Ματωμένος Έρωτας

Part 44

1Κ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΜΉΝΑΑ😍
Σας ευχαριστώ πααααρα πολυυ όλους όσους διαβάζετε την ιστορία και ελπίζω να σας αρέσειι 😘

Καλη Ανάγνωση ❤

STEFANO'S POV

-"Σ' αρέσει;" ρωτάω την Άννα αναφερόμενος στο δωμάτιο που έκλεισα για εμάς.

-"Είναι τέλειο" απαντάει ενθουσιασμένη και με αγκαλιάζει σφιχτά.

-"Τι λες να εγκαινιάσουμε το κρεβάτι;" την ρωτάω πονηρά και εκείνη μπλέκει τα χέρια της από αμηχανία. Πόσο μ' αρέσει να την κάνω να νιώθει αμήχανα.

-"Στέφανε είμαι πολύ κουρασμένη από το ταξίδι. Απορώ εσύ δεν κουράστηκες;"

-"Κουράστηκα ρε μωρό μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω όρεξη"

-"Νυσταζω. Έτσι κι αλλιώς θα βγούμε το βράδυ, πρέπει να ξεκουραστούμε"

-"Καλα" απαντάω μουτρωμενος και αφού βάλω τη φόρμα μου ξαπλώνω στο κρεβάτι.

Βλέπω την Άννα να βγαίνει από το μπάνιο φορώντας τις κοντές καλοκαιρινές πιτζάμες της. Επίτηδες το κάνει; Λύνει τα μαλλιά της από τον ψηλό κότσο που είχε και ξαπλώνει δίπλα μου.

-"Θα με πάρεις αγκαλιά;" ρωτάει με το γλυκό χαμόγελο της και εγώ αμέσως την τραβάω κοντά μου.

-"Θελω να μείνεις για πάντα στην αγκαλιά μου" της ψιθυρίζω χαϊδεύοντας το μπράτσο της.

-"Και εγω" απαντάει στον ίδιο τόνο και χαϊδεύει το γυμνό μου στήθος. Μπορώ να μείνω για ώρες ή μέρες έτσι. Να έχω την Άννα στην αγκαλιά μου, να της χαρίζω και να μου χαρίζει διάφορα χάδια και φιλιά.

Ρίχνω μια ματιά στην Άννα και βλέπω πως έχει κοιμηθεί. Χαμογελάω με την εικόνα της και χωρίς να το καταλάβω τα βλέφαρά μου σφραγίζουν μεταξύ τους.
[...]

Ανοίγω τα μάτια μου και νιώθω πως η Αννα δεν είναι στην αγκαλιά μου. Τρομάζω λιγάκι στην αρχή, όμως ανακουφίζομαι μόλις την βρίσκω στον καθρέφτη να ετοιμάζεται. Γαμώτο, είναι πανέμορφη.

Έχει φορέσει ένα μακρύ κόκκινο φόρεμα με ένα σκίσιμο στο αριστερό της πόδι. Τα καστανά μαλλιά της είναι ίσια και το μακιγιάζ της απλό, όπως πάντα άλλωστε. Την παρατηρώ πως τοποθετεί διάφορα κοσμήματα πάνω της και το μόνο που σκέφτομαι είναι το πόσο τυχερός ειμαι που έχω στο πλάι μου μια κοπέλα σαν την Άννα.