Damn That FEELING-PERFECT Guy

Chapter 45

-

**

"Turn left, Precian."

"I hate this freaking rocks, Dad."

"Pfft. Reduce your speed."

"This is slow."

"That's not. Stop stepping on your gas."

Ininom ko ang juice sa harap ko habang pinagmamasdan si Kreuz at Precian na naglalaro. Malay ko bang may Game Center dito sa bahay nya? I rolled my eyes. Tutok na tutok silang dalawa sa screen, enjoying this driving game. Tss

-

Inilibot ko ang paningin sa malawak na kwarto. May dalawang mahabang sofa bed kung saan ako nakaupo, isang ref sa gilid at isang maliit na glass table. Halos walang ibang gamit na makikita kundi mga gamit sa paglalaro. Natanaw ko ang isang threadmill sa kaliwang bahagi at ilan pang gamit sa pag-gygym. So, he does work out too, huh? No wonder he's physically hot. Umismid ako. What Hershey?

Tumayo ako sa sofa. Nilingon ko ang dalawa na busyng busy pa rin sa paglalaro. Tss. Naglakad ako papunta sa threadmill. Malapit na ako doon nang mapansin ko ang  isang pinto sa gilid lang nito. Tumigil ako sa tapat nito. Kwarto ba to? Kumunot ang noo ko. I tried to open the door and it's not locked.

Isang napakalawak na space ang bumungad sa akin pagkapasok ko.   I frowned. Walang ibang gamit na makikita bukod sa isang mahabang mesa sa gitna. So, this is not a room? Lumapit ako sa table and my jaw dropped when I realized kung ano ito.

Iba't ibang uri ng baril ang nakalatag sa mesa. Marahan kong dinampot ang isang uri ng handgun at pinasadahan ko ng aking mga daliri. Shit, this is cool. I glance at the other and see a semi-pistol, revolver, and even rifles. Isang Shooting Center ang kwartong ito!

"Wanna try?" Shit! Nabitawan ko ang handgun na hawak ko sa gulat nang may magsalita.

Tumawa si Kreuz. Nakatayo na sya sa kabilang dulo ng table habang nakahalukipkip. Damn. Bat di ko sya namalayan? Tss.

"You look so interested with guns. Have you tried it before?"

Sinamaan ko sya ng tingin. "No."

Ibinalik ko sa ayos ang revolver na hawak ko kanina.

"Where's Precian?" tanong ko nang mapansin na hindi nya ito kasama.

"Still playing."

Pinasadahan nya ng tingin ang mga nakalatag na baril sa mesa.

"Iniwan mo?"

"He said he wants to learn the game himself." Ngumuso sya.

"Saka.. bigla kang nawala kaya hinanap na rin kita."

Nag-iwas ako ng tingin. I can feel the sudden fast beating of my heart. Yon lang ang sinabi nya pero naghaharumentado na agad ang puso ko. Umirap ako para itago iyon.

"Wala naman akong ginagawa." sagot ko at tiningnan na rin ang mga baril. "And.. I didn't know you also play guns?" I raised my eyebrow and looked at him.

Lumingon sya sa akin, medyo suplado. "Guns are not made to play, Hershey."

Nagkibit balikat ako. "Madalas ka rito?"

He looked at me a bit serious now. "I went here whenever I got frustrated.."

I saw a glimpse of sadness with regrets in his eyes na mabilis ding nawala. He looked away.