Taming Gray

Chapter 32

Gray

"Call me when there's a problem." My mom said when I climb off the car.

"Mhh." I nodded and started to walk towards the university.

Bukod sa medyo maaga pa, hindi na ako dumaan sa locker ko kaya kaunti pa lamang ang taong nadatnan ko sa first class namin.

Ilang minuto pa ang nagdaan at nagdagsaan na ang mga classmates ko.

I suddenly became attentive when I saw Green entered the class. Tiningnan ko ang likuran niya ngunit wala parin si Gray na palaging kasama nito.

My shoulder sagged in disappointment.

It was already Thursday. Not of the same week, but the following week. Ibig sabihin, 12 days na ang nakakalipas simula noong huling pag-uusap namin ni Gray.

I already miss him. I miss his voice, his touches, his teasings, his mere presence beside me. Even his scowls and his sarcastic remarks. I miss everything about him.

Alam kong medyo nakakabahala iyon. Ilang buwan pa lamang kaming nasa relasyon pero ganito na ang epekto niya sa akin, na parang kulang ako kung wala siya sa tabi ko.

But I think, it was really love when you already considering someone as the half of you, that without him, you wouldn't be completed anymore.

"Hello!"

Natigil ang pag-iisip ko nang mapansin ko ang pagwagayway ng kamay sa harap ko.

"Umagang-umaga tulala ka na naman Amber." Narinig kong sabi ni Mia. Nakaupo na siya sa tabi ko.

"Nasaan ba kasi yang magaling mong pinsan? Hindi parin ba siya papasok?" Nabaling ang atensyon ko kay Rob nang tanungin niya si Green sa likod namin.

Hindi ko na siya tiningnan. Hindi na ako umaasang may alam siya.

Pero mukhang nag-iba ang ihip ng hangin.

"Ang balita ko ay nag ho-home-schooling si Gray. Kailangan niya raw kasi ng maraming oras para sa training niya sa company nila." Pagpapaliwanag nito.

"Gaano nalang ba siya ka-busy at kahit isang minuto ay wala siyang maibigay sa kaibigan namin." Umiling si Mia. Wala akong narinig na sagot mula kay Green.

Hinila ko ng bahagya ang braso ni Mia para patigilin. She look at me with an obvious disapproving expression but decided not to comment anyway.

Bukod sa ayaw ko nang isama ang mga kaibigan ko sa issue namin ni Gray, nakakahiya ring pati si Green ay nadadamay.

Hindi nagtagal ay dumating na ang professor para sa first subject namin.

Our classes passed by uneventful. I found myself walking to the cafeteria with my friends when I suddenly heard my phone ringing.

Biglang tumalbog ang puso ko nang maisip ang isang tao pwedeng tumatawag sa akin ngayon.

Pero gaya kanina, bumagsak muli ang balikat ko nang makitang hindi niya pangalan ang ipinapakita ng screen.

"Ms. Rita." Banggit ko pagkasagot ko sa tawag. Huminto muna ako sa paglalakad, ganoon din ang mga kaibigan ko.

"Hello Amber. I just want to ask if you already finish the article I assigned to you."

Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtantong hindi ko pa iyon nauumpisahan. It was due last week but I requested for an extension.

I think I'll be doing the same again.

"Amber. Are you still there?"

"A-ah. Yes maam. I'm sorry but I did not finish it yet. Can I give it you tomorrow?" I lied.