HAYATIMIN GERÇEĞİ

5-EVET

Herkese iyi okumalar!

Hümeyra Hanım gözlerini benden çekip etraftaki çalışanlara baktı ve tekrar bize döndü.

"Galiba bir yanlış anlaşılma olmuş Selviciğim. Konuyu uzatmaya gerek yok."

Resmen ses tonu ile Selvi Hanım'ı susturmuştu. Bir şeyi unutmuş gibi tekrar konuştu.

"Bu arada hala Sıla konusundan bahsediyorsan o iş olmaz Selvi. Cihangir ve Sıla olmaz. "

Daha iyi bir kısmet dediği Sıla olmalıydı. Ama o kimdi? Bence olurdu Hümeyra Hanım neden kestirip attınız ki?

Selvi Hanım omuz silkti. "Yok canım. Ağız alışkanlığı olmuş. Geçtik artık o konuları."

İçimde ki merak büyürken çok daha önemli bir sorunum vardı. Bütün plan suya düşmüş ve maskelerimiz ortaya çıkmıştı.

Çalışanlara dönüp karar verdikten sonra alacağımızı söylemiş ve bizi hızla arabaya bindirmişlerdi.

Selvi Hanım ise başka bir arabaya binmişti. Büyük ihtimal kendi evine gidiyordu.

Hümeyra Hanım'ın mağaza da yaptığı şey biricik soyadlarına laf gelmesin diyeydi. Yoksa bunu anlamayacak bir kadın değildi.

Erda ile yan yana otururken karşımıza Hümeyra Hanım onun yanına da Gül oturdu. Hep bir yerlerde ortaya çıkan Sinan Bey de şoförün yanına geçmişti.

"Bu ne demek oluyor? Kaçmak da neyin nesi? Düğün alışverişi yaptığımızın farkında mısınız siz?"

Kadın resmen kükremişti.
Ona oranla çok alçak bir sesle konuştum.

"Bizi burada zorla tuttuğunuzun farkında mısınız peki?"

Kaşlarını çattı. "Ne zorlaması? Parmağına o yüzüğü takarken pekte zorlanmış gibi durmuyordun."

Her şey bir oyun olduğu için böyle düşünmesi çok normaldi.

"Evet. Öyle olması gerekiyordu."

Kadın sabır çeker gibi yukarı baktı. Ve tekrar bize döndü.
"Şu işi bana en başından anlatın. Hemen!"

Erda kafasını sallayıp konuştu.
"Peki ben size açıklayayım Hümeyra Hanım. Buraya zorla getirildiğimizi ve Afra'nın başına gelenleri biliyorsunuz. Eşiniz bizi resmen kaçırdı ve Afra'yı da evlenmeye zorluyor. Tanımadığımız bir adama verdiği söz yüzünden. Elimiz kolumuz bağlandı, kaçacak bir plana ihtiyacımız vardı. "

Erda derin bir nefes alıp devam etti." Bizde rol yapıp güveninizi kazanacaktık. Alışveriş için dışarı çıktığımızda ben yanınızdan ayrılıp en yakın polis merkezine gidecektim. "

Önden Sinan'ı sesi duyuldu."Demek Cihangir haklıymış. Size en başından beri güvenmemişti. "

Artık güvenmesinin bir önemi de yoktu zaten. Hümeyra Hanım tekrar sinirle konuşmaya başladı.

"Neden evlenmek istemediğini söylemedin?"

Dalga mı geçiyordu?
"Bir çok kez söyledim. Ama eşiniz de oğlunuzda beni dinlemedi."

"Bana söyleyecektin. Ben oğlumu neden onu sevmeyen biriyle evlendirip hayatını mahvedeyim?"

Duyduklarım karşısında şok olmuştum. Gerçekten evlenmemize mani olur muydu?

"Akşam Akif Bey ile konuşacağım. Ben oğlumu sokakta bulmadım." dediğinde büyük bir sessizlik oldu araba da.

Göz ucuyla Sinan'a bakıp devam etti. '' Evlatlarımın hepsi benim için değerlidir. Hepsi. "