Ματωμένος Έρωτας

Part 18

ANNA'S POV

-"Και δηλαδή σε φίλησε;" μου λέει ενθουσιασμένη η Αρια και σχεδόν φωνάζει.

-"Μη φωνάζεις παιδί μου, θα σε ακούσει" την πληροφορώ, αφού είμαστε στο σπίτι της και ο Στέφανος βρίσκεται στο απέναντι δωμάτιο.

-"Ναι, αυτό σε πείραξε τώρα" μου λέει ειρωνικά η Νεφέλη και γελάμε όλες μαζί.

-"Τέλος πάντων, ναι. Με φίλησε χθες" της πληροφορώ και χαμογελάνε πλατιά.

-"Πως ήταν;" με ρωτάει η Νεφέλη, ενώ δεν έχει σταματήσει να χαμογελάει.

-"Υπέροχα" λέω χαμογελάω αυθόρμητα στη θύμηση της χθεσινής νύχτας.
-"Ήταν πολύ γλυκός και δεν έκανε κάτι για να με πιέσει. Μετά με πήγε σπίτι, μου είπε ότι ήταν η πιο όμορφη πρωτοχρονιά της ζωής του, με φίλησε και έφυγα" ολοκληρώνω την αφήγηση μου.

-"Άρα είστε μαζί;" με ρωτάει η Αρια και το χαμόγελο εξαφανίζεται από τα χείλη μου.

-"Όχι" απαντάω κάπως απογοητευμένα.
-"Του είπα ότι όλο αυτό δεν θα δουλέψει και καλύτερα να το αφήσουμε στο φιλικό"

-"Πότε ήσασταν φίλοι ρε Αννα για να είστε και τώρα;" με ρωτάει κάπως επιθετικά η Νεφέλη και εγώ ξεφυσάω.

-"Δεν ήμασταν, αλλά θα γίνουμε" η φωνή μου ακούγεται αποφασιστική.

-"Κι αν δεν γίνεται να γίνετε;" με ρωτάει η Αρια και τα λόγια του Στεφάνου έρχονται στο μυαλό μου.
"Κι αν δεν γίνεται να γίνουμε;"

-"Το ίδιο μου είπε και εκείνος χθες"

-"Θέλετε να φέρω παγωτό;" ρωτάει η Αρια και ξεφεύγουμε τελείως από το θέμα.

-"Χειμωνιάτικα ρε; Κρύο έχει έξω" ακούγεται η φωνή της Νεφέλης.

-"Ναι, αλλά μέσα έχει ζέστη. Έλα πάμε να βάλουμε, έχω στην κατάψυξη" της λέει η Αρια και την τραβάει από το χέρι. Γελάω μαζί τους μόλις έχουν βγει από το δωμάτιο και πιάνω το κινητό στα χέρια μου, απαντώντας σε κάτι μηνύματα.

-"Άρια θες να-" ακούγεται η φωνή του Στέφανου που πλέον έχει μπει στο δωμάτιο.
-"Άννα;" αναφωνεί χαμογελαστός και εγώ του ανταποδίδω το χαμόγελο.
-"Δεν ήξερα ότι ήσουν εδώ"

-"Πριν λίγο ήρθα" τον ενημερώνω και εκείνος κλείνει την πόρτα και έρχεται κοντά μου.

-"Και γιατί δεν ήρθες να χαιρετήσεις και εμένα;" με ρωτάει δήθεν θιγμενα και γελάει. Τι του λένε τώρα;

-"Εε... ν-νόμιζα ότι κοιμόσουν" οκευ, νιώθω αρκετά αμήχανα.

-"Είσαι τόσο γλυκιά όταν νιώθεις άβολα" μου λέει με ένα υπέροχο χαμόγελο και εγώ κοιτάω αλλού.
-"Το βράδυ θα βγούμε" με ενημερώνει και εγώ τον κοιτάζω απορημένη.