ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္​း(၂၃)/အခန်း(၂၃)

Zawgyi
(အမ်ားႀကီးဘာသာျပန္​ထားတာမို႔ တစ္​လံုးခ်င္​းစီဖတ္​​ေပၚဟြန္​႔! ဒီအပုိင္​း​ေလးက ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ရဲ႕ ဝမ္​က်ိဳ႕အ​ေပၚစိတ္​​ေနစိတ္​ထားအရမ္​း​ေပၚလြင္​တဲ့အပိုင္​း​ေလးပါ။ ဖတ္​ၿပီးရင္​ ထင္​ျမင္​ခ်က္​​ေတြ ဖလွယ္​ၾကမယ္​!)

တနလၤာ​ေန႔မနက္​ အတန္​းသြားတက္​တဲ့အခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ဝမ္​က်ိဳကို ​အ​ေဆာင္​ထဲကထြက္​ခြင္​့​ေပးလိုက္​ သည္​။ ​လူ​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ားမ်ားက​ေတာ့ လူသြားလမ္​းအထိ လာၿပီး သူတို႔ကို စိတ္​ဝင္​စားဖြယ္​အတင္​းတုပ္​စရာရသြားသလိုမ်ိဳးၾကည္​့​ေနၾက၏။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့က​ေတာ့ သူတို႔​ေတြကို သူနဲ႔ဝမ္​က်ိဳနားမွာ႐ွိတဲ့​ေလ​ေတြလိုမ်ိဳးသာ သတ္​မွတ္​ထားတာ​ေၾကာင္​့ ႏႈတ္​ဆိတ္​ၿပီး တည္​ၿငိမ္​ဟန္​႐ွိ​သည္​။ ဒါ​ေပမဲ့ လူတကာဆီက အကဲျဖတ္​ခံ​ေနရတဲ့ ဝမ္​က်ိဳက​ေတာ့ ခ်က္​ခ်င္​းဆိုသလို သူ႔လက္​​ေတြ​ေျခ​ေတြကို​​ေတာင္​ ဘာလုပ္​လို႔ဘာကိုင္​ရမွန္​းမသိျဖစ္​​ေနမိၿပီး ကို႔ယို႔ကားယားႏွင္​့ ယက္​ကန္​ယက္​ကန္​ ျဖစ္​​ေန​ေတာ့သည္​။

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​ၿပီး ဝမ္​က်ိဳ႕ကို လက္​နဲ႔လွမ္​းဆြဲလိုက္​သည္​။
"မ​ေၾကာက္​​ေနနဲ႔။ တစ္​ခုခုျဖစ္​လာခဲ့ရင္​ ငါ့နားမွာပဲ​ေန"

"ရႊဲက်န္​း, ကြၽန္​​ေတာ္​ မ​ေၾကာက္​ပါဘူး။ ကြၽန္​​ေတာ္​...."
က်န္​​ေနတဲ့စကားစကိုမ​ေျပာ​ေတာ့ဘဲ သူ႔စကားသူတံုးတိျဖတ္​လိုက္​သည္​။

စာသင္​ခ်ိန္​လည္​း ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးနီးလာၿပီျဖစ္​တာ​ေၾကာင္​့ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔အတြက္​ မ်ားမ်ားစားစားမလုပ္​​ေပးႏုိင္​​ေပ။ သူတုိ႔ရဲ႕သက္​ဆိုင္​ရာစာသင္​​ေဆာင္​​ေတြဆီကို သူတုိ႔လမ္​း​ေလွ်ာက္​သြား​ေနခ်ိန္​​ေလးမွာပဲ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔ကို နည္​းနည္​းပါးပါးသာ ႏွစ္​​သိမ္​့​ေပးႏိုင္​​​ေလသည္​။ ၿပီး​ေတာ့ သူတို႔ သက္​ဆိုင္​ရာ႒ာနဆီ လမ္​းခြဲသြားလိုက္​ရသည္​။

တစ္​မနက္​လံုး အာရံုတစ္​ျခား​ေရာက္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ professor ​ေတြရဲ႕ lecture ​ေတြကို ၾကားရံု​ေလးသာ ၾကားလိုက္​ရသည္​။ သူ႔စိတ္​အစံုက​ေတာ့ ​ေခြး႐ူး​ေလးကို ရဲရင္​့လာ​ေအာင္​ ဘယ္​လိုလုပ္​ရမလဲဆိုတာ​ေပၚမွာပဲ အာရံုစိုက္​​ေနမိသည္​။ ဘယ္​လိုတိုက္​ခိုက္​ရမယ္​ဆိုတာ သူ႔ကိုသင္​​ေပးလိုက္​တာ ပို​ေကာင္​းမယ္​။ အဲ့လိုမွမဟုတ္​ရင္​ သူ ဘယ္​​ေတာ့မွ စိတ္​ခ်လက္​ခ်​ေနႏိုင္​မွာမဟုတ္​ဘူး။