"... Chłopak chciał już pójść ale złapałam go za rękę i przyciągnęłam bliżej siebie.
-stój!... A ty jak masz... Na imię... Kim ty jesteś?
Chłopak lekko się zaśmiał... i wtedy zrobił to po raz pierwszy. Obrócił głowę w moją stronę... Zobaczyłam jeg...
TH: Y/N... Czy zechcesz zostać... moją dziewczyną? W tym momencie drzwi do pokoju się otworzyły...
Kira: z kim rozma...
Obróciłam się szybko w jej stronę, zasłaniając okno. Uśmiechnęłam się zestresowana, co na bank zauważyła. Kira zaczęła iść w moją stronę...
Kira: co robisz Y/N? Z kim przed chwilą gadałaś?
Y/N: z... z nikim...
Kira: ah tak? W takim razie chcę zobaczyć tego Nikiego...
Kira położyła rzeczy, które dla mnie kupiła, na moim łóżku i podeszła do mnie. Starałam się uniemożliwiać jej dostęp do okna, ale zapomniałam, że Kira jest przecież silniejsza ode mnie. Bałam się że zaraz zobaczy ręce Tae, który na pewno zwisa z parapetu. Kira w końcu odsunęła mnie. Zamknęłam oczy i czekałam na jej reakcję.
Kira: Y/N...
Y/N: t-tak?
Kira: z tobą... wszystko dobrze?
Otworzyłam oczy i spojrzałam w jej stronę. Przeniosłam wzrok na parapet. Zobaczyłam tam jego...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
O BOŻE. Uratowałeś mi dupę. Kochany wróbelek.
Kira: czy ty... z nim... gadałaś?
Kira popatrzyła na mnie jak na osobę psychiczną, czyli z taką odrazą ale współczuciem. No cóż, trzeba było grać...
Y/N: emm... P-poznajcie się... To jest Niki...
Kira popatrzyła na mnie zszokowana. Za chwilę podeszła do mnie i przytuliła mnie. Teraz to ja byłam zszokowana. Ale żeby Kira nic nie podejrzewała, odwzajemniłam uścisk. Kira zaczęła mnie głaskać po plecach.
Kira: Y/N co się dzieje? Najpierw masz jakieś sekrety, teraz gadasz z ptakami...
Y/N: wszystko ze mną dobrze Kira...
Kira: Y/N, martwię się...
Y/N: nie masz o co...
Kira: Y/N naprawdę coś jest nie tak...
Y/N: wszystko jest tak. Po prostu... Nie było cię... I byłam trochę samotna... A poza tym pokochałam ostatnio naturę. Ta róża, ten ptaszek... Widziałaś zmiany w ogrodzie? Posadziłam pelargonie które kupiłam ostatnio na rynku... Po prostu pokochałam naturę.
Ale kłamiesz Y/N... Najgłupsze kłamstwo mojego życia. Oby to kupiła...
Kira: Rozumiem... Przepraszam że cię zostawiłam. Po prostu miałam szkolenie... Mogę się postarać spędzać z tobą więcej czasu, jeśli tego chcesz...
Y/N: w zasadzie... Wolałabym móc spędzać trochę więcej czasu sama... Wiesz że nie lubię zbytnio towarzystwa... Twoje mi nie przeszkadza, wręcz je uwielbiam, ale jednak trochę więcej prywatności bym chciała mieć Kiruś...
