ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္​း(၅၀)/အခန်း(၅၀)

Zawgyi
သူ႔နားထဲမွာ ငွက္​အသံပိက်ိပိက်ိ​ေတြကို ​ေရး​ေရး​ေလးၾကား​ေနရတယ္​။ သူ႔ႏွာ​ေခါင္​းနားမွာရစ္​ဝဲ​ေနတဲ့ ပိုးသတ္​​ေဆးအနံ႔ပါးပါးကိုလည္​း ရ​ေန​ေသးတယ္​။

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ မ်က္​လံုးကိုျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း ဖြင္​့လိုက္​သည္​။ သူ႔မ်က္​လံုး​ေ႐ွ႕မွာျမင္​​ေနရတဲ့အရာ​ေတြအားလံုးက အျဖဴ​ေရာင္​​ေတြခ်ည္​းပဲ။ အျဖဴ​ေရာင္​မ်က္​ႏွာ​က်က္​, အျဖဴ​ေရာင္​နံရံ, အျဖဴ​ေရာင္​အိပ္​အခင္​း, ၿပီး​ေတာ့.........အျဖဴ​ေ႐ွာင္​တီ႐ွပ္​နဲ႔ လူတစ္​​ေယာက္​။

သူ႔အိပ္​ရာ​ေဘးနားမွာအိပ္​​ေမာက​ေနတဲ့ ဝမ္​က်ိဳ႕ဆီကို လက္​လွမ္​းၿပီး တြန္​းလိုက္​ခ်င္​​ေပမဲ့ ​ေနာက္​​ေတာ့မွ သူ႔ဘယ္​ဘက္​လက္​ကို အျဖဴ​ေရာင္​​ေက်ာက္​ပတ္​တီး​စည္​းထားတာကို ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သိလိုက္​ရသည္​။

"Oh......"

တစ္​ခ်ိဳ႕​ေသာအ​ေၾကာင္​း​ေတြ​ေၾကာင္​့ သူ႔လည္​​ေခ်ာင္​းက အက္​႐ွ​လို႔​ေနသည္​။ ​ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​​ေအာ္​​ေခၚဖို႔ႀကိဳးစားရင္​ သူ႔တံ​ေတြးသူ ခဏခဏမ်ိဳခ်​ေနရသည္​။ သို႔​ေပမဲ့, သူ႔ရဲ႕မသိမသာလႈပ္​႐ွားမႈ​ေၾကာင္​့ ဝမ္​က်ိဳ ခ်က္​ခ်င္​းကို ​ေခါင္​း​ေထာင္​လာသည္​။ ဝမ္​က်ိဳ႕ရဲ႕နီရဲ​ေနသည္​့မ်က္​လံုး​ေတြက အနီ​ေရာင္​​ေတြဝန္​းရံထားစလိုျဖစ္​​ေနၿပီး ​မ်က္​လံုး​ေအာက္​မွာလည္​း အမဲ​ေရာင္​အကြင္​းလိုက္​က မ်က္​လံုးကိုဝန္​းရံထားသည္​။

(T/n မ်က္​ကြင္​းညိဳ​ေနတာပါ။ ​ေဆးကြင္​းထားသလို အကြင္​းလိုက္​ညိဳ​ေနတာ)

"စီနီယာ! စီနီယာဘယ္​လို​ေနလဲ?"
သူ ျမန္​ျမန္​ဆန္​ဆန္​ ခပ္​​ေဝး​ေဝးကို​ေရြ႕သြားၿပီး,
"ကြၽန္​​ေတာ္​ လာစစ္​​ေဆးဖို႔ဆရာဝန္​သြား​ေခၚလိုက္​ဦးမယ္​"

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔ကို​ေအာ္​​လိုက္​သည္​။
"မသြားနဲ႔, *အဟြတ္​ အဟြတ္​*......."

"အုိ​ေက,အို​ေက, ကြၽန္​​ေတာ္​မသြား​ေတာ့ဘူး, စိတ္​မလႈပ္​႐ွားနဲ႔။ စကားကို ျဖည္​းျဖည္​း​​ေလး​ေျပာ​ေနာ္​"

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ဝမ္​က်ိဳ႕ရဲ႕​ေနမထိမထိုင္​သာျဖစ္​​ေနတဲ့ မ်က္​ႏွာကိုၾကည္​့လိုက္​ၿပီး သူ႔မ်က္​ႏွာ​ေပၚဒဏ္​ရာ​ေတြ​ေၾကာင္​့ နည္​းနည္​းနာတယ္​ဆို​ေပမဲ့ မ​ေနထိုင္​ဘဲ တခစ္​ခစ္​ရယ္​မိသြားသည္​။