ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္း(၃၀)/အခန်း(၃၀)

Zawgyi
ႏွစ္​​ေယာက္​သားစားလို႔​ေသာက္​လို႔ၿပီး​ေတာ့ သူတို႔အ​ေဆာင္​ကိုပဲ သူတို႔ျပန္​လာလိုက္​သည္​။ ပစၥည္​းတစ္​ခ်ိဳ႕ကို ထုပ္​ပိုးလိုက္​ၿပီး ​ေဆာင္​းရာသီပိတ္​ရက္​အတြက္​ စီစဥ္​ထားသည္​့အတိုင္​း ဝမ္​က်ိဳ႕အိမ္​ကိုသာ ခ်က္​ခ်င္​းသြားလိုက္​​ေတာ့သည္​။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔​ေဒါသကို​ေဘးခ်ိတ္​ထားလိုက္​ၿပီး happy little song ကိုႏႈတ္​ခမ္​းပိတ္​လ်က္​ ညည္​း​ေနတာ​ေၾကာင္​့ သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြက အျပံဳးတစ္​ပြင္​့ဟန္​ သက္​ဝင္​လႈပ္​႐ွားလာသည္​။ ဝမ္​က်ိဳက​ေတာ့ သူ႔စိတ္​အ​ေျခအ​ေနကို သ​ေဘာမ​ေပါက္​တာ​ေၾကာင္​့ တစ္​ျခားအမွား​ေတြမလုပ္​မိ​ေအာင္​ စကားကိုနည္​းႏိုင္​သမွ်နည္​းနည္​းပဲ ​ေျပာ​ေတာ့သည္​။

သူတုိ႔ဆီမွာ ခရီး​ေဆာင္​အိတ္​အမ်ားႀကီးမ႐ွိဘူး​ဆို​ေသာ္​ျငားလည္​း အျပင္​ဘက္​ကႏွင္​းထု​က​ေတာ့ တျဖည္​းျဖည္​းနဲ႔ မ်ားျပားႀကီးထြားလာ​ေနသည္​။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့အဖ်ားမိသြားမွာ သူစိုးရိမ္​မိတာ​ေၾကာင္​့ သူတို႔​ေက်ာင္​းဂိတ္​ဝလည္​း​ေရာက္​တဲ့အခါ သူ႔အိမ္​ကိုသြားဖို႔က်န္​​ေနတဲ့လမ္​းကို သြားဖို႔ သူတို႔အတြက္​ ကားတစ္​စီးသာ ဝမ္​က​်ိဳ​ေခၚလိုက္​​ေတာ့သည္​။

တစ္​နာရီၾကာၿပီး​ေနာက္​, ၿမိဳ႕လည္​ေ​ခါင္​ရဲ႕ တိတ္​ဆိတ္​ၿပီး​ေအးခ်မ္​းတဲ့ villa area မွာ Taxi ကားကရပ္​သြားသည္​။ ကားထဲကထြက္​ၿပီး ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔အ​ေ႐ွ႕မွာ႐ွိတဲ့ ဥ​ေရာပစတိုင္​လ္​ အ​ေဆာက္​အအံု႔ႀကီးကိုၾကည္​့ကာ ​ေလခြၽန္​​လိုက္​သည္​။
"အရမ္​းခ်မ္​းသာတာပဲ။ ဒါႀကီးက အရမ္​းလွတာပဲ"

ကား​ေနာက္​ပစၥည္​းထားတဲ့​ေနရာက​ေန ဝမ္​က်ိဳ ခရီး​ေဆာင္​အိတ္​​ေတြကိုဆြဲထုတ္​​ေနၿပီး အဲ့တာကိုၾကားလိုက္​ရတဲ့အခါ သူ႐ွက္​သြားမိသည္​။
"ရႊဲက်န္​း, ရႊဲက်န္​း ဒါႀကီးကိုအခု​ေနတုန္​း​ေတာ့ ႀကိဳက္​မွာ။ ဒါ​ေပမဲ့ တကယ္​တမ္​း​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့အိမ္​မွာ ဘာ​ေပ်ာ္​စရာမွမ႐ွိဘူး"

အဲ့တာက ရယ္​စရာ​ေကာင္​းလိုက္​တာလို႔သာ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ​ေတြးလိုက္​​ေတာ့သည္​။
"​ေခြး႐ူး​ေလး" ငါက တကယ္​ပဲဒီကို ကစားဖို႔လာသလိုပဲ​ေျပာ။