Love u like a friend

18.0

Het is de volgend morgen en ik ben dus echt ziek aan het worden. Ben de hele nacht opgebleven door de buikpijn, hoofdpijn en gekotst. In mijn pyjama en badjas eroverheen loop ik naar beneden. Ik zie mijn ouders ontbijten en ga erbij zitten. 'Waar is Jamal?' Vraag ik gapend. 'Buiten. Hij is al sinds vroeg aan het gamen met zijn vrienden.' Zegt mijn vader. Ik knik goedkeurend en neem een slok van de thee die aan mij gegeven is. 'Hoe is het met je lieverd?' Vraagt mijn vader me. 'Hetzelfde.' Zeg ik en pak een stuk brood. 'Dus je gaat niet mee straks naar je tante in Breda? Ze hebben een verjaardag, weet je nog?' Vraagt mijn moeder me. 'Nee ben bang van niet. Vind het wel echt jammer. Heb ze zo lang niet gezien.' Zeg ik. 'Maakt niet uit lieverd.' Zegt mijn vader en glimlacht liefdevol. Jamal komt de kamer binnen met twee andere jongens. 'Mama mogen mij vrienden en ik wat koek?' Vraagt Jamal. 'Ja, ik had al koek en drinken klaargezet in de keuken.' Zegt mijn moeder dan. 'Thanks mam. En jij, wat is er met jou? Je ziet eruit als een lelijke zombie.' Zegt Jamal dan tegen mij. 'Ugh rotjoch flikker op!' Zeg ik boos en duw hem weg. Lachend loopt hij met zijn vrienden naar de keuken en dan rennen ze al snel weer naar boven.

Ik zeg mijn ouders gedag en plof op de bank neer. Ik doe hoestend de tv aan en doe mijn deken goed over me heen. Na een minuut of tien word ik gestoord door de deurbel. Langzaam sta ik op en loop erheen. Ik zie Hicham met twee plastic tassen staan. 'He schoonheid, geen kus je bent ziek.' Zegt hij en loopt langs me door naar binnen. 'Wat doe jij hier?' Vraag ik en loop hoestend achter hem aan. Hij zet enkele bakjes met folie eroverheen op het aanrecht en dan een stel boodschappen. 'Wat is dat?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Eten. Je moeder vertelde me dat je ziek was.' Zegt hij. 'Jullie praten meer dan wij doen.' Zeg ik en rol met mijn ogen. 'En dat is maar goed ook, want jij vertelde me niks over dat je ziek bent.' Zegt hij en drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik kijk hem raar aan terwijl hij alles opruimt. Hij loopt naar de woonkamer en ik loop hem achterna. 'Yallah ga liggen, dan ruim ik hier de boel op.' Zegt hij. Ik kijk hem raar aan. Hij pakt mijn pols en trekt me naar de bank. Ik ga zitten en blijf hem raar aankijken. Hij tilt mijn voeten op en legt ze op de bank. 'Wat ben je allemaal aan het doen?' Vraag ik. Hij zet de deken goed over me heen en geeft me de afstand aan. 'Kijk tv en eet mijn zelfgemaakte mini marmita.' Zegt hij en verdwijnt naar de keuken. Ik hoor de magnetron en moet hoesten. Even later legt hij een bord met eten voor me neer. 'Eet op dan word je beter. Ik stofzuig de boel hier.' Zegt hij. 'Dat hoeft echt niet.' Zeg ik. 'Hou nou maar je mond en eet mijn heerlijke eten jij ondankbare engel.' Zegt hij tegen mij. Lachend begin ik met eten.

Na het eten sta ik op om mijn bord af te wassen en loop daarna naar boven om Hicham te zoeken. Ik tref hem aan op mijn kamer met mijn ondergoed en heel wat was. 'Wat doe je?' Vraag ik en kijk hem vreemd aan. 'Dit ziet er niet goed uit he?' Lacht hij. 'Niet echt. Wat doe jij met mijn slipjes?' Vraag ik lachend. 'Ik ben de was aan het opvouwen. Niks raars verder met je lingerie.' Zegt hij. 'Wat is er mis met jou weirdo? Ben je like stiekem gay of een geheime huishoudster?' Vraag ik. 'Je grappen worden steeds beter heks.' Zegt hij en drukt een kusje op mijn lippen. 'Ik ben ziek remember?' Vraag ik. 'Ohja shit. Afstand.' Zegt hij en duwt me weg. Ik rol met mijn ogen. 'Heb jij zeg maar überhaupt sexy ondergoed? Ik bedoel no offense, maar serieus?' Vraagt hij en laat mijn hartjes onderbroek zien. Lachend pak ik het af. 'Niet zo flauw doen. Niemand ziet het toch.' Lach ik. 'True, maar als we samenwonen verwacht ik iets meer dan hartjes en stippeltjes.' Zegt hij en gooit een stippeltjesbh naar me toe. 'Shut up.' Lach ik en pak een trui van het bed. 'Wat doe je?' Vraagt hij en kijkt me raar aan. 'De was.' Zeg ik. 'Je bent ziek. Ga zitten.' Zegt hij. 'Broer niet overdrijven en laat me los.' Zeg ik en haal zijn hand van mijn pols af. 'Noemen we elkaar broer nu? Oke iscool brada.' Zegt hij serieus. 'Oke, oke.' Lach ik. 'Wat oke broski?' Vraagt hij expres. 'Shut up. Dat is zo vies.' Lach ik en knuffel hem. 'Jij begon.' Zegt hij kinderachtig en doet zijn arm om me heen. 'Yallah aan de slag.' Zeg ik en duw hem weg. 'Heks.' Lacht hij en gaat weer verder met het ordenen van mijn ondergoed. 

Nadat we de was hebben gedaan loopt Hicham naar de keuken en ik hem achterna. 'Wat doe je?' Vraag ik en kijk hem amuserend aan. 'Taart maken. Red velvet.' Zegt hij afwezig. 'Oeh.' Zeg ik blij. 'Niet voor jou. Ik heb er gewoon zin in.' Zegt hij en kijkt me kort aan. 'Don't care. Als ik maar mee mag eten.' Zeg ik en vul een glas met water. Ik ga op het keukeneiland zitten en drink ervan terwijl ik Hicham bekijk. 

Terwijl we van de taart eten liggen we op de bank een film te kijken. Mijn moeder heeft me net geappt dat ze onderweg zijn. Weg is de rust dan. Ik kijk Hicham kort aan en glimlach. 'Ik ben mooi he?' Vraagt hij lachend. 'Je zou eens moeten weten babe.' Zeg ik en druk een kusje op zijn lippen. Hij kijkt me nog even aan en staat dan op. 'Hoe bedoel je geen interesse.' Zucht ik overdreven. Hij kijkt me lachend aan en loopt naar de gang. 'Hallo? Wat is jou probleem?' Vraag ik lachend en loop achter hem aan. Hij haalt zijn arm van zijn kruis af en de boner laat zich zien. Ik kijk er even naar en moet hard lachen. 'Inderdaad ik moet gaan. Beterschap loser.' Zegt hij en loopt naar buiten. 'Krijg ik geen kusje?' Vraag ik zielig. 'Nee mijn broek knapt.' Zegt hij lachend en loopt weg. Lachend zwaai ik hem uit en ga dan weer op de bank liggen. Een boner. Rare jongens.