Suçlu Kim?

Uyanmalısın

Sabah telefonumun sesi ile uyandım. Saate baktığım da daha altıya geldiğini gördüm. İşe daha vardı.

Telefona baktığım da amir arıyordu. Bu adam gerçekten iyi anları bozmayı çok iyi biliyor. Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

Uykulu bir ses tonuyla "Efendim amirim." dedim.

"Bir cinayet daha işlendi Çisem. Hemen buraya gelmelisiniz." diyen amir ile ayılmıştım.

"Karakola mı yoksa olay yerine mi gelelim?" diye sordum.

"Olay yerine. Size konum atacağım." dedi amir ve telefonu kapattı.

Yatakta gerindim. Gece sapık mevzusu yüzünden iyi uyuyamamıştım. Sadece üç saattir doğru düzgün uyuyordum.

Emir'in kolunu dürttüm. Sevecen bir ses tonuyla "Emir kalk hadi." dedim. Emir gözünü açmadan arkasını dönüp uyumaya devam ettim.

Yine sevecen bir ses tonuyla "Emir hadi kalk. Uyanmalısın." dedim.

"Abla bırak daha uyuyacağım." diyen Emir ne yapacağımı bilemedim. Bana abla demişti. Beni ölen ablası ile karıştırmıştı.

Bu duruma üzülürken canım da sıkılmıştı. Acaba uyku sersemi olduğundan mı öyle demişti? Yoksa beni ablasına benzettiğinden mi birlikteydi?

Sanırım bunu düşünmenin zamanı ve yeri burası değil. Bir ceset daha vardı ve katilimiz git gide hızlanıyordu. Öz güveni artıyordu.

"Dedektif! Hadi kalk artık." dedim. Emir dedektif ismini duyar duymaz yataktan fırladı. Bu çocuk gerçekten kişilik sorunu yaşıyordu. Emir dediğimde kalkmıyor, Dedektif dediğimde kalkıyordu.

Emir saati görünce şaşkın ve uykulu sesle "Çisem yeni bir ceset yok ise beni uyandırma sebebin ne?" diye sordu.

"Doğru tahmin. Amir aradı. Bir ceset daha varmış." dedim. 

"Hemen hazırlanıyorum." diyen Emir ile bende gri kot pantolonum ile kırmızı sweatımı alıp banyoda giyindim.

"Hazırsan çıkalım." diyen Emir ile "Bir dakika. Yanıma bir dosya almalıyım." dedim.

Emir koltuk değnekleri sayesinde ayakta beni beklerken Nazlı Şanlı'nın dosyasının kopyasını aldım.

"Şimdi gidebiliriz." dedim.

"O ablamın dosyasının bir kopyası mı?" diye soran Emir ile "Biraz daha incelemem lazım." dedim.

"O zaman arabayı ben süreyim. Sen dosyayı incele."  dedi Emir.

"Bu bacakla araba mı süreceksin?" diye sordum.

"Benim bacağım iyi. Bak şimdi." dedi Emir ve koltuk değneklerini duvara dayayıp destek yürümeye başladı.

"Sadece arada topallar gibi oluyorum." diyen Emir ile "İyi bakalım. Sen sür." dedim.