Love u like a friend

37.0

Pov Amira

Gapend ga ik recht zitten en kijk op mijn mobiel. Allerlei berichtjes zijn binnen gekomen van een nummer die ik niet ken.

Onbekend: hee Amira ik ben het Younes
Onbekend: het spijt me dat ik je app. Heb je nummer gevraagd aan Hicham
Onbekend: ik wilde weten hoe het met je ging
Onbekend: als je dat liever niet wil zeg dat maar gewoon dan verwijdef ik je nummer
Onbekend: zag dat hij in Spanje was en ben daar ook en dacht misschien kunnen wat met ze alle doen
Onbekend: als je wil en het goed vind
Onbekend: het spijt me dat ik zoveel dingen heb gezegd en je nu weer app
Onbekend: ik laat je met rust sorry. Fijne vakantie

Ik lees alles door en moet ervan lachen. Ik denk even na en besluit dan te reageren.

Ik: hee ik vind het niet erg en als je wat wilt doen vind ik het goed

Meteen komt hij online en wacht ik op zijn reactie. Ik bekijk zijn profielfoto. Het is een foto van hem met enkele broeders voor de moskee. Hij typt telkens, maar stopt dan. Uiteindelijk besluit ik maar wat te zeggen.

Ik: lekker geslapen?
Younes: heerlijk el hamdoulilah en jij?
Ik: Yara werd twee keer wakker vanacht maar verder ook goed
Younes: het moet moeilijk zijn om een kind op te voeden is het niet
Ik: het is het waard
Younes: je bent een sterke vrouw
Ik: ik moet een flesje voor Yara maken maar app Hicham maar voor de details
Younes: ja is goed tot vanmiddag dan maar

Ik zet mijn mobiel uit en pak Yara. Het word moeilijk hem te zien, aangezien hij Medhi's broer is. Maar hij heeft niks misdaan. Het is een vriend van Hicham, dus waarom zou hij niet mogen komen? Ik moet er gewoon aan wennen en mijn leven weer op orde krijgen. Ik kan niet voor altijd om wat er gebeurd is blijven huilen. Daar maak ik alleen mezelf kapot mee. En sowieso moet ik een goede moeder voor Yara zijn en dat kan alleen als ik gelukkig ben. Hoe dan ook, ik verschoon Yara en leg haar op de grond met een speeltje terwijl ik een flesje maak. Terwijl het flesje in de magnetron opwarmt komen Hicham en Yasmina knuffelend de keuken in. Nou Hicham knuffelt Yasmina. Yasmina lijkt het niet echt te willen. 'Yo, yo Amira lekker geslapen?' Vraagt Hicham vrolijk. 'Waarom heb je Younes mijn nummer gegeven?' Vraag ik straight. 'Ik heb niks gegeven hoe bedoel je?' Vraagt hij verward en laat Yasmina los. 'Dat heb ik gedaan. Via zijn telefoon.' Zegt Yasmina en kijkt me schuldig aan. Hicham kijkt haar raar aan. 'Je hebt afsluiting nodig.' Zegt ze. 'Hoe krijgt ze afsluiting door te chillen met iemand die precies op hem lijkt?' Vraagt Hicham dan. Je hoort de lichte woede in zijn stem duidelijk. 'Ik dacht dat als ze Younes zou zien dat. Ik weet niet wat ik dacht. Het spijt me.' Zegt ze en moet hard huilen. Ze is ook zo emotioneel deze periode door de zwangerschap. 'Domoor.' Zeg ik tegen Hicham en sla hem. 'Schatje sorry.' Zegt Hicham snel en neemt haar in zijn armen. Ik pak het flesje uit de magnetron en zet de dop erop. 'Ik vind het oke. Younes is aardig en heeft niks te maken met wat er gebeurd was. We chillen vandaag met ze alle.' Zeg ik en loop naar de woonkamer. Ik proef de melk en geef het aan Yara. Ik leg haar op de bank en ga naast haar liggen terwijl ik naar de televisie kijk waarop Jamal zit te gamen.

