Silent Return (SEASON I) |Completed|

CHAPTER 56

"Bakit kasi nandito ka!!" he said, impatient.

"Bakit bawal ba?" tanong na pinipigilan kong bumagsak ang luha ko.

"No!" low voice, he said.

"Yun naman pala eh! Eh, anong problema mo dun?" i asked, pinunasan ang luha na namumugto kanina pa.

"Nothing." he said. "Let's go, hahatid na kita." dagdag nya.

"Do you wanna know why, im with jonas?" i asked, hindi sya sumagot, hindi na sya nagsalita pa.

"Kasi gustong-gusto na kitang makita lucas! Ang dame kong gustong itanong sayo!" naiiyak na sabi ko. Hindi ko na mapigilan. Nakita ko na akma syang lalapit, pero pinigilan ang sarili nya.

"Bakit hindi ka nagpakita? Bakit hindi ka nagpakita sakin, di mo man lang sinabi na nandito kana pala, hintay ako ng hintay sa balita ni kuya matt, pero wala! Pati sya tinago sakin na nandito kana! Galing ako sa kanya, nag set pa ako ng appointment. Pero wala, umiiwas sya, lahat kayo sakin! Bakit? Bakit hindi mo sinabi na nandito kana pala! Hinintay kita lucas. Hinintay kita!" tuloy-tuloy na sabi ko, naiiyak na. Umupo na lang ako sa lupa na nakatuhod, nakayuko, at umiiyak. Naawa ako sa sarili ko, dala lang to ng alak, pero ang sakit!

"Did you ever try to find me?" he asked, mahinahon lang yun.

I nodded my head, nanatili lamang na nakayuko.

"Then why you're with liam then?" he asked. Kaya napatingin ako sa kanya, he looked away fast.

"What do you mean, that i'm with liam?" hindi ko kasi sya maintindihan.

"You and liam, in a relationship again right? Then why would i? Wala akong karapatan, nawala ako na walang tayo. Pagbalik ko you're with him–" i cut him off.

Ano bang pinagsasabi nya.

"Liam and i we're friends! Ano bang pinagsasabi mo!" mataray na sabi ko at tumayo, pinunasan ang luha tumulo na naman.

"Let's go, ihahatid na kita." hatak nya sa pulsuhan ko, wala na kong nagawa ng ipasok na nya ako sa kotse.

"Bakit kasi hindi ka man lang nagtanong sakin, pinangungunahan mo agad!" bulong ko at sinandal ko ang ulo ko sa salamin, nandito ako sa shotgun seat.

Alam kong narinig nya yun dahil tinignan nya ako sandali.

"Kath, you're not answering my call where have you been–" salubong sakin ni liam, napahinto sya sa pagsasalita ng makita na kasama ko si lucas, nasa tapat kami ngayon ng pinto.

"Hey, pasok ka muna." liam said.

"No, i gotta go." lucas said. Agad na tinalikuran kami, kaya pumasok na ako, nawala ata ang epekto ng alak sakin, ng lutuan ako ng mainit na sabaw ni liam.

"Di ka man lang nagtext sakin, nag alala tuloy si tita lexa." he said, umupo sa tapat ko. Nasa sala kami ngayon.

"Sorry."

"Ano kamusta? Nag usap na ba kayo ng maayos?" he asked.

"Hindi pa." tipid na sabi ko, ayoko namang ikwento sa kanya na pinaghinalaan ni lucas na kami ulit ni liam.

"You look like you don't want to share everything huh!"pabiro nyang sabi, yes, i don't.

"Sorry, wala kaming pinag usapan masyado, hindi ko na din maalala yung iba." pagsisinungaling ko.

"Hm, sige na matulog kana. Dito ako ma sstay, kasi bukas pa uuwi si tita lexa, okay." he said at tumayo na.

"Ah liam?" sabi ko bago pa sya maglakad patungo sa guest room.