İlk Korku-Gezgin Kurt Savaşçısı (Düzenlendi 4-19 Eylül)

Bölüm 2: Fianir'in Gelişi

17 Nisan 1021 Saat: 07.21

   Alemir İmparatorluğunun Rekta Krallığının Tekta Şehrinin Mofe Kasabasının tek köyü olan Meg Köyünde sıradan bir gündü. Köy Lideri Mieger Tia, sabah erken saatlerde uyanmış, köyde dolaşmaya başlamıştı. Dükkanlara uğruyor, durumlarını soruyordu. Hemen hemen hepsinin bir şikayeti vardı.

   Köyün ilk kurulduğundan beridir "Oduncu" olarak hizmet veren Esami ailesinin yedinci kuşaktan torunu Ophia'nın önemli ve büyük sorunları vardı. Bunlardan biri, tek orman olan bölgenin haydutlarla dolması, onu son bir haftadır işsiz bırakmıştı. Marangoz Her Nemea'da bu durumdan şikayetçiydi. İşleri vardı ama odun olmadan yapamazdı. Mieger, durumun farkındaydı ama bir şey yapamazdı. Bununla Migar Birliği ilgilenmeliydi ama köylerindeki merkezde bulunan adamların tek düşüncesi yatmaktı. Öyle ki onları sadece geldikleri gün görenler bile olmuştu.

   Mieger, karşısında çaresiz bir şekilde duran adama baktı ve "Merak etme, Op. Durumu Tekta Şehrine bildirdim. En geç iki hafta içinde bu sorun çözülecektir" der. Ophia bu habere sevinemiyordu. 2 hafta boyunca beklemek evinde bekleyen eşi Doref ve kızı Dope için iyi olmayacaktı. Çöl Bölgesinde 2 hafta işsiz kalmak demek, 2 hafta yiyecek yok demekti. Belki kendisi dayanabilirdi ama eşi ve kızına kıyamazdı. Karşısında iki seçeneği vardı. Ya eline baba yadigarı baltasını alacak, haydut maydut dinlemeden mesleğinin hakkını verecekti ya da kızının okuması için biriktirdiği paradan harcayacaktı. İki seçenekte iki ucu boklu değnekten farksızdı. Kızının okula gitmesi gecikmişti zaten ve 2 hafta o paradan kullanırsa bir sene daha beklemek zorunda kalabilirdi.

   Mirikuni, sadece askeri değil, aynı zamanda insani işlere burnunu sokmakta üstüne tanımazdı. Her şeyde bir parmakları olmalıydı ve Eğitim Sistemini onlar belirliyordu.

   Bir çocuğun "Temel Eğitim" adı altında "Okuma-Yazma-Çizme ve Konuşma" dersleri Mirikuni tarafından "Okul" adı verilen kurumda sağlanıyordu ancak bundan sonrası tamamen okuyacak çocuğun ailesine bağlıydı. Meslek sahibi olabilmesi için Okulun 8 yılını bitirmeliydi ki Mirikuni bu 8 yılın parasını peşin alırdı. Taksit yapmazdı, erteletmezdi. Parayı önceden alıp 8 yıl boyunca eksiksiz bir eğitim sağlarlardı.

   Her Meslek için alınması gereken dersler vardır. Her mesleğe göre 8 yıl boyunca alınacak dersler farklılaşır. Yani Marangoz olmak isteyen biri ile Manav olmak isteyen biri aynı dersleri görmez.

   Ophia kızının eğitimini yeterince aksatmıştı. Bunu yapmak istemiyordu. Yine de ilk seçenekte ölmesi neredeyse kaçınılmazdı ve kızını yalnız bırakmayı okumaması ihtimalinden daha da çok istemiyordu.

   Çaresiz adam, biraz hüzünlü biraz da sinirli bir şekilde dükkanına gitmeye başladı. Mieger arkasından baktı sadece. Başka da yapabileceği bir şey yoktu. Tüm köy onun gibiydi, hatta daha da kötüydü. Batı Revirinde ilaçlar bitiyordu ve Mirikuni sevkiyatı çok gecikmişti. İnsanlar hastalıktan kırılıyordu. Madenciler ise daha kötüydü. Yakın zamanda madenlerin yanına hem haydutlar hem de canavarlar işgal etmişti. Güvenli bir şekilde gidip gelmek mümkün değildi.

   Bu olaylar hemen hemen her yerleşkede olan sıkıntılardı. İnsanlar sinirli olmasının sebebi bu değildi. Sözde bu sorunları çözmek için gelmiş olan Migar Birliğinin bir halt yapmamasıydı. İsyan edecek noktaya gelmişlerdi ve bunu Mieger fark edebiliyordu. Tüm halkını sakinleştirmek için her gün yanlarına gelip gülümseyerek umut aşılıyordu ama son noktaya kadar gelmişlerdi.

   Akşam olduğunda Mieger, Merkez İbadethanesine gelerek Mig'e dua etmeye başladı. "Tanrı'm. Lütfen bu aciz kuluna yardım et. Artık dayanamıyorum. İnsanlar acı içinde ve hiçbir şey yapamıyorum. Her şeyin düzelmesi için ancak senin gücün yetecektir. Lütfen, Tanrı'm. Bize güç ver" derken içeri bir Gözetleme Kulesi Askeri olan Sedal Nigrat nefes nefese geldi ve telaşlı bir sesle "Bir yabancı Batı'dan geliyor, efendim!" dedi.