Kiedy usłyszałaś słowa Optimus'a, bardzo się zdziwiłaś. Po chwili twój chłopak wstał i stanął przed tobą. - Natalko, wiem, że znamy się, na razie, tylko i wyłącznie 2 miesiące, ale i tak chciałbym się ciebie o coś zapytać - powiedział, kładąc dłoń do kieszeni spodni. Wyciągnął z niej małe, czerwone pudełeczko. W tle zaczęła lecieć piosenka: "Darkside" Nagle twój chłopak uklęknął przed tobą i powiedział: - Natalio Hammer czy uczynisz mi ten zaszczyt i zostaniesz moją żoną ? Oczywiście zrozumiem, jeśli odmówisz. Spojrzałaś ukradkiem na matkę. Widziałaś na jej twarzy ogromne zdziwienie. Taka sama była reakcja twojego ojca. Kiedy przeniosłaś wzrok na rodzeństwo, zaśmiałaś się w myślach. Karol i Kamilka mieli oczy jak 5 zł, a usta szeroko otwarte. Przez chwilę nie mogłaś oddycha. - Kobieto weź się w garść !!! - pomyślałaś. Wzięłaś głęboki wdech i wykrzyknęłaś: - Tak !!! Optimus'ie wyjdę za ciebie !!! Twój, świeżo upieczony, narzeczony uśmiechnął się szeroko. Po chwili miałaś na palcu prześliczny pierścionek.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Nagle do was podszedł twój ojciec, który powiedział: - A tylko spróbuj skrzywdzić moją córeczkę, to obiecuję ci tu przy zgromadzonych, że popamiętasz. Optimus przełknął z ślinę i powiedział: - Proszę się nie obawiać o Natalię. Zajmę się nią jak najlepiej będę umiał. Obiecuję na Boga. 3 godzin później Rodzice pojechali do domu. Zostałaś tylko ty, twój narzeczony, Karol oraz Kamilka. Usiedliście w 4-rkę na kanapie. Nagle twój 5-cio letni braciszek spytał: - Siostrzyczko, możemy pojechać do innch Autobot'ów ? - Jeśli ładnie poprosicie Optimus'a - odparłaś - To może się zgodzę. Kamilka szybko wskoczyła na kolana twojego chłopaka, zrobiła maślane oczka i zapytała: - Opti, możemy ? Możemy ? Przez chwilę, przywódca Autobot'ów, nie wiedział co powiedzieć. Zaczęłaś się śmiać cicho pod nosem. Po chwili jednak Optimus się ogarnął, pogłaskał twoją siostrzyczkę po głowie i powiedział: - Oczywiście, że możecie. Kamilka pocałowała Optimus'a szybko w policzek. Po chwili mogłaś dostrzec, że zarumienił się. Kilka sekund później Karol również pocałował Optimus'a w policzek. - Dobra dzieciaki, ubierać się i wskakiwać do samochodu - powiedziałaś. Na twoje szczęście dzieciakom nie trzeba było 2 razy powtarzać. Wybiegły z salonu, jakby się coś paliło. Razem z Optimus'em zaśmiałaś się. - Lepiej chodźmy, bo zaraz nie wytrzymają - powiedziałaś. - Dobrze kochanie - odparł Prime. Kilka minut później Kiedy wjechaliście do bazy, dzieciak wyskoczyły szybko z pojazdu. Nagle podeszły do was Autobot'y. - A wy, co tutaj robicie ? - spytał zdziwiony Ratchet. - Karol i Kamilka chcieli zobaczyć was i tyle - odparłaś, wzruszając ramionami. - To nie wszystko !!! - wykrzyknęło twoje młodsze rodzeństwo. - Ooo. A to ciekawe - odparł Jazz - Co się stało ? Pov. Optimus'a Moja narzeczona spojrzała na mnie. - Możesz im powiedzieć skarbie.- odparłem z uśmiechem. Po chwili Natalia uniosła dłoń, na której miała pierścionek, do góry. Moja drużyna patrzyła na nią zdziwiona. Nagle Ironhide zapytał: - Co mamy tu zobaczyć ? Przecież to tylko zwykła kobieco dłoń. - Nie widzicie jakieś zmiany ? - zadał pytanie Karol. - Ma nowy pierścionek i tyle - odparł Ratchet. - Zgadza się - powiedziała Natalia. - I o to tyle zamachu. O zwykły pierścionek ? - zapytał Bumblebee. - Primus'ie co mam za drużynę - pomyślałem. Nagle Jazz powiedział: - To nie jest zwykły pierścionek !!! - Jedyny mądry - pomyślałem. - Co masz na myśli, mówiąc: "To nie jest zwykły pierścionek" ? - zapytał Ratchet. - To jest pierścionek zaręczynowy. Rozumiecie zaręczynowy - odparł Jazz. Nagle Ratchet, Ironhide i Bumblebee mieli optyki jak piłeczki tenisowe. Widząc ich miny Natalia zaczęła się śmiać. - To... to... nie jest żaden żart ? - zapytał Ironhide. - Nie - odparłem. - No to mogę już umierać - powiedział Ratchet. Kilka minut później Narracja drugoosobowa Karol i Kamilka pojechali na przejażdżkę z porucznikiem Optimus'a i zwiadowcą. Ty natomiast siedziałaś z narzeczonym na ziemi i znów oglądaliście niebo. Lecz tym razem nie było gwiaździste sklepienie. - Nie mogę się doczekać, co planuje życie - powiedziałaś. - Ja również - odparł Prime, całując cię namiętnie w usta. Nagle różyczka na bransoletce znów zaczęła świecić. - Ocho. Chyba chcą na coś powiedzieć - powiedziałaś, pocierając kwiat. Po chwili otoczyła was błękitna mgła.
