spring was gone | Buenvenidez Series #1 [COMPLETED]

29

Ang usap namin nang gabing iyon ni Gust ay hindi na nasundan pang muli. He became busy but he never failed to send me lunch to eat every rehearsal. Madalas ay ipapadala niya sa secretary o driver niya. Ilang beses ko mang tanggihan, hindi padin niya tinigilan.

That became our usual set up for the following weeks. Inaasahan ko pa namang mapapadali ang pagsasabi niya sa akin ng mga alam niya ngunit nagkamali ako. Papalapit na ang fashion show pero wala padin akong nakakalap na impormasyon bukod sa totoong pamilya nga ni Drew ang nasa likod ng lahat.

My family wouldn't be involved in the first place if we didn't protected Richela's family. But if we didn't helped in the first place, Richela's life would be vanished. Kung hindi kami tumulong, matagal na akong nawalan ng kaibigan, at ang maisip yon ay masakit para sa akin.

Hindi parin malinaw sa akin ang totoong dahilan ng pamilya ni Drew. I doubt that my daddy knew anything about this. Gustuhin ko mang sabihin ay hindi ko din magawa dahil maaaring gumulo lang lalo. Lalo pa't ilang beses ding nakita ng mga tauhan nina Caius si Richela at Drew na magkasama.

I've been trying to reach her out but she's busy. I want to know what's going on with her but she doesn't seem to let me know, at wala naman akong magagawa doon. Ang tangi ko lang magagawa ay sumuporta sa kanya, whatever her plans is, as long as she's safe, then I'm okay.

Hindi ko namalayan na masyado nang lumilipad ang utak ko at hindi ko na halos nasundan ang lecture ng professor ko. Mabuti nalang at hindi siya mahilig mag pa surprise quiz kaya aaralin ko nalang ang lesson na 'to.

Natapos naman agad ang klase kaya dumiretso na kaagad ako sa gate kung saan naghihintay ang driver ko pero iba ang naabutan ko.

It was Gust leaning on his Porsche. Unlike his casual attire, ngayon ay nakaformal attire siya at mukhang kakagaling lang sa opisina.

I roamed my eyes around the lot but my driver isn't there, yet, kaya naman sa kanya ako lumapit.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya.

He chuckled and shrugged saka binuksan ang shotgun seat.

"I haven't seen you for a week because I was busy.." Aniya.

Yes. He was out of the country for a week because of their sudden business trip. Sa bilis ng panahon, hindi ko na nga namalayan na nakaisang linggo na kaagad iyon.

"May sasabihin ka ba?" Tanong ko.

He sighed, saka iginala ang mga mata sa paligid. "I'll answer every question you're going to ask. But first, do as you please, get in the car," Maawtoridad ang boses niya kaya sinunod ko nalang siya.

Ilang sandali naman ay sumakay na din siya saka pinaandar ang sasakyan.

"Baka hanapin ako ng driver ko. Alam niyang wala akong rehearsal ngayon!" I snapped.

Nagpakawala siya ng malalim na hinga. "Leave him a message then."

"Saan ba tayo pupunta?" Tanong ko sa kanya.

Hindi niya ako sinagot, nanatili siyang tahimik, hanggang sa magsalita siya bigla.

"If Richela calls you tonight, let me know. If she wanted to see you, tell me." Aniya.

Kumunot ang noo ko, "Hindi niya ako nirereplyan kaya imposibleng tumawag siya sa akin."

"If ever, she will. Tell me."

"Bakit?"

"The Torreses men are eyeing on you. Alam nila ngayong kasama kita,"

Kumunot ang noo ko sa kanya, "You mean they were outside my school?" He nodded. "Ano naman kung kasama kita?"