H E L P M E .

L

:چی بهترین اتفاقه ?

:بستن قرار داد با BR .STON  ... روز خوبی اومدی شاید بشه تا یه ساعت دیگه با بزرگترین تاجر صنعت سنگ ملاقات کنی

لویی سرفه ای کرد و سرشو تکون داد

: بنظرتون میشه یه سلامی کرد ?

برنارد لبخندی زد و رو شونه ی لویی زد

:البته که میشه بعد نهار شروع کردن به حرف زدن , یه پروژه ی خیلی بزرگه

همونطور که لویی به اجبار همراه برنارد از اتاق بیرون رفت و داخل اسانسور لوکس شرکت داشت طبقه ی پایین میرفت به حرف های برنارد گوش میداد

:چه پروژه ای?

:کستون کولبرگ یکی از کله گنده های میامی باهامون قرار داد بسته یه خونه براش بسازیم و تحویلش بدیم

:واو همون مردی که یه جزیره به اسم پسرش کرد همونکه هم سن من بود ... جرارد !

:جرمی ... و اره خودشه

لویی وارد بخش طراحی شرکت شد

:ما اینجا طرح ها رو میکشیم , خیلی ها دوست دارن تو طراحی سلیقه ی خودشونو وارد کنن , پس ما ایده های خام و میگیریم , به مهندسامون میدیم تا سلیقه رو به سطح استاندارد برسونن

یکی از برگه های بزرگ روی میز کار رو برداشت و کنار کشید

:مثلا این و ببین , اگه بخایم همچین جایی رو بسازیم چیزی مثل کلونی مورچه ها میشه , مثلا اینجا که پله خورده و میره بالا

یه برگه ی دیگه کشید زیر دستش

:آها اینجا , برای طبقه ی دوم تو تصوراتش اصلا نشون نداده این پله به کجا میخواد برسه مثلا طرف میره بالا و سرش به سقف میخوره و بعد میگه اوه اره .... برمیگرده پایین

لویی لبخندی زد و دستشو جلوی دهنش گرفت

:پس اینجا گیر آدم های عجیبی میفتین , ولی چطوری راضیشون میکنین که ایده هارو استاندارد کنن ?

:نکته ی خوبیه , خیلیا قبول نمیکنن و ما با دو روش از اونا استقبال میکنیم , یک اگه پروژه پول عالی توش باشه توی قرار داد طراح و همینطور تضمین کننده ی کار شخصیه که طرح و داده اسمش قید میشه و شرکت ما کاملا در قبال اتفاقایی که پیش میاد تعهدی نداره , دوم کسایی هستن که تو سطح متوسطی هستن و تعهد هم نمیدن , پس ما فسخش میکنیم و میتونه بره

لویی سرشو تکون داد و بعد اینکه همراه برنارد اون بخش و ترک کردن به جاهای دیگه ی شرکت سر کشید

چهل دقیقه میشد که بدون وقفه برنارد توضیح میداد و لویز همراهش تو طبقه های مختلف در حال تجزیه و تحلیل آیندش بود ... میدونست هیچی آسون نیست اما برای آدمی مثل اون سرو کله زدن با آدمای مختلف قابل تحمل بود ?