ENVY | SDS Present ✔ (TO BE EDITED)

Chapter 15

Halos hindi ako makakain ng lunch dahil sa nangyari. Kahit sinabi ni Caius at Lola Sol na wala naman akong kasalanan, alam ko pa rin na kasalanan ko talaga at pinapagaan lang nila ang loob ko.

I was really planning to take Wayne seriously but the thought of Danae made me changed my mind. Ngayong ako na lang mag-isa ay sigurado akong mahihirapan ako kung sakaling ipa-kick out ako ni Danae. I need to make my future my top priority now and I will forever regret the pain I caused to Wayne.

"You did not finish your food." I heard Caius said when I stood up.

Hindi ko sya pinansin at pumasok na sa bahay. I sighed when I reached my room. Umupo muna ako sa kawayang papag at bumuntong-hininga ulit.

Isa pang iniisip ko ay si Caius. Hindi ko alam kung anong ibig sabihin nya sa huli nyang sinabi. Umasa ako na ang tinutukoy nya ay nagustuhan na nya ako pero sinampal ako na katotohanang imposible iyon. I'm sure he still loves Athena and it's impossible he forget her that fast. Ganunpaman ay hindi mawala ang sayang nararamdaman ko dahil sa pagtatanggol nya sa akin pero nakokonsensya din ako dahil nasaktan sya.

I sighed before getting the gift Wayne gave me. Hindi ko ito matatanggap ngayong nasaktan ko sya. I stood up and took a piece of paper from the bedside table.

'Wayne, I am very sorry. I know I am so selfish for hurting you. I really love to know you better and I know you are such a good guy but I have a reason why I chose to make you stop in courting me. I understand if you're mad at me and someday, I will apologize to you personally. Thank you very much with the joy you gave me. I am sorry again, Wayne.'

I folded the paper and put it inside the paperbag. Pagkatapos ay lumabas na ako at nakita kong wala na sa carinderia sina Caius kaya nakahinga ako ng maluwag.

"Hi, Mang Joel. Pwedeng pasuyo naman po." Sabi ko sa guard ng school.

Binigay ko sa kanya ang paperbag at taka naman nya itong tinignan.

"Pwede pong pakibigay yan sa kaibigan ko mamayang uwian? Ang sasakyan po nya ay silver na kotse at ang plate number ay AOU 231."

"Sige. Sige. Walang problema." Naka-ngiting sabi ni Mang Joel kaya nagpasalamat na ako bago pumasok.

I really want to apologize to Wayne personally but I am still embarassed. Hindi ko kayang magpakita sa kanya dahil naaalala ko lang ang sakit na nakita ko sa mga mata nya na ako ang dahilan kung bakit nandoon ang emosyon na iyon.

I avoided to look in Caius' seat when I entered our classroom. Mas naramdaman ko ang konsensya ng kagagahan ko nang tanungin sya ng mga teacher namin kung anong nangyari sa pumutok nyang labi. He lied to them that he got hit by a flying shoes which is really impossible to believe.

"What happened to you, Wayne?" I heard Danae asked to Wayne.

Nakita ko ang pagsunod sa kanya ni Danae pababa ng building namin. Tumigil muna ako sa paglalakad para hindi sila makasabay.

"Sabay na tayong maglakad."

Napalingon ako sa gilid ko dahil sa sinabi ni Caius. May maliit syang ngiti sa labi kaya umiwas ako ng tingin dahil sa pag-init ng mukha ko.

"Let's go. You stll have a job, right? Baka ma-late ka." He said before he slightly pushed my back kaya nag-umpisa na akong naglakad.

"I love the revision you made." Mahina nyang sabi habang naglalakad kami.

Pinigilan kong harapin sya dahil mas nag-init lang ang mukha ko at ayaw kong makita nya iyon.

"Basta sabihin nyo lang kung anong pwede kong gawin." Sabi ko habang diretso lang ang tingin.