Ματωμένος Έρωτας

Part 37

ANNA'S POV

Ιούλιος

Το καλοκαίρι έφτασε και η εξεταστική μας τελείωσε. Περάσαμε όλοι με επιτυχία το πρώτο έτος στην ιατρική και τώρα απολαμβάνουμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές.

Με τον Στέφανο είπαμε να πάμε λίγες μέρες στο νησί μου, στην Κέρκυρα και τον Αύγουστο θα πάμε με τα παιδιά σε ένα άλλο νησί. Ευκαιρία να τον γνωρίσουν και οι γονείς μου. Χάρηκαν πολύ όταν έμαθαν πως με τον Στέφανο έχουμε σχέση εδώ και εφτά μήνες. Πως πέρασαν οι τελευταίοι εφτά μήνες, ούτε που το κατάλαβα. Ίσως γιατί με τον Στέφανο γεμίζαμε συνέχεια τις ημέρες μας, αλλά και τη ζωή μας με αναμνήσεις που μόνο εγώ και αυτός έχουμε.

Η μητέρα μου ενθουσιάστηκε πάρα πολύ όταν το έμαθε. Μέτρησε πολύ και αυτό που είχε κάνει για τον πατέρα μου. Τα καλύτερα λέει για τον Στέφανο και πραγματικά χαίρομαι. Ο μπαμπάς μου στην αρχή δυσανασχέτησε, όπως ήταν φυσικό. Τον θεωρούσε έναν player που κάθε μέρα έχει διαφορετική στο κρεβάτι του. Που να ήξερε το παρελθόν του. Όμως τον έμαθε αυτό που έκανε για εκείνον, που πλήρωσε για την εγχείρηση του συγκινήθηκε. Του είχαμε πει ψέματα, ότι δανειστήκαμε από μια θεία μου και τώρα έμαθε ποιος πραγματικά τον "έσωσε". Με λίγα λόγια και ο μπαμπάς μου τον έχει λατρέψει και χαίρεται που είμαι με ένα τόσο καλό παιδί.

Σήμερα είναι η μέρα των γενεθλίων μου, που τόσο πολύ περίμενα. Είναι τα πρώτα γενέθλια που θα περάσω με τον Στέφανο και είμαι σίγουρη πως θα είναι και τα καλύτερα.

Ξυπνάω το πρωί και απλώνω το χέρι μου για να χαϊδέψω τον Στέφανο, όμως το μόνο που ακουμπάω, είναι το άσπρο, απαλό σεντόνι. Κοιτάζω τριγύρω και βλέπω πως τα πράγματά του λείπουν. Έφυγε; Σηκώνομαι γρήγορα από το κρεβάτι και πηγαίνω προς το σαλόνι του σπιτιού. Κανείς. Πηγαίνω βιαστικά στην κουζίνα και βρίσκω τους γονείς μου.

-"Καλημέρα" λέω λαχανιασμένη στους γονείς μου και εκείνοι μου χαμογελάνε γλυκά.

-"Καλημέρα κορίτσι μου" μου λέει η μαμα μου.

-"Καλημέρα πριγκίπισσα" με καλημεριζει και ο μπαμπάς μου και εγώ κάθομαι σε μια καρέκλα.

-"Χρόνια σου πολλά αγάπη μου" μου λένε και οι δύο ταυτόχρονα και οι δύο και με αγκαλιάζουν.

-"Ευχαριστώ" τους χαμογελάω γλυκά και ανταποδίδω στην αγκαλια.
-"Ο Στέφανος;" ρωταω και περιμένω με αγωνία την απάντησή τους.