Ματωμένος Έρωτας

Part 58

STEFANO'S POV

-"Ξυπνα" ακούω τη φωνή της Αριας να ηχεί στο δωμάτιο και μου τραβάει την κουβέρτα, ανοίγοντας παράλληλα και τα πατζούρια.

-"Τι έγινε πρωί πρωί;" ρωτάω και τρίβω τα νυσταγμένα μου μάτια. Παρατηρώ πως δεν φοράω κάποιο ύφασμα πανω μου και έτσι καταλαβαίνω τι έγινε χθες με τη Νάντια.

-"Ποιά ήταν αυτή που έφυγε από δω πριν λίγο;"

-"Μια" απαντάω μονολεκτικά και βολεύομαι καλύτερα στο κρεβάτι μου.

-"Ντύσου και έλα κάτω" μου λέει νευριασμένη και βγαίνει από το δωμάτιο χτυπώντας δυνατά την πόρτα.

Αυτό πάει να πει χαρούμενο ξύπνημα, όχι αστεία..

Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου φανερά νυσταγμένος και κατευθύνομαι προς τη ντουλάπα. Φοράω ένα καθαρό μποξερακι και μια φόρμα. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να βάλω μπλούζα, εφόσον κάνει ζέστη και κατεβαίνω κάτω.

Βρίσκω την Αρια να κάθεται στο σαλόνι παίζοντας με το κινητό της. Μόλις με βλέπει το αφήνει και σταυρωνει τα χέρια της κάτω από το στήθος της.
Κάθομαι στον καναπέ και με κοιτάζει με ένα εξεταστικό βλέμμα. Ανάκριση;

-"Γιατί με κοιτάς έτσι;" ρωτάω και εκείνη σηκώνει τα φρύδια της.

-"Περιμένω κάποιες εξηγήσεις. Ποια ήταν αυτή που έφυγε πριν από λίγο και τι κάνατε;"

-"Με δουλεύεις; Θες να σου περιγράψω τι κάναμε και πως το κάναμε;"

-"Στέφανε είσαι με τα καλά σου; Χθες η Άννα ήταν χάλια. Την τσάκισες, την έκανες κομμάτια και εσύ αντί να κάτσεις να την ακούσεις τι έκανε; Πήγες και το έκανες με μια άλλη. Εσύ, που έλεγες ότι αγαπάς την Άννα όσο τίποτα και κανέναν αλλον"

-"Το εννοούσα όταν το έλεγα και μη μου φωνάζεις, γιατί ήξερες για τον Θάνο και δεν μου έλεγες τίποτα τόσο καιρό. Με άφησες να την περιμένω και γέμιζα ελπίδες πως θα την έχω ξανα"

-"Δεν θέλαμε να σε στεναχωρήσουμε"

-"Μαλακιες. Εγώ τόσο καιρό την περίμενα και αυτή τόσο απλά προχώρησε και έκανε το παιχνίδι της. Τώρα λοιπόν μάθε, πως αρχίζει το δικό μου παιχνίδι, στο οποίο δεν βρίσκεται μέσα η Άννα"

-"Στέφανε πως μπορείς και το λες αυτό;"

-"Με ευκολία. Με όση ευκολία εκείνη με ξέγραψε"

-"Σταματα να το λες αυτό επιτέλους. Δε σε ξέγραψε, ακόμα σε αγαπάει και εσύ της φέρθηκε έτσι. Ξέρεις πόσο την πόνεσε αυτό;"