ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္​း(၃၃)/အခန်း(၃၃)

Zawgyi
ပိတ္​ရက္​မွာ တကၠသိုလ္​က​ေပးတဲ့ assignment အမ်ားႀကီး မ႐ွိတာ​ေၾကာင္​့ လံုးဝ​ေအး​ေအ​း​ေဆး​ေဆးပဲ။ သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ ကြန္​ျပဴတာထဲက ဇာတ္​လမ္​းကိုၾကည္​့ၿပီး ​ေန႔လည္​​ေရာက္​​ေတာ့, ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ အိပ္​ခ်င္​သလိုခံစားရတာ​ေၾကာင္​့ ထပ္​ၿပီးအိပ္​ရာထဲဝင္​​ေခြလိုက္​သည္​။ ည​ေနပိုင္​း သူႏိုးတဲ့အခ်ိန္​မွာ ဝမ္​က်ဳိက ပန္​းကန္​​ေဆးတာၿပီး​ေတာင္​ၿပီး​ေနၿပီ။ ၿပီး​ေတာ့ သူ႔ဖုန္​းထဲက​ေန ခ်က္​နည္​းျပဳတ္​နည္​းအခ်ိဳ႕ကို ကြယ္​ကာၾကည္​့​ေန​ေလသည္​။
​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ဝမ္​က်ိဳ႕​ေဘးနားကို အ​ေျပး​ေလးသြားကာ ​ေခါင္​း​ေဆာင္​စားဖိုမွဴးတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ ႀကီးမား​ေလးလံတဲ့ တာဝန္​ကို လက္​လႊဲယူလိုက္​သည္​။

ည​ေန​ေရာက္​​ေတာ့ က်ိဳယဲ့က အလုပ္​က​ေန ၈နာရီဝန္​းက်င္​​ေလာက္​မွာ ျပန္​​ေရာက္​လာသည္​။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့လည္​း ဝမ္​က်ိဳ႕ရဲ႕ ဧည္​့ခန္​းထဲမွာ TV အတူတူၾကည္​့​ေနတာျဖစ္​တာ​ေၾကာင္​့ တံခါးဖြင္​့တဲ့အသံ သူၾကားလိုက္​ရတဲ့အခါ သူ ျမန္​ျမန္​ဆန္​ဆန္​ ထရပ္​လိုက္​ၿပီး အဲ့​ေနရာကို ​ေလွ်ာက္​သြားလိုက္​သည္​။

"​​ေကာ, ထမင္​းစားၿပီးၿပီလား?"

က်ိဳယဲ့ သူ႔ကုတ္​အက်ႌကို ခြၽတ္​ရင္​း,
"အခုထိမစားရ​ေသးဘူး, အိမ္​ထမင္​းဟင္​းလက္​က်န္​​ေလးမ်ား ႐ွိ​ေသးလား?"

"႐ွိတယ္​, ကြၽန္​​ေတာ္​ အကိုႀကီးအတြက္​ ​ေႏႊး​ေပးမယ္​"

ဝမ္​က်ိဳက TV ကိုပိတ္​လိုက္​ၿပီး သူတို႔ဆီ​ေရာက္​လာသည္​။
"ရႊဲက်န္​း, ကြၽန္​​ေတာ္​ လုပ္​လိုက္​မယ္​"

​ေ႐ွာင္​ယဲ့အ​ေနနဲ႔ သူက က်ိဳယဲ့ကို အရင္​​ေမးလိုက္​တာျဖစ္​တာ​ေၾကာင္​့ ဒီအတိုင္​းႀကီး, တစ္​ျခားတစ္​​ေယာက္​က သူ႔​ေနရာကိုဝင္​ၿပီး အဲ့ဒါကိုလုပ္​လို႔ရမဘူး။
"ငါလုပ္​ပါ့မယ္​။ မင္​းတက္​ၿပီး အရင္​သြားနား​ေတာ့"

"ကြၽန္​​ေတာ္​ မပင္​ပန္​းဘူး"

"မင္​းကို​ေျပာတဲ့အတိုင္​း လုပ္​စမ္​းပါ။ အခန္​းထဲကိုသြားၿပီး ငါ့ကို​ေစာင္​့​ေန"