Silent Affliction Of The Harmful (PGS #2)

Chapter 39

I WASN'T ABLE to get a good sleep after what happened. Mabigat pa rin hanggang ngayon ang pakiramdam ko and there's still something inside me wanting to undo what I did. . . But I know I can't.

I stayed up all night monitoring Ms. Dela Vega and Chelsea's move which is useless because she was just sleeping while I'm trying to keep myself busy. I needed to do something so that I could get this heavy feeling out of my chest. Pero hindi 'yon nangyari.

Alas kwatro ng madaling araw ay bumaba si Anna at nagulat pa nang makitang gising pa ako. She insisted that I should rest and sleep so that my mind could work properly for our plan. I told her that I'm used to this and that my mind and body is completely ready for the plan but she dared to get my laptop away from me.

"What the—"

"No Haylee," she said, cutting me off. "Stop being stubborn kahit ngayon lang. This may be your work and maybe you are used to this already but I could tell by the look on your face that you need to rest."

Napatigil ako nang mapagtantong tama nga siya. I'm tired—no, I'm exhausted. I'm okay physically but I'm mentally and emotionally fucked up. Hindi mawala sa isip ko ang nasasaktang mukha ni Cedrick at lalo lang 'yong nakakadagdag sa bigat ng nararamdaman ko.

Sa huli ay napapayag ako sa gusto ni Anna. Dinala niya ako sa isang guest room at sinabi niyang siya na muna ang bahalang mag monitor ng galaw ng kalaban. I forced myself to sleep and after hours of shifting sleeping positions, I managed to fall asleep with Cedrick at the back of my mind.

Tanghali na nang magising ako kaya pagkatapos ayusin ang sarili ay kaagad kong hinanap si Anna para kunin ang laptop ko. Kahit mabigat pa rin ang pakiramdam ko dahil sa nangyari kagabi ay hindi iyon ang dapat kong isipin ngayon. Lalo na't ngayong araw na ito magpapakita si Black Venom kay Ms. Dela Vega at ngayong araw din namin gagawin ang planong pagligtas sa kaniya.

Naabutan ko si Anna sa salas. Ang buong atensiyon niya ay nasa screen ng laptop ko at hindi man lang niya napansin na nakalapit na ako. And I could tell by the look on her face that something's going on. Napansin ko pang nakakuyom ang mga kamao niya.

"What happened?" Tanong ko dahilan para mapatingin siya sa akin.

"Haylee," she muttered, "she's safe but..."

Kumunot naman ang noo ko nang hindi niya tinapos ang sasabihin niya at binaling niya ulit ang tingin sa screen ng laptop.

"But what, Anna?"

Mas nagdilim naman ang kaniyang mukha. "They're beating her ex-boyfriend in front of her."

Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya at agad na lumapit para makita ang current footage na nasa screen.

I pursed my lips when I saw Jude Collins, still tied on a chair, and is being beaten by two men. Ms. Dela Vega is being held by another two men while weeping. I can see her struggling to break free.

"I don't understand," I heard her say. "Bakit kailangan pa nilang saktan ang ex-boyfriend ng Ate ko. Hindi ba't ginawa naman niya ang inutos nila? Nandiyan na siya at dala niya ang kwintas!"

Nagpakawala naman ang ako ng malalim na hininga para ikalma ang sarili.

"Hindi gano'n kadali 'yon Anna. Kaya nga mino-monitor natin ang lagay ng Ate mo dahil hindi natin kabisado ang utak ng kalaban."

"But you expected this right?" Napabaling naman ako sa kaniya sa tanong niya. "You said hindi natin kabisado ang utak ng kalaban pero kalmado ka lang kahapon at nagdesisyon na huwag aatake kaagad. Alam mong hindi pa nila sasaktan si Ate. And now there's something in your reaction that's telling me that you expected this to happen."