Ματωμένος Έρωτας

Part 7

Πριν ξεκινήσει το κεφ, θέλω να πω, πως παίρνω τα μηνύματα σας, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορώ να απαντήσω. Μόλις το φτιάξω θα απαντησω, αλλά ευχαριστώ για τα όμορφα λόγιαα❤️

~Καλή Ανάγνωση~

Ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου και κοιτάζω την ώρα στο κινητό μου, 12:00. Κοιμήθηκα αρκετά. Κοιμήθηκα που λέει ο λόγος, όλο το βράδυ δεν έκλεισα μάτι επειδή ΣΚΕΦΤΌΜΟΥΝΑ ΤΟΝ ΗΛΙΘΙΟ ΤΟΝ ΣΤΈΦΑΝΟ. Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου.

Τρίβω τα νυσταγμένα μάτια μου και τα κλείνω ξανά ελάχιστα, μήπως και καταφέρω να κοιμηθώ έστω και λίγο. Αλλά όχι, το σύμπαν με μισεί. Το κινητό μου χτυπάει και χωρίς να δω ποιος είναι το σηκώνω.

Στην κλήση:

-"Ναι;" λέω νυσταγμένα.

-"Καλημέρα" ακουω τη φωνή της Νεφέλης.

-"Τώρα ξύπνησα δεν έχω όρεξη για κουβέντα από το τηλέφωνο, πάρε την Άρια και ελάτε από δω"

Τέλος κλήσης

Δεν της άφησα να πει τίποτα άλλο και της έκλεισα το τηλέφωνο στη μούρη. Ναι είμαι πολύ καλή, το ξέρω.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και αρχίζω να ζαλίζομαι. Μα δεν ήπια πολύ χθες, γιατί;
Πάω στην κουζινα και φτιάχνω ένα ντεπον για τον ανυπόφορο πονοκέφαλο μου. Δεν προλαβαίνω να το πιω, αφού χτυπάει το κουδούνι μου. Κάνω μια γκριμάτσα κούρασης και γκρίνιας και πάω να ανοίξω.

-"Καλημέρααα" φωνάζει ενθουσιασμενη η Νεφέλη καθώς μπαίνει μέσα στο σπίτι μου, και από πίσω ακολουθεί η Άρια χαμογελαστή.

-"Σκασε πρωί πρωί" λέω ενοχλημένη και κλείνω την πόρτα.

-"Τι έγινε, δεν ήταν καλός ο χθεσινός;" μου λέει πονηρά η Νεφέλη και εγώ γουρλώνω τα μάτια μου.

-"Δεν έγινε τίποτα με αυτόν που είδατε χθες, απλά ήθελα να δει ο Στέφανος ότι δεν τον έχω ανάγκη για προσωπικό μου σοφέρ" Τι λέω Παναγία μου; Ο μόνος λόγος που έφυγα με τον Μιχάλη, ήταν για να ζηλέψει ο Στέφανος.

-"Μμμ αυτό ή ήθελες να κάνεις τον Στέφανο να ζηλέψει;" λέει με υπονοούμενο η Νεφέλη.