Μετά από λίγο η Αθηνά ήρθε και κάθισε δίπλα μου, χαρούμενη.

“μάντεψε, μάντεψε, μάντεψε”
“λοιπόν...σου ζήτησε να βγείτε”
“ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!”
“χαχαχαχαχα...έχεις πλάκα όταν το κάνεις αυτό”
“σκάσε, χαίρομαι! Χαχα”
“η απόψη σου που τον είδες από κοντά?”
“λοιπόν...είναι ακόμα πιο κούκλος από κοντά και γαμώτο ζηλέυω που έχεις βγάλει τόσες πολλές φωτογραφίες του”
“χαχαχα...θα βγάλεις και εσύ”
“πάμε να ετοιμαστούμε”
“εγώ γιατί παιδί μου να ετοιμαστώ? Εσύ πρέπει να ετοιμαστείς”
λέω και άρχισα να γελάω ενώ εκείνη με παίρνει από το χέρι και με σηκώνει από τον καναπέ.

“κάτσε...δώσε μου ένα λεπτό”
λέω και γυρνάω στον Ashton.

Ash...εμείς θα φύγουμε”
“που θα πάτε?”
“θέλουμε να πάμε λίγο στο ξενοδόχειο, θα σου εξηγήσω αργότερα”
“θα έχουμε χρόνο για αργότερα?”
“Ashton σκάσε...μην με κάνεις να αλλάξω γνώμη”
“εντάξει, εντάξει...χαχαχα...ορίστε το κλείδι του δωματίου μας”
“θα κλείσω και ένα για την Αθηνά”
“εντάξει...μόνο μην είναι δίπλα από το δικό μας”
“γιατί? Κι αν θελήσει κάτι?”
“το λέω για να κοιμηθεί ήσυχα μην έχει και εμάς”
“Ashton! Χαχα”
“πρέπει να σε κάνω να μένεις ήσυχη”
“θα σου έλεγα τίποτα τώρα αλλά έχε χάρη που πρέπει να φύγω”
λέω και φεύγουμε με την Αθηνά από το στούντιο. Πήραμε το αμάξι και πήγαμε στο ξενοδοχείο. Καθόλη την διάρκεια, η Αθηνά προσπαθούσε να αποφασίσει τι παπούτσια να βάλει. Έχει ένα τεράστιο κόλλημα με τα παπούτσια. Όταν φτάσαμε πήραμε τις βαλίτσες και ανεβήκαμε στο δωμάτιο που μοιράζομαι εγώ και ο Ashton. Με το που μπήκαμε η Αθηνά άφησε την βαλίτσα πάνω στο κρεβάτι και προσπαθούσε να διαλέξει.

Long Way Home (Ashton F. Irwin)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora