ရှောင်ဝမ်လေးတို့ရဲ့အချစ်ပုံပြင် [ မြန်မာဘာသာပြန် ]

အခန္​း(၄၂)/အခန်း(၄၂)

Zawgyi

PG-18, A little bit warning but i'd already knew you guys will read this whether you're completed the age limitation or not. But read at your own risk. I don't accept rude comment about my shaowang. Thanks.

သူတို႔လာခဲ့တဲ့အတိုင္​း, သူ​တို႔​ေတြ အိမ္​ကိုလမ္​း​ေလွ်ာက္​ပဲျပန္​လိုက္​တယ္​။ ​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့, အိမ္​တံခါးကို သူတို႔​ေနာက္​မွာပိတ္​ခ်န္​ထားႏိုင္​ခဲ့ၿပီ။

​ေ႐ွာင္​ယဲ့ လက္​ကိုဆန္႕​ထုတ္​လိုက္​ၿပီး တင္​းမာ​ေနတဲ့ဝမ္​က်ိဳ႕ရဲ႕မ်က္​ႏွာ​ေလးကို ဆြဲညႇစ္​လိုက္​သည္​။
"အခု​ေလးတင္​, အရမ္​းအရမ္​းကိုမွ ရက္​စက္​တတ္​တယ္​​ေပါ့။ မင္​း​ေၾကာင္​့ ငါ့မွာအဲ့​ေနရာမွ လန္​႔သြားရတာပဲ"

ဝမ္​က်ိဳ႕မ်က္​ႏွာထားက ခ်က္​ခ်င္​းကိုပင္​ ႏူးညံ့​ေပ်ာ့​ေျပာင္​းသြား​ေတာ့သည္​။
"​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​......ကြၽန္​​ေတာ္​ စိတ္​လိုက္​မာန္​လုပ္​လိုက္​မိတယ္​"

"မင္​း​ေျပာတာ ဘာတစ္​ခုမွမမွားဘူး​"
​ေ႐ွာင္​ယဲ့ ကုတ္​အက်ႌနဲ႔လည္​စည္​းပဝါကိုဖယ္​လိုက္​ၿပီး စင္​မွာခ်ိတ္​ကာ ျပန္​လွည္​့၍ ဝမ္​က်ိဳ႕အတြက္​ သူ႔လက္​​ေတြကို ဆန္​႔ကားဖြင္​့​ေပးလိုက္​သည္​။

"က်ိန္း​ေသကို ငါက မင္​းအပိုင္​​ေလ။ ဒီကိုလာၿပီး မင္​းရဲ႕အိုမီဂါ​ေလးကို ဖက္​​ေပးပါဦး"

ဝမ္​က်ိဳ႕ရဲ႕နားရြက္​ထိပ္​ဖ်ား​ေလး​ေတြက​ေတာ့ အနီ​ေရာင္​ျမန္​းသြားျပန္​၏။ ဝမ္​က်ဳိက နာနာခံခံနဲ႔​သူ႔ဆီ​ေလွ်ာက္​လာၿပီး သူ႔ကို​ေပြ႔ဖက္​ကာ အနားနားကပ္​၍တီးတိုး​ေျပာ၏,
"႐ႊဲက်န္​းက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုအလိုလိုက္​တာလား?"

"ဘာကိုလဲ?"

"ဘာမွ​ေတာ့မဟုတ္​ပါဘူး, အဲ့ဒါက, ဒီရက္​​ေတြအတြင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေပ်ာ္​လြန္​းလို႔​ေသၿပီလို႔​ေတာင္​ကြၽန္​​ေတာ္​ ထင္​​ေနမိလို႔.........ကြၽန္​​ေတာ္​ တစ္​ခါတစ္​​ေလ ​ေတြးမိတယ္​, ငါတကယ္​ပဲအိပ္​မက္​မက္​​ေနတာမဟုတ္​ဘူးလားလို႔?"

ရယ္​ခ်င္​စရာ​ေလးလို႔​ေ႐ွာင္​ယဲ့​ေတြးလိုက္​မိၿပီး, ​ေျခဖ်ား​ေထာက္​ကာ ဝမ္​က်ိဳ႕ရဲ႕​ေအာက္​ႏႈတ္​ခမ္​းဖ်ား​ေလးကို ကိုက္​ထလိုက္​သည္​။
"နာလား?"