Silent Return (SEASON I) |Completed|

CHAPTER 40 - Lunch

KATH TOLENTINO POV

NAKAPASOK, na ako sa loob ng hospital, tinanong ko naman ang iilang nurse doon kung nakita nila si mama.

"Saan ko po pwedeng hanapin si nurse lexa?" i asked, may tinignan naman ang nurse sa computer.

"Sa office po ni dr.yap," she said, hindi ko alam kung saan yun.

Bahagya akong ngumiti, "Sorry," nahihiyang sabi ko.

"Sa fourth floor po ma'am, sa labas ng door may Dr.yap's office po na nakalagay." she said.

"Hm,thankyou." nakangiting pasasalamat ko.

Naglakad na ako para makapasok na sa elevator,

Nakapasok na ako sa elevator, meron cute na bata ang panay tingin sa'kin, nakahawak ang kamay nya sa mama nya, nginingitian ko naman siya, nang biglang bumaba ang tingin nya sa pagkain na hawak ko, is she hungry? I asked myself, i remember i have 1 milketa sa pocket ko, kaya agad kung kinuha iyon.

Iniabot ko sa kanya ang lollipop, tinanggap nya naman agad iyon. Hindi napansin ng mama nya na binigyan ko sya ng lollipop,kaya yumuko ako sandali at sinabing...

"Shhh," iyon lang nalang ang sinabi ko, kumindat naman sya sa'kin kaya nginitian ko nalang sya, sakto at bumukas na ang elevator, nandito na ako sa ikaapat na palapag, kaya lumabas na ako, nag babye muna ako sa cute na bata, kumaway naman sya sa'kin pabalik, tinignan ko ang mama nya, mukhang may kausap sa telepenlo, kaya kagaya kanina, hindi na naman nya napansin ang ginawa ko.

Naglakad na ako patungo sa office na sinasabi ng nurse sa baba kanina.

Dr.yap office where it is?

Tanong ko sa sarili ko, tahimik ang koridor na 'to, hospital eh kaya dapat tahimik lang, hindi din alam ni mama na dadalaw ako sa kanya dito, kaya for sure masusurprise sya, sinakto ko talaga na lunch nya, kasi baka nag papalipas na naman sya ng gutom.

Here, nakita ko na ang office, pinakinggan ko kung maririnig ko ba ang boses ni mama, nandito nga sya sa loob, kaya aantayin ko na lang sya dito sa labas, uupo lang ako saglit.

Matagal bago si mama makalabas, seryoso siguro ang pinag uusapan nila.

Nakalabas na si mama, napahawak pa siya sa dibdib nya, halatang nagulat na nandito ako.

"Mama," pang aasar ko sa kanya, "Nag lunch kana? I brought this for us, para sabay tayong mag lunch," itinaas ko ang pagkain.

"Sakto hindi pa, tara doon tayo sa cafeteria sa baba," aya nya sa'kin, isinuksok naman nya ang kamay nya sa loob ng braso ko, ngiti na lang ang iginawad ko, naglakad na kami papunta sa cafeteria na sinasabi nya.

"You like, hospital foods ma?" i asked, habang kinakain ang dala kong pagkain para saming dalawa.

"Actually kath, hindi," pabulong na sabi ni mama, i chuckled. "Siguro kasi hindi pa ako sanay," dagdag nya.

"Siguro nga," i chuckled.

"Puro ka tawa jan, babatukan kita haha." aamba si mama na kukutusan ako, di ako umilag di naman nya gagawin eh.

"Okay, okay." suko kunwari na sabi ko.

"But, how's your day here? Okay naman ba?" i asked.

"Yes, okay naman, may mga bagong kaibigan, nakakakwentuhan, alam mo naman ako, madaldal ako, hindi pwedeng hindi gagana ang bibig ko, gusto kong kakwentuhan yung mga may edad na paseyente, mas masaya sila kausap, kasi mas marame silang experience kaysa sa'kin. Pero alam ko naman na darating ang araw na tatanda din ako." masayang kwento ni mama, napangiti naman ako.

"You really love your job ma ah," masayang sabi ko,

Ngumiti naman sya. "of course." pagmamalaki nya sa'kin. "But anyways—" hindi na ni mama naituloy ang sasabihin nya ng may isang may edad na nurse ang tumabi sa'min, mukhang kilala sya ni mama, dahil nginitian nya ito, tumingin naman sa'kin ang may edad na nurse, maganda pa din sya, kagaya ni mama.

"Hi," she said.

Nginitian ko na lang sya.

"She's my daughter, sya yung lagi kung kwenekwento sayo," sabi ni mama. Kwenekwento pala ako ni mama, aiiish!

"Hm, she's pretty ah, how old are you iha?" she asked.

"Im 24 ma'am," magalang na sagot ko.

"Hm, nice. Do you have a boyfriend?" she asked, natagalan ako bago sumagot, naalala ko si lucas, nakaramdam ako ng lungkot pero di ko na pinahalata. "If you're not have a boyfriend, i have son, pwede ko siyang ipakilala sayo, abogado sya, yun sure na ipaglalaban ka, alam nya ang law kaya sure na swerte ka. He's handsome too, mana sa mommy nya pretty." she said, napangiti na lang ako dahil nahawa ako sa ngiti ni mama.

"Ang saya niyo po pala kasama," hindi ko alam, kung bakit yun ang sinabi ko, masyadong malayo sa tanong nya kanina.

"Of course, and your mom also, masaya din syang kasama." she said, napangiti naman ako.

"Opo, pala kwento po kasi si mama," masayang sabi ko.

"Sinabi mo pa, alam mo bang hindi ako nakakaramdam ng pagod kapag magkasama kami, kasi yung mga kwento nya, ang sarap pakinggan." kwento nya, walang mapagsidlan ang ngiti ko, grabe may napapasaya si mama sa mga kwento nya.

"By the way, im yazmine. Pang bagets ba name ko? Well, i don't know why my mom gave me this name hahaha." natatawang kwento nya, hindi ako nakakaramdam ng pag kabagot sa kanila. Para kasing kasing age ko lang ang kaharap ko, si tita yazmine, i can call here tita, instead mommy, hindi naman ako interesado sa anak na sinasabi nya, alam niyo naman kung para kanino ang puso ko.

For lucas only.

I missed him, hindi pa kasi ako kinocontact ni kuya matt, si samantha sa saturday ko pa makikita, dalawang araw pa bago mag saturday, i want to ask jonas too, pero baka mas ikapahamak ko pa, edi dalawa na ang proproblemahin nila diba, i should need to think first, bago ako basta-basta sumugod.

"Ang ganda niyo po, and also your name po—" i said, "im kath po." pakilala ko naman sa kanya inilahad ko ang kamay ko, tinanggap nya naman 'yon, ang lambot din ng kamay nya. Maalaga sya sa sarili nya, at mukhang hindi sya na sstress, sana pag kasing age na nila ako ni mama, fresh pa din ako hahaha.

"Kanina pa tayo nagkwekwentuhan, hindi pa pala natin alam ang name ng isat-isa" she laugh.

"Hm, mukhang magkasundo na kayo agad, ah." singit ni mama.

Nakangiting tinignan ko si mama, "Kaya nga po ma eh," i said.

"Let's eat na muna, matatapos na din pala ang lunch break natin." sabi ni tita yazmine, tinignan nya kasi ang relos nya.

Nagpatuloy na kami sa pagkain.