ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္း(၄၈)/အခန်း(၄၈)

Zawgyi
သူႏိုးလာတဲ့အခ်ိန္​မွာ အရာအားလံုးက ပိန္​းပိတ္​​ေအာင္​​ေမွာင္​​ေနသည္​။

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔ရဲ႕အလြန္​႔အလြန္​နာက်င္​​ေနတဲ့ လည္​ပင္​းကို နည္​းနည္​း ဟိုဘက္​သည္​ဘက္​ခ်ိဳး​ေပးလိုက္​သည္​။ ျဗဳန္​းစားႀကီး, ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးကို​ေတာက္​ျဖာ​ထြက္​​ေနတဲ့ အလင္​း​ေရာင္​က သူ႔မ်က္​လံုးထဲကိုထိုး​ေဖာက္​ဝင္​လာသည္​။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ မ်က္​လံုးကို တင္​းတင္​းပိတ္​ပစ္​လိုက္​ၿပီး, ​ေနာက္​ခဏတစ္​ျဖဳတ္​​ေလာက္​ၾကာမွ, ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း ဖြင္​့လိုက္​သည္​။ ခ်က္​ခ်င္​းကိုပင္​ သူ႔အ​ေ႐ွ႕ကလူ​ေလး​ေယာက္​ကို ျမင္​လိုက္​ရသည္​။

လူ​ေလး​ေယာက္​ထဲမွာ သူသိတဲ့တစ္​​ေယာက္​​ေသာသူက ယို႔ရီပဲ။ တစ္​ျခားလူ​ေတြထဲက တစ္​​ေယာက္​ရဲ႕လက္​ထဲမွာ အလင္​းကိုကာထားၿပီး ခုဏ​ေလးတင္​ကမွသူ႔​ေခါင္​း​ေပၚမွာ ႐ွိခဲ့တာသိသာ​ေနတဲ့ အဝတ္​စအိတ္​တစ္​ခု႐ွိ​ေနတယ္​။

"Hi"
​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူတို႔ကိုႏႈတ္​ဆက္​လိုက္​ၿပီး ခ်က္​ခ်င္​းကိုပင္​ သူ႔လက္​​ေတြအခ်ည္​ခံထားရတာကို သိလိုက္​ရသည္​။

"ယို, မင္​းက ဒီလိုကစားရတာမ်ိဳးႀကိဳက္​တာလား? ဒီအႀကိဳက္​​က ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလး အစြန္​း​ေရာက္​တယ္​​ေနာ္​"

ယို႔ရီ​ေဒါသ​ေထာင္​းခနဲထြက္​သြားၿပီး, "က်န္​႔​ေ႐ွာင္​ယဲ့, အခု​ေတာ့ မင္​းကိုမင္​းမာန္​တက္​​ေနႏွင္​့ဦး​, ​ေစာင္​့ၿပီး မင္​းဘယ္​လိုငိုယိုၿပီး ငါ့ကို​ေတာင္​းပန္​မလဲဆိုတာ ၾကည္​့ရ​ေအာင္​"

"မင္​း ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလး စိတ္​ကူးယဥ္​​ေနတာပဲ။ ငါမထြက္​လာခင္​က ဝမ္​က်ိဳ႕ကို​ေျပာခဲ့တယ္​။ အဲ့ဒီ​ေတာ့, သူငါ့ကိုလာ႐ွာဖို႔ ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးၾကာ​လိမ္​့မယ္​လို႔​ေတာ့ ငါမထင္​ဘူး"

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ စကားကိုရႊန္​းရႊန္​း​ေဝ​ေအာင္​​ေျပာ​ေနရင္​းနဲ႔ပဲ သူအခြင္​့အ​ခါကို႐ွာဖို႔ တစ္​ျခားလူ​ေတြကိုလည္​း အကဲျဖတ္​​ေနမိသည္​။

ဒီ​ေနရာက ​ေက်ာင္​းအ​​ေထြ​ေထြပစၥည္​း​ေတြ သို​ေလွာင္​တဲ့ စတိုခန္​းျဖစ္​ရမယ္​။ ​ေနရာက အလြန္​​ေဝးလံၿပီး လူ​ေတြလာတာလည္​း ႐ွားတယ္​။ ယို႔ရီမဟုတ္​တဲ့တစ္​ျခားလူ​ေတြ အကုန္​လံုးက အယ္​လ္​ဖာ​ေတြ​​ေနမယ္​, ​ေခါင္​းအစ​ေျခအဆံုးက​ေန အႏာၱရယ္​ျပဳမည္​့ရိသဲ့သဲ့အရိပ္​အ​ေယာင္​​ေတြ ထုတ္​​လႊတ္​လို႔​ေနတယ္​။ တကယ္​လို႔ သူသာ အခ်ည္​မခံထားရဘူးဆိုရင္​, ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူတုိ႔ထဲကႏွစ္​​ေယာက္​​ေလာက္​ကို ကိုင္​တြယ္​ႏိုင္​မွာ။ ဒါ​ေပမဲ့ ဒီလုိမ်ိဳး အခ်ည္​ခံထားရ​ေတာ့....တစ္​​ေယာက္​ဆိုရင္​​ေတာင္​မွ နည္​းနည္​းခက္​ခဲလိမ္​့မယ္​။