ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္​း(၃၉)/အခန်း(၃၉)

Zawgyi
ညနက္​လာခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ အခန္​းတြင္​း႐ွိ pheromone ​ေတြ ကြယ္​​ေပ်ာက္​သြားၾကၿပီ။

"မင္​းလုပ္​လိုက္​တာ ဘာမွားလဲဆိုတာ မင္​းသိလား?"

ဝမ္​က​်ိဳက အိပ္ရာ​ေဘးနားက ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚမွာ​ေသ​ေသခ်ာခ်ာကို ဒူး​ေထာက္​​ေန၏။ အားမပါတဲ့အသံနဲ႔ျပန္​​ေျဖလိုက္​သည္​။
"ကြၽန္​​ေတာ္​ သိပါတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​ ႐ႊဲက်န္​းကို ထိန္​းခ်ဳပ္​ပစၥည္းအ​ေၾကာင္​း ဖံုးမထားသင္​့ဘူး......"

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ မ်က္​ခံုးပင္​့လိုက္​မိတယ္​။
"သြားစမ္​းပါ, ဘယ္​သူကအဲ့လို​ေျပာလို႔လဲ။ ဘာလို႔ မနားတမ္​းဆက္​လုပ္​ၿပီး မရပ္​ရတာလဲ?"

(T/n ယူတို႔​ေတာ့မသိ အိုင္​​ေတာ့ အက်ယ္​ႀကီး​ေအာ္​ရယ္​လိုက္​မိၿပီ)

​ေကာင္​းကင္​ႀကီးလံုးဝပိန္​းပိတ္​​ေမွာင္​သြားသည္​အထိ,
ခုဏက​ေလးတင္​တိုင္​​ေအာင္​ သူတို႔​ေတြ အိပ္​ရာ​ေပၚမွာ အ​ေတာ္​ၾကာ​ ခ်စ္​တင္​း​ေႏွာ​ေနခဲ့တာ။ သူ႔မွာ သနားဖို႔​ေကာင္​း​ေအာင္​ အရမ္​းကိုမွ​ေျခကုန္​လက္​ပန္​းက်​ေနၿပီး အားနည္​းခ်ိနဲ႔သြားလို႔ ​ေျခလက္​​ေဆး​ေၾကာဖို႔ ဝမ္​က်ိဳ႕ကို သူ႔ကို႔ခ်ီမခြင္​့​ေပးလိုက္​ရတယ္​။သူ႔တစ္​ကိုယ္​လံုး ​ေပ်ာ့​ေခြသြားၿပီး ​ေသ​ေနသလိုမ်ိဳး အျပင္​ကိုသယ္​ထုတ္​ခံဖို႔လိုအပ္​တဲ့အထိ​ လမ္​းတစ္​ဝက္​မွာတင္​ တစ္​နာရီ​ေက်ာ္​​ေလာက္​ ​ေႂကြ​ျပား​ေပၚမွာ ဖိကပ္​ထားခံရလိမ္​့မယ္​လို႔ ဘယ္​သူကခံမွန္​းမိမွာလဲ။ အဲ့ဒါ​ေၾကာင္​့ပဲ, သူ႔မွာ ဝမ္​က်ိဳ႕ကိုသူ႔ကို ထမင္​း​ေကြၽးခြင္​့လက္​ခံ​ေပးဖို႔လည္​း အတင္​းဖိအား​ေပးခံလိုက္​ရျပန္​တယ္​။

အခု​ေတာ့, ည​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးနက္​​ေနၿပီ။ heat ျဖစ္​​ေနတဲ့ အိုမီဂါတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ အံ့ၾသစရာ​ေကာင္​း​ေလာက္​တဲ့ဒူ​ေပနာ​ေပခံႏိုင္​မႈကိုပဲ ​ေက်းဇူးတင္​ရမယ္​။ ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ အားနည္​းနည္​းျပန္​ရသြားတာ​ေၾကာင္​့ ဝမ္​က်ိဳအိပ္​ခ်င္​လို႔ အိပ္​ရာ​ဝင္​ခ်င္​တဲ့အခ်ိန္​က် ​ေ႐ွာင္​ယဲ့ သူ႔ကိုကန္​ခ်ႏိုင္​ခဲ့တာ​ေလ။