Ilang buwan na din noong huling kita ko kay liam, hindi din sya nagtext sa'kin, kaya baka okay lang sya, ang sabi nya kasi tatawag o mag memessage na lang sya sa'kin if there's something wrong happens.
Hindi ko din ma contact si kuya matt, nahihiya naman akong pumunta sa opisina nya, dahil baka busy, mag papa sced nalang ako ng appointment bukas o kaya sa susunod na araw, marame pa kong papers na inaasikaso.
Hindi din pumapasok si sir emilio, ang sabi'y busy daw. Yung secretarya nya naman ang sabi hinuli daw ng mga pulis, siguro dahil dun sa insedente dito sa opisina, sabi ng ibang emplyeyado kasabwat daw nya yung lalaking sumugod sakin noong gabing yun.
Madalas nakikita ko si kesha sa mall, pero mailap siya sakin na animo'y iniiwasan ako. Naalala ko, hindi nga pala niya ko gusto malamang sa malamang iiwasan talaga ako nun.
"Po? Sige po papunta na ako jan." nag aalalang sabi ko, tumawag si tita daisy, nasa hospital daw sila ngayon, kung saan nagtratrabaho si mama.
Hindi na nya nakwento ang buong detalye dahil halata sa boses nya ang takot at pag aalala, hinimatay daw si liam habang nasa mall sila kanina.
Hindi pa din ba alam ni tita daisy na may memory loss si liam? Baka naging reason yun ng pagkahilo ni liam o baka sumasakit na naman ang ulo nya, hindi naman ata nya nakakalimutang mag take ng gamot diba?
I know he needs me, to remind him. Pero hindi din naman nya ako kinocontact, so why would i? Aiiish!
Sa dame ng iniisip ko di ko namalayan na nandito na pala ako sa tapat ng hospital, naghanap mo na ako ng mapag paparkingan, puno na dito sa taas eh, baka sa baba may space pa.
Nakita kong halos hindi mapakali si tita daisy, kaya mabilis akong lumapit, niyakap nya ako kaagad, kaya hinawi ko ang buhok nya.
"What happened tita?" nag aalala na tanong ko.
Inaya ko naman sya na maupo muna, dito sa labas ng kwarto ni liam sa hospital.
"He passed out kanina, hindi naman mainit sa mall, kaya hindi ko maintindihan kung bakit–" hindi naituloy ni tita ang sasabihin ng dumating si dr.yap.
Tumingin ito kay tita daisy, at sakin, medyo matagal syang nakatitig sakin na parang may gustong sabihin.
"He's okay now," dr.yap said to tita daisy, and stared at me. "Ms.kath, pwede ba kitang makausap?" he asked.
Tumayo naman ako, "Yes doc."
"Excuse me," he said to tita daisy.
"Saglit lang po tita," paalam ko, tumango naman ito.
"He's not take his medicine, and i check his phone, wala na yung alarm, wala na yung mga set alarm ko, hindi ko alam kung he deleted it, or what, i just want you to ask him" pabor nya.
Bakit? Hindi sya nag tatake ng medicine? Why?
"Sige po doc, pero you've said that he's okay now na diba?" i asked.
"for now–" bumuntong hininga sya, " tinatawagan ko sya dahil may appointment kami, tatlong chemo ang hindi nya nadaluhan, he's not answering my call, and i think he change his phone number," parang naiinis na sabi ni doc.
Bakit naman ganun liam? Kaya siguro sya nag tetext.
"Sige doc, i'll ask him po, pero gising na po ba sya?" i asked.
"for now, hindi pa, hindi ko alam kung kailan sya gigising, napalakas ang pagbagsak nya, at sa ulo 'yun, pero di naman critical, kaya wala kang dapat ipangamba," he said.
Nakahinga naman ako ng maluwag kahit papaano.
"How about daisy? Hindi pa din ba nya alam?" he asked.
I licked my lower lips, natutuyo na kasi ang labi ko, nauuhaw na din ako, Aisssh!
"Hindi pa po, ayoko din pong pakialaman, gusto ko po na si liam ang magsasabi." i said.
"what if he won't want to said it to his mom? What would you do? Mas lalala lang si liam, kung ikaw at ako lang ang makakaalam, he need to let anyone about sa memory loss nya." mahinahon na sabi ni doc yap.