Eenmaal op het strand aangekomen pakken we een plekje en vestigen ons daar. Ik smeer Yara en mezelf in. Yara heeft geen behoefte om te zwemmen, dus besluit ik met haar in het zand te zitten. Terwijl zij met het zand speelt kijk ik wat rond en geniet van het zonnetje. Ik kijk op als ik Hicham zie zwaaien naar iemand en kijk erheen. Ik zie Younes en nog een andere jongen hierheen lopen. Ik glimlach zwakjes en kijk dan weer de andere kant op. Ik hoor ze achter me praten en schrik als Younes plots naast Yara neer ploft. 'He.' Zegt hij vrolijk. 'He.' Zeg ik terug. 'Wat zie jij er leuk uit vandaag. Ben je met zand aan het spelen? Mag ik meedoen?' Vraagt hij aan Yara en speelt met het zand. 'Dacht dat alleen Hicham nog een kind was.' Zeg ik lachend. Younes kijkt me aan en moet lachen. 'Kind zijn af en toe is wel leuk. Houd je jong.' Lacht hij. 'Dat zal het zijn.' Lach ik. 'Hoe is het met jou? Geniet je een beetje van de vakantie?' Vraagt hij dan en speelt verder met Yara. 'Jawel, het is erg lekker weer en het eten is goed, dus dat is altijd wel leuk.' Lach ik. 'Ze hebben hier van alles te eten he. Waar hou je van? Om te eten.' Zegt hij en kijkt me kort aan. Ik kijk hem kort aan. Zijn baard is nog meer gegroeid en hij heeft kort haar. Hij lijkt minder op Medhi dan ik me herinner. 'Pasta is altijd wel goed of kip. Alles wel.' Lach ik. 'Een dame die goed kan eten dus.' Lacht hij. 'Oh dat kan ze zeker.' Lacht Hicham die erbij komt zitten. Ik rol met mijn ogen, waardoor Younes moet lachen. 'Hicham liefje kan je me helpen?' Vraagt Yasmina dan. 'Plicht roept.' Zegt Hicham, kijkt Younes even strak aan en loopt dan weg. 'Je broer heeft alle reden om nooit meer iemand te vertrouwen. Jij ook trouwens.' Zegt Younes terwijl hij een gat graaft. 'Wat?' Vraag ik verward. 'Ik kom puur als vriend en broeder. Ik heb geen andere intenties met je. Zeker niet zulke als mijn broer.' Maakt hij af. Ik knik goedkeurend en kijk naar het zand. 'Hoe ben je van het verdriet van je vader afgekomen?' Vraag ik dan. Younes kijkt even voor zich uit. 'Het geloof heeft mij geholpen. Zonder dat was ik verloren.' 'Dus de pijn is over? De herinneringen zijn weg?' Vraag ik. 'Die zijn nooit echt weg. Je moet er gewoon mee leren leven denk ik. Je focussen op wat anders.' Zegt hij en speelt met het zand. Ik zeg niets en kijk naar Yara die inmiddels onder het zand zit. 'Ik heb ook weken of zelfs maanden wakker gelegen ervan. Het maakt je alleen ongelukkig. We hebben beide wat anders meegemaakt, maar beide doet het onvoorstelbaar pijn.' Zegt hij. 'Younes kom zwemmen asah!' Roept Hicham vanuit het water. 'Ga maar.' Zeg ik lachend tegen hem. 'Allah swt geeft ons geen obstakels waar we niet overheen kunnen. Blijf geloven in jezelf en in Hem.' Zegt hij en loopt naar de zee. Ik veeg het zand uit Yara's haren terwijl ik over zijn woorden nadenk.

Na het zwemmen frissen we ons allemaal op om daarna weer ergens te eten. We kiezen uiteindelijk voor een pizzeria en eten mega grote pizza's. Gek genoeg is het best gezellig. Wie had ooit gedacht dat Younes en zijn vriend zo'n goede humor zouden hebben. We doen nog met ze alle een drankje en lopen dan terug naar het appartementencomplex. 'Blijf sterk goed?' Zegt Younes tegen me als we voor de deur staan. Ik knik langzaam. 'Misschien zien we elkaar nog deze vakantie. Hoe dan ook, je hebt mijn nummer als je wilt praten.' Zegt hij en neemt dan afscheid van Yara. We zeggen allemaal gedag en onze wegen scheiden. Ik stop Yara in bad en kleed haar daarna aan. Met een flesje leg ik haar in bed en doe dan mezelf. Ze heeft veel gespeeld vandaag, dus die gaat heerlijk lang slapen. Ikzelf ben ook aardig toegetakeld en kijk nog een filmpje met de rest voor ik ook mijn bed in duik.