Chapter 16

7K 163 2
                                    

Gusto

Tumingin ako kay Gray na ngayon ay nakaupo sa isang mataas na stool habang may isang mikroponong nakatutok sa kanya. His guitar was already connected to the hall's speakers.

Sunod kong sinulyapan ang canvas na nasa harap ko. Nilagyan ko na ito ng primer kanina. Bahagya akong nakagilid sa mga ka-klase ko para makita nila ang ginagawa ko, samantalang si Gray ay bahagyang nakaharap sa akin, na hindi nakatulong sa pagka-ilang na nararamdaman ko.

"Whenever you're ready." I heard Sir Dimalanta announced, who is now seating on one of the front row seats of the music hall. My classmates were seated behind him.

Sumulyap akong muli kay Gray na nakita ko namang tumango sa akin.

He strum his guitar which signals the start of our presentation.

He added a 10-second intro to his song which gave me more time to work on my painting.

I was starting to work on the light shades of my painting when Gray started singing Ben & Ben's Leaves.

I can think of all the times
You told me not to touch the light
I never thought that you would be the one ...

I almost shut my eyes closed when I heard his voice. It was soothing and calming. Walang taong hindi mapapatingin sa kanya sa oras na binigkas na nito ang unang liriko ng kanta. Pero nanatili ang atensyon ko sa ginagawa ko.

Gayunpaman, hindi parin naalis ng pagsasawalang-bahala ko ang epekto ng boses niya sa akin. Ang kagaanan nito ay tila dinadala ako sa isang isla, asul na dagat sa ilalim ng maliwanag na sikat ng araw, sa pakiramdam na idinuduyan ako ng ihip ng hangin, kasabay ng lagaslas ng mga dahon sa paligid at maliliit na paghuni ng mga ibon na nakadantay sa mga sanga nito.

Leaves will soon grow from the bareness of trees
And all will be alright in time
From waves overgrown come the calmest of seas
And all will be alright in time
Oh you never really love someone until, you learn to forgive

Ngunit pagdating sa chorus ay hindi ko na napigilang mapatingin rito.

His eyes were closed while his lips were mindfully pronouncing each word in his song.

Then suddenly, he opened his eyes.

Nahigit ko ang aking hininga nang sa pagbukas ng mga kulay abong mata nito ay diretso siyang tumitig sa akin. Ilang segundo ring ganoon ang sitwasyon hanggang sa bigla siyang ngumiti habang binibigkas parin ang kinakanta nito. 

Wala sa wisyo akong ngumiti pabalik. Pinakiramdaman ko ang dibdib ko nang maramdaman ko ang pagsabog ng milyon-milyong bultahe ng pag-ibig roon. Sa pagkakataong iyon ay nasagot na ang mga tanong na gumagambala sa isip ko.

Gusto ko na nga siya. This time I am so sure.

My little game called Taming Gray was being turned around. It is Gray who tamed me.

I took a deep breath and used all my strength to detach my stares from him. Ngayon, ang aking atensyon ay muli nang nasa ginagawa ko.

I dip my paintbrush into my pallet. The soothing voice of Gray from my background brought me calmness, which has been so evident on the soft strokes I am making on my canvas.

Taming GrayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon