Silent Return (SEASON I) |Completed|

CHAPTER 46

Paano naman kaya sya nagkaroon ng ganoong sakit?

Sinong doctor kaya ang tinutukoy nya?

Saang hospital?

Kailangan kong malaman kung saan, at sinong doctor, kailangan ko din namang tulungan si liam, dahil may pinagsamahan din naman kami,

Nag search ako kanina kay google, ang sabi doon ay maaring gumaling ang may ganoong sakit, wala ako masyadong alam sa gano'n eh, kaya nag search ako.

Pwede daw sa ichemo, basta gagaling sya, perfect take lang ng medicine. Baka makatulong, so i think he need me.

He need someone who remind him, to take him medicine though.

Napatigil ako sa pag iisip, ng bigla akong magulat sa pabagsak na mga papers na inilapag ng sekretarya,

Why she act like this, huh? Did i do something wrong to her? damn it!

Napatingin ako kay lea, ganun din kay danny, pareho silang nakatingin sakin, palipat-lipat ang tingin nila sakin at sa sekretarya ni sir emilio.

"Sabi ni swe–" she said. Tumikhim muna sya bago magsalita ulit, "Sabi ni sir em, asikasuhin mo daw yan, masyado yang marame, kaya baka hindi ka matapos ngayon, kaya maiwan ka daw dito!" parang inis na sabi nya pa.

"I can finish this, sa bahay, doon na lang, delikad–" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko, dahil nagsalita na naman sya.

"No, tatapusin mo yan dito. Ngayon, at hindi ka uuwi!" halata ang inis sa tono ng boses nya.

Is she grumpy?

"Hm, okay then." i said, para hindi na humaba ang usapan namin.

Tinaasan naman nya ako ng kilay, "Good, take care!" umalis sya, at hinawi pa ang buhok na parang animo'y bata, kaasar ah!

Attitude, hindi naman gano'n yun eh!

"Antayin ka nalang namin," danny said.

"No, ayus lang naman ako dito," pagsisinungaling ko, hindi talaga ayus, kanina pa kasi ako kinakabahan eh.

"Are you sure?" lea asked.

Tumango naman ako, at inaayos na tong mga pinapagawa daw ni sir emilio sa'kin.

"Okay then. Bye, text ka nalang samin ah," lea said, biniso nya ako, gano'n din ang ginawa ni danny sa'kin.

Ngayon ako nalang mag-isa dito, pakiramdam ko may nakatingin sakin, masyadong madilim at ako lang ang nandito, tanging ilaw lang dito sa table ko ang nagsisilbing ilaw, pero hindi ko na lang pinansin, pero may kaba pa din na bumabalot sa dibdib ko.

Ilang oras ang lumipas, nakaramdam na din ako ng antok, pero nawala iyon ng tumawag si liam,

"Hello, where are you?" he asked.

"office," tipid na sagot ko.

"Anong oras na ah, why are you there pa din, mag-isa ka lang?" he asked.

"Hm, but it's okay, napatawag ka?" i asked.

"Diba kanina, sabi mo mag-uusap tayo, i mean itutuloy yung pinag-usapan natin kanina," pag-papaalala nya sakin, aisssh! I forgot!

"Ah, oo nga pala," i said. Tinignan ko ang screen ng phone ko, mag aalas dos na pala, baka bukas nalang kami mag kita.

"Bukas na lang, late na din eh," dagdag ko.