Suçlu Kim?

Kurtulacak

Emir morfini kesinlikle reddettiğini belirttikten sonra bana döndü. "Ne saçmalık!" diye söylendi.

"Kendini feda ettin." dedim. Gözlerim dolmuştu. Onu bu halde görmek canımı çok sıkıyordu.

Emir "Çok canım yanıyor." dedi ve elimi alıp kendi elinin üzerine koydu, parmaklarını avusuma batırıyordu.

"Üzgünüm, yardımcı oluyor." diyen Emir ile "Sıkıntı değil." dedim.

"Beni vurduğuna inanamıyorum." diyen Emir ile göz devirdim.

"Adam seni uyarmıştı." diye Emir'i azarladım.

"Evet ama numara yapıyor zannetmiştim." diyen Emir ile "Bir daha ki sefere numara yapmama ihtimalini de düşün." dedim.

"Bacağım nasıl görünüyor?" diye sordu Emir. Kısaca bacağına göz attım. Merminin girdiği tarafa bir pedle bastırıyorlardı, uyluğunun altına da bir tane yerleştirmişlerdi.

Bu nedenle yaranın ne kadar kötü olduğunu göremiyordum ama kötü duruyordu.

Gülümseyerek "Sanırım olan kot pantolonuna olmuş. Ancak bacağını kurtarmışsın." dedim.

Emir gülümsememe karşılık vererek "Elbette kurtulacak." dedi.

Doktor bana kötüce bakıyordu. Sanırım doktor o olduğu halde durumu hakkında yorum yaptığım için kızmıştı.

Yani bende bir doktor gelip suçluları yakalayıp hapse tıksa sinirlenirdim.

"Tamamen doğru. Mermi kemiğini sıyırıp geçmiş. Bacağın iyileşecek yani." dedi doktor hanım.

Emir'i ambulansa bindireceklerinde elini bıraktım.  İtiraz etmek için "Hey! Geri dön, Çisem." dedi Emir. Gözleri yalvarır gibi bakıyordu.

İlk yardım ekibinden biri "Ambulansta yer yok." dedi. Emir sinirle küfrederken "Hastanede ziyaretine ilk ben geleceğim." dedim.

"Sözünü tutsan çok iyi olur." diyen Emir'e gülümsedim. Bir insan vurulduğunda bile öz halinden ödün vermez miydi?

Emir'i sedyeye koyup ambulansa götürürlerken onu izledim. Ya silah Sadık'ın elini tahriş etmeseydi ne olurdu?

Belki Emir uyluk yerine kafasından ya da kalbinden vurulup ölecekti. Ya da ben veya sivillerden biri ölecekti.

Emir bir kahramandı. Emir benim gönlümü kazanan bir kahramandı.

Emir'in gidişini izlemekle o kadar meşguldüm ki yanıma gelen amiri yenice fark ettim. 

"Çisem neler oluyor burada! Siz işten atıldığınız halde nasıl bu olay yerinde olabiliyorsunuz?" diye soran amir ile normalde dışarıda yapmayacağım bir şey yaptım.

Ağlamaya başladım. Bu amir bana bağırdığı için değildi. Emir'in başına kötü bir şeyler gelme ihtimalinin aklıma gelmesinden dolayı idi.