Suçlu Kim?

Seni Seviyorum

"Saçma sapan bir neden değildi! Kıskandım ulan seni!" diyen Emir ile büyün karakol alkışlamaya başladı.

Şaşkınlıkla "Ne?" diye sordum. Ben Emir'in beni sevmediğini düşünmüştüm. Ya da hissettiklerimin karşılıklı olmadığını.

Emir elimi tuttu ve kalbinin üzerine koydu. Emir'in kalbi de benimki gibi çok hızlı atıyordu.

"Çisem bu kalbin atış hızı seni ilk gördüğünden beri bir değişti. Ben senin yanında sert olamıyorum Çisem." dedi Emir.

Ne diyeceğimi bilemiyordum. Sanki birisi ağzımı zorla kapatıyordu. Birisi vücudumun içine ellerini sokmuş da kalbimi sıkıyormuş gibi hissediyordum.

"En ufak bir şansım var mı Çisem? Eğer var ise sonuna kadar savaşmaya razıyım. Sadece bana şansımın olduğuna dair ufacık bir ipucu ver." dedi Emir.

Kalbim hızla atarken yüzümü Emir'e çevirdim. Emir bana umut dolu bakışlar atarken gülümsemeye başladım.

Emir de güldü ve ensesini kaşıdı. "Ben bunu yapmayı bir süredir istiyordum." dedi Emir ve bana yaklaştı.

Ne yapacağını anlamam ile gülümsemem daha da arttı. Emir tam dudaklarımızı birleşecekken "Neler oluyor burada!" diyerek içeri amir girdi.

Ben amir geldiğinden dolayı üstüme çeki düzen verip Emir'den uzaklaştım. Zaten bütün karakolun önünde konuştuğumuz için utanmıştım. Birde amirin önünde öpüşmeye niyetim yoktu.

"Siz burada ne yapıyorsunuz?" diye soran amir ile "Şey, efendim." derken Emir bir anda amiri hiç duymamış, görmemiş gibi beni kendine çekti.

Ben ne yapacağımı bilemezken Emir boy farkından dolayı biraz eğildi ve beni öpmeye başladı.

İlk başta tereddüt etsem de sonradan gözlerimi kapattım ve Emir'in öpüşüne karşılık vermeye başladım.

Karakoldan ıslık ve alkış sesi gelirken birkaç kişinin dedikleri beni utandırıyordu.

"Kendinize bir otel odası tutun!"

"Çok ateşliler!"

Emir'den ayrılınca o kadar çok utanmıştım ki kimse kızarmış yüzümü görmemesi için Emir'e sarıldım

Emir de kollarını bana sararken kulağıma "Seni seviyorum." diye mırıldandı. Gülümseyerek "Bende seni seviyorum." dedim

Bu sefer Emir kulağıma iyicene yaklaştı ve "Amir çoktan kendi odasına gitti. Rahatlayabilirsin." dedi.

Buna gülerek Emir'den ayrıldım. Sanırım gülümsemekten elmacık kemiklerim ağrımaya başlamıştı ama kendimi gülümsemekten alamıyorum.