Suçlu Kim?

Sapık

Yanağımın içini metal tadı alana kadar sertçe ısırdım ve şiddetli acının yardımıyla tekrar odaya ve işime dönmeyi başardım.

"Başka bir şey var mı?" diye sordu amir.

"Sanırım yok. Gizli dosyalar olabilir. Bazen üzerine yeni verileri kaydetmiş olan eski dosyaları bulabiliyoruz. Bu tamamen taşınabilir belleğin kullanılıp kullanılmadığına bağlı." dedi polis memuru.

"Hadi, bul o halde. Acele et. Bunun içindeki her şeyi görmeliyiz. Tabii adamın bu videoyu nereden bulduğunu öğrenmeliyiz." dedi amir. 

"Sizce de katilimizin şimdi de benimle ilgilenmeye başlaması biraz fazla büyük bir tesadüf değil mi?" dedim.

"Sen bu davada çalışıyorsun. Bundan daha da tuhaf olaylar gördük." diye itiraz etti amir. 

"Hayır." dedim ve polis memurunun omzuna dokunarak "Tekrar fotoğraflara dön. Hepsini küçük resimler olarak gösterebilir misin?" dedim.

Fotoğraflar düzenli olarak yan yana dizili durduğu yeni bir pencere açıldı. Onları tekrardan karşımda görmenin içimde yarattığı panik duygusunu bastırmaya çalıştım.

Bu fotoğrafların nasıl çekildiğini ve bu sırada neden durumun farkına varmamış olduğumu şu anda düşünmek istemiyorum.

Fatih ve Naz ile yemek yediğimiz fotoğrafı göstererek  "Tamam, işte bu." dedim.

"Bu fotoğraf iki hafta önce çekilmiş. Ben daha bu karakolda işe başlamadan bir hafta önce. O sıralar bütün bunlar ile hiçbir ilgim yoktu." dedim.

"Bundan emin misin?" diye sordu amir.

"Kesinlikle eminim. Harika bir gündü. Hatta Fatih ,arkadaşım, daha işe başlamadığım için hala harçlık alıp almadığımı sorarak dalga geçmişti." dedim.

Emir "Tamam. Sana bunu gönderen kişi..." derken amir onun sözünü kesti.

"Az önce de söylediğim gibi, sadece seninle aynı bölgede yaşayan bir sapık." dedi amir.

"Çisem'in polis olduğunu ve şu anda ne üzerinde çalıştığını bilen bir sapık." dedi Emir sinirle.

"Bunları çekip yollayan her kimse ikinizin de nerede yaşadığınızı biliyor. Evlerinizde kalmanız güvenli olmaz." dedi amir.

"Amire katılıyorum. Bugünden itibaren Selvi Teyzeler ile kalıyorsun." dedi Emir.

"Bu fotoğrafları çeken manyağın tam olarak tanımıyoruz. Babamlarda kalıp onları tehlikeye atmak istemiyorum." dedim.

"Tamam o zaman beraber bir otele yerleşiriz." diyen Emir ile bu oldukça yanlış anlaşılmıştı. Ama kafam sapığıma o kadar çok takılmıştı ki onları umursamıyordum.