Pov Amira
We zijn inmiddels aangekomen in Spanje. We hebben een kamer gehuurd in een appartementencomplex. We hebben twee slaapkamers met in de ene kamer een tweepersoonsbed en de ander twee losse bedden. Dat was ook nodig, aangezien Jamal mee gegaan is. Zijn ouders gingen dit jaar niet op vakantie en het was sneu om hem thuis te laten. Bovendien is hij grappig en heb ik iemand nodig om mee te praten als Yasmina en Hicham weer misselijkmakend klef doen.
We hebben besloten om vandaag naar het strand te gaan. Er is een gezamelijke zwembad hier in het appartementencomplex, maar er is ook een strand op maar tien minuten lopen van hier. Perfect dus. Ik verschoon Yara en trek haar schattige zwempakje aan. Daarboven op doe ik een tuniekje gele met bloemetjes. Ik kam haar haren en zet het in model. Dan laat ik haar lachen en probeer een leuke foto te maken. Onmogelijk aangezien dit kind niet stil zit. Zuchtend zet ik haar met een flesje op het bed met mijn telefoon. Ze is helemaal verslaafd aan Monster en Co. Ze bekijkt de film zo'n vijftig keer per dag als het al niet meer is. Ik haat die film nu. Hoe dan ook, ik zie dat Jamal klaar is en op de bank zit. Ik leg Yara naast hem met mijn mobiel, aangezien dat toch handiger is. 'Let je op haar?' Vraag ik hem. 'Ja is goed.' Zegt hij terwijl hij naar zijn iPad staart. 'Ze mag niet van de bank vallen. Ik meen het Jamal.' Zeg ik en loop weg. Ik trek mijn bikini aan en daaroverheen een leuk baby blauw jurkje. Ik vind het schattig staan en kam mijn haren. Ik zet het in model en stop dan Yara's extra spullen in de tas. Ik pak ook haar handdoek en nog wat speciale zonnebrand. Dan pak ik mijn zonnebril en loop naar de woonkamer, waar iedereen al klaar op de bank zit. 'Ik dacht dat Yasmina traag was.' Zucht Hicham. 'Ik heb Yara hoor. Ik ben snel, zij is moeilijk.' Zeg ik en rol met mijn ogen. 'Doe niet zo flauw.' Zegt Yasmina en staat op. 'Just saying.' Zegt Hicham en zwaait onschuldig met zijn handen. We pakken onze spullen en wandelen dan naar het strand.
'Yara kijk hoe cool.' Zegt Jamal die een groot gat in het zand heeft gemaakt. Yara moet lachen en gooit haar speeltje naar hem toe. 'Die is van jou en deze van mij.' Zegt Jamal, geeft haar speeltje terug en drukt een kusje op haar voorhoofd. 'Je bent erg goed met kids weet je dat?' Vraag ik. 'Ik ben zelf nog een kind, dus logisch. En sowieso Yara en ik zijn maatjes.' Zegt hij en geeft Yara een boks. Ik moet lachen en kijk naar het water. Verderop zijn Yasmina en Hicham aan het zwemmen. Yasmina zwaait en lachend zwaai ik terug. Ik moet hard lachen als Hicham water in haar gezicht gooit en ze het terug doet. Wat een kleuters. Ik kijk weer naar Yara en help Jamal met zijn zandkasteel gracht dinges.
Na een heerlijk stranddagje kleden we ons allemaal thuis om. Ik was Yara en doe haar luier dan om. Ik trek haar wit met regenbogen jurkje aan. Hij staat zo enorm schattig. En doe daaronder een maillot. Het kan namelijk wel nog fris zijn en ze is nog klein. Ik besluit haar een leuke haarband om te doen en trek dan schattige laarsjes aan. Ze is erg moe, dus ik leg haar in haar bedje met een fles melk. Dan is het tijd voor mij. Ik heb net samen met Yara gedoucht, dus dat scheelt. Ik trek een losse, witte broek aan met een schattige, beige blouse. Het is een dunne stof, dus warm zal dat ook niet worden. Mijn haren doe ik in model en laat het loshangen. Ik trek mijn slippers aan en spuit wat parfum. Als laatst doe ik nog wat lipgloss en dan ben ik ook helemaal ready. Met ze alle wandelen we naar de boulevard om een leuk restaurantje te zoeken om te eten.
Ik praat even met Jamal tot hij in slaap valt. Dan kijk ik naast me en zie Yara vredig slapen in haar bedje. Ik ga languit liggen en kijk naar het plafond. Ik probeer er niet aan te denken, maar het gaat niet. Hoe zou mijn leven zijn zonder Yara? Zonder al deze nare herinneringen? Ik kan weet het niet eens meer. Ik voel de pijn weer. Hoor me eigen geschreeuw. De klappen die ik kreeg. Het angstige gevoel. Hoe ik naar Yasmina's huis rende en deed alsof er niks aan de hand was. Hoe ik in de douche ging zitten en de tranen bleven lopen. Had niet geslapen die nacht. Waarom verdien ik dit? Wat heb ik fout gedaan? Ligt het aan mij? Moest hij mij hebben? Deed hij het vaker? Waarom ik? Het speelt allemaal weer in mijn hoofd af en met tranen over mijn wangen probeer ik te slapen.
JE LEEST
Love u like a friend
Roman d'amourEen typisch verhaal over een jongen die gefriendzoned is door een meisje. Ze zeggen dat men nooit uit de friendzone kan komen?🤔