ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္​း(၅)/အခန်း(၅)

Zawgyi
ဝမ္​က်ိဳ ​ေျပးလို႔ၿပီး​ေတာ့ ​ေလ့က်င္​့ခ်ိန္​က ၿပီးခါနီး​ေနၿပီ။ ဒါ​ေပမဲ့ သူက​ေတာ့ ​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​ရႊင္​ရႊင္​နဲ႔ အျမန္​ကမန္​းကတန္​း​
​ေျပးသြားတာ​ေၾကာင္​့ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ရဲ႕ ​ေနာက္​ဆံုးပစ္​ခ်က္​ကို
ၾကည္​့ဖို႔ အခ်ိန္​မွီ​ေရာက္​သြားသည္​။

"​ေကာင္​းလိုက္​တာ! ႐ႊဲက်န္​းရဲ႕ ပစ္​ခ်က္​က တည္​့​ေနတာပဲ!" သူက​ေတာ့ ​ေဘးဘက္​က​ေန ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးကို အား​ေပးၿပီး​ေတာ့ လက္​ခုပ္​တီး​ေန​ေတာ့သည္​။

​ေ႐ွာင္​ယဲ့: " ပါးစပ္​ပိတ္​ထား"

လာၿပီး​ေတာ့ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ ဒီ​ေကာင္​​ေလးကို ဆြဲထုတ္​သြား​ေပးပါ၊ ဟင္​?

ခဏ​ေလာက္​ၾကာ​ေတာ့ အခန္​း​ေခါင္​း​ေလာင္​းကျမည္​လာသည္​။ ​ေနာက္​အခန္​းက ​ေက်ာင္​းသား​ေတြ အားကစား
ကြင္​းထဲ ဝင္​လာသည္​။ အစကတည္​းက ႐ႈပ္​​ေနတဲ့ အားကစားကြင္​းႀကီးက ​ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​ ဆူညံသြားျပန္​သည္​။ ဒါ​ေတြအကုန္​လံုးက စိတ္​အ​ေႏွာင္​့အယွက္​​ေတြလို႔ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ထင္​သည္​။ တကယ္​တမ္​းက သူ လူ​ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ စကား​ေျပာရတာမ်ိဳး မႀကိဳက္​ဘူး။ ဒါ​ေၾကာင္​့မို႔ သူ ထြက္​သြားဖို႔​ေတာင္​ အသင္​့ျဖစ္​​ေနၿပီ။

ဘာကပိုၿပီး​ေတာ့ စိတ္​​အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ျဖစ္​ရတာလဲ
ဆို​ေတာ့ သူ႔နားနားကို ကပ္​ၿပီးစကားလာ​ေျပာ​ေနတဲ့ ​
​ေနာက္​တစ္​​ေကာင္​႐ွိ​ေနတာပဲ။

ဝမ္​က်ိဳ: " ရႊဲက်န္​း ၊ ရႊဲက်န္​း၊ ရႊဲက်န္​းက ဘက္​စကက္​​ေဘာ ​ေကာင္​​ေကာင္​းကစားတတ္​တာပဲ။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို သင္​​ေပးလို႔ရမလား?"

က်န္​႔​ေ႐ွာင္​ယဲ့သာ လူ​ေတြကို သည္​းခံႏိုင္​စြမ္​း႐ွိခဲ့မယ္​ဆိုရင္​ သူ႔ကို ဒီအ​ေတာအတြင္​း Tတကၠသိုလ္​ရဲ႕ ​ေၾကာက္​ဖို႔​ေကာင္​းတဲ့ "ယဲ့​ေကာ" ဆိုၿပီးလို႔ သိၾကမွာမဟုတ္​ဘူး။

သူအဲ့တာကို သည္​းခံခဲ့ပါတယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ သူ သူ႔ကိုယ္​သူ ခ်ဳပ္​တည္​းမထားႏုိင္​​ေတာ့ဘူး။
"မင္​း လံုးဝမရပ္​​ေတာ့ဘူးလား?"