Crescent Moon: The Peculiars [MOON SERIES #1]

CHAPTER 12

Section 12

The House's Demon Callers

-

I rushed into the woods. Nothing bothered me more that time than the scary demon looking lady chasing me in the groves.

"I will kill you!" she screams as she continues to catch me.

Mga ilang segundo na ang nakaklipas at hindi parin niya ako tinitigilan. Nakalutang parin siya sa ere habang habol-habol ako.

"Just like what I've said earlier, I didn't do anything wrong to you. I did not disturb your deep sleep. I just got here."

She didn't even try to hear me out, she was definitely furious of some reason that I have no idea about.

Nagpatuloy ang paghahabulan naming dalawa ng ilang mga minuto. Nagsimula na akong hinglain dahil ilang minuto narin akong tumatakbo. "Hindi pa ba ako makakrating kung nasaan sila Miss Moon?" tanong ko sa aking sarili.

"Ano ba kaseng meron sa nakakatakot na babaeng humahabol sa akin?!"

Lumingon ako pansamantala upang tignan kung saan na naroroon ang nakakatakot na babaeng nakalutang sa ere sa likod ko.

Pagka-tingin ko sa kaniya ay bigla nalamang nahalabid ang kanan kong paa sa ugat ng malaking puno na nasa gilid ng daan. "aray!" daing ko matapos matumba ng malakas at malubhang magasgasan ang kanang tuhod.

Sinilip ko ang tuhod kong nagasgas dahil sa lakas ng impact ng pagkakatumba ko sa lupa.

I was bleeding then but I tried standing up to run away from the hideous, creepy lady that's chsing me yelling that it's because of me her sleep was disturbed.

Pinilit kong makatayo ngunit hindi kinaya bng sugatan kong tuhod.

Ang unang pumasok sa isipan ko ay ang magtago. Alam ko naman na hindi ko mauutakan ang isang iyon sa bilis kaya mas maayos nalang kung susubukan kong pagtaguan ang nilalang na ito.

I tried searching for an area where I could hide for the moment just so I can lose the being chasing after me.

I saw a huge tree not that far from the lighted path by the moon in the sky.

I looked back behind me and saw that the creepy being was still right after me. I guess there is no choice. "I have to hide for now." I muttered.

"Ugh!" My knee still hurts, this time it's worse than before.

Pinilit ko ang buong katawan ko na makarating sa nais kong pagtataguan para kahit papaano ay maligaw ang nakakatakot na nilalang na iyon.

Sana gumana at isipin niyang nawala nalamang ako ng biglaan sa kagubatan na ito.

Kumapit ako sa mga sanga ng punong nadadaanan ko habang papunta ako sa aking pagtataguan. Habang nalipas ang ilang mga segundo ay nararamdaman ko na palapit na ng palapit ang nilalang na ito kung saan ako naroroon.

Sa hindi inaasahang pagkakataon ay muli nanaman akong natumba sa lupa.

Mukhang hindi na kinaya bigla ng tuhod ko ang maglakad pa.

"Child?!" the creature yelled.

"Shit!"

"she's close, I have to hide right now." I said to myself.

I started crawling for myself until I reach the tall tree just a few steps away from where I am.

"Come out, come out wherever you are~."