Alam ko naman na nag aalala lang din sya, ganun din naman ako, pero ayokong pangunahan si liam, tsaka nararamdaman ko na may balak din naman syang sabihin kay tita daisy, hindi lang siguro sya handa ngayon.
Nakita ko naman na lumapit samin si tita daisy,
"I have to go, take care daisy, and you kath. And also liam!" he said at naglakad na paalis.
Ilang araw na pero hindi pa din nagigising si liam, dito ako dumederetso after work, ayokong hayaan si tita daisy dito, si mama naman kapag lunch time pinupuntahan nya si liam, dinadaluhan si tita daisy, dahil gabi na ako nakakapunta, dahil gabi ang uwi ko.
Sabi ng spoke person ata ni sir emilio ang nasa harap namin. Hindi ko alam, wala akong balak alamin.
"Goodevening everyone. Marahil nagtataka kayo kung bakit ako nandito. I'm mr.solidad, babasahin ko lamang ang mensahe ni mr.emilio para sa inyo. " nag bulungan naman ang iba, si lea naman ay parang gulat. Si danny, wala lang reaksyon.
"Mahal kong mga empleyado, alam ko na ilang buwan na din akong hindi nakakapasok, at hindi niyo din naman ako nakikita, pasensya na. Kailangan ko nang ipasara ang kompanya, alam ko na ang iba sa inyo ay kailangan din ng trabaho, wag kayong mag alala, kung saan niyo nais magtrabaho, sabihin niyo lamang kay mr.solidad, at sya na ang bahalang umasikaso, alam ko na mga responsable kayong empleyado, kaya alam kong hindi niyo sisirain ang tiwala ko, at sana sa mga bagong opisina na nais niyong pasukan, ay maging responsable at magalang na empleyado kayo, pasensya na dahil kailangan ko ding umalis, marameng salamat sa inyong lahat."
Matapos nun, ang iba ay nagsimula ng kuhain ang mga gamit nila, may mga nalulungkot, dahil matagal na sila dito,
Masaya pa din naman ang iba, nadinig ko pa ang bulungan ng dalawa kong ka trabaho.
"hindi na din masama, may trabaho pa din naman tayo," sabi ng isa na nilalagay na sa box ang gamit nya.
"mabait talaga ang mga delos reyes, nakaka mangha, kung ibang kompanya siguro, hindi tayo hahanapan ng trabaho nun, biruin mo kung saan daw natin gusto, sana all diba hahaha." kwento ng isa pang katrabaho namin, tumawa naman ang babae.
"Kath, hindi ka pa mag aasikaso?" lea asked.
Oo nga pala, napa chismis kasi ako eh.
"Ito na nga eh," parang mataray na sabi ko.
"Are you going to visit liam?" danny asked.
I nodded my head.
"sama kami, lea wants too, diba lea?" nilakihan nya ng mata si lea, kunwari ay di ko nakita.
"A-ah oo naman, saan ba yun?" lea asked, nauutal pa.
"Sa work ni mama, malapit lang din dito satin." i answered.
"Doon kasi nagtratrabaho yung crush na doctor ni lea," pang aasar ni danny, inirapan naman sya ni lea.
"shut up!" lea said, mukhang naiinis.
"Nag trending lang yung gwapong doctor sa IG, nalaman mo lang na dun sa hospital kung nasaan si liam, gusto mo ng pumunta hahahah!" pang aasar ni danny.
"Ify, you are the one who asked kath, kaya Umuo na lang ako!" lea said.
"Okay then, wag ka nalang sumama!" seryoso kunwari na sabi ni danny, kaya nilingon sya ni lea.
"Joke lang eh!" bawi ni lea, natawa naman si danny.
"Tignan mo to! Gusto din!" pang aasar ulit ni danny, after nun, nag drive na kami papunta s hospital, gabi na din around 11:00pm something na eh.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
To be continued....
![](https://img.wattpad.com/cover/214919963-288-k930056.jpg)
BINABASA MO ANG
Silent Return (SEASON I) |Completed|
General FictionMasaya ang naging simula ni liam at kath, sa kadahilan si liam ay pumunta sa states ng hindi alam ni kath, ang buong akala ni kath, nawawala si liam, kaya ginawa nya ang lahat ng makakaya nya para mahanap si liam, pero bigo syang mahanap ito. Dumat...