Suçlu Kim?

Kalbimi Çaldın

Selim Bostan iki kez ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılmıştı. Yanındaki orta yaşlı iki adamı ise müebbet hapis cezasına.

Fotoğraflarımı nasıl çektiğini merak ediyor olmalısınız. Anlatayım. Lojmandaki evime, Emir'in evinin her yerine gizli kamera yerleştirmiş.

Soysuz köpek! Tabi bu gerçeği sevgili (!) meslektaş arkadaşlarımız evlerimizin duvarlarını yıkarak bulmuşlardı. İkimizde şimdilik ailemizin evinde kalıyorduk.

Telefonumun çalması ile düşüncelerimden sıyrıldım. Arayan amirdi. Daha hastaneden çıkalı üç gün olmuştu. Ne diye arıyor bu adam?

Telefonu açıp kulağıma götürdüm ve bıktığımı belli etmeyen bir ses tonuyla "Efendim amirim." dedim.

"Bir konum atacağım. Hemen oraya gel." diyen amir ile göz devirdim.

"Amirim ben izinliyim. Belki benim yerime başkası size yardımcı olabilir." dedim.

"Çisem büyük bir hırsızlık davası ile karşı karşıyayız ve senin burada olman gerekiyor. Dedektif Emir çoktan geldi." diyen amir ile ayaklandım.

"En hızlı biçimde geleceğim amirim." dedim ve telefonu kapattım.

"Anne ben evden çıkıyorum. Haberin olsun!" diye yan odadaki anneme seslendim.

Annem hızla yanıma geldi ve "Nereye Çisem? Daha hastaneden çıkalı üç gün oldu" dedi.

"Biliyorum anne ama amir aradı. Gitmeme gibi bir seçeneğim yok." dedim.

"Amirine bir terlik daha atmalıydım. Belki o zaman aklı başına gelirdi." diyen anneme gülerek "Keşke." dedim ve evden çıktım.

Bütün paramın gidecek olduğunu umursamadan bir taksiye binip amirin yolladığını konumu taksiciye söyledim.

Taksici arabayı sürerken telefonumdan gelen mesajlara baktım. Haberlere çıktığım için birçok mesaj geliyordu.

Reklam filminden tut anne ve baba tarafından hiç tanımadığım akrabalarımın akrabalarına kadar herkes mesaj atıyordu.

Amirin attığı konuma gelince bir orman girişi olduğunu görerek kaşlarımı çattım.  Taksicinin ücretini ödedim ve arabadan indim.

Ortalıkta kimse olmadığından amiri aradım. Amir telefonu anında açınca "Amirim ben geldim ama burada kimse yok." dedim.

"Önünde bir yürüyüş yolu olacak oradan ilerle Çisem." diyen amir ile "Tamam." deyip telefonu kapattım.

Tekin olmayan yürüyüş yolunda ilerlerken bir anda bir ağaçtan kocaman bir afiş açıldı. Afişi merakla okudum.

"Çisem benimle evlenir misin?"

Afiş ile şok olurken arkamdan ses geldi. Arkamı döndüğümde birçok kişi karşımda duruyordu.

Emir hepsinden daha önde dizinin üzerine çökmüş, elinde yüzük kutusu ile duruyordu.

"Hırsızlık yok mu yani?" diye sordum. Emir gülerek "Var." dedi.  Merakla "Ne hırsızlığı?" diye sordum.

"Benim kalbimi çaldın Çisem. Seni çok seviyorum benimle evlenir misin?" diye sordu Emir.

Gülerek "Evet!" dedim.