CİHANGİR'DEN
Özgür'ün "Abi bulduk." demesiyle hızla oturduğum koltuktan ayağa kalkıp yanına gittim.
"Neredeler?"
"Abi Kerem'in il sınırına yakın bir evi varmış oradalar."
"Ulan il sınırında ne işi var onların!"
"Bilmiyorum abi herhalde bizim onları bulmamızı geciktirmek amaçlı oraya gitmiş olabilir."
"Çabuk adamlara söyle hemen çıkıyoruz."
"Tamam abi." dedi Özgür. O sırada Murat girdi odaya. Az önce lavaboya gidicem deyip çıkmıştı. Bende tam odadan çıkarken durdurdu beni.
"Nereye?"
"Kerem itini gebertmeye!" dedim ve hızlıca odadan çıktım.
"Bekle bende geliyorum." dedi arkamdan.
****
Evin önüne yaklaşmıştık. Önde ki araçta biz, arkamızda da 2 araba adam vardı.
"Dikkatli olmamız lazım." dedi Murat. Kafamı salladım ona sadece. Evin önüne gelmiştik. Tahmin ettiğim gibi bir sürü adam yerleştirmişti evin etrafına. Arabadan inmeden,
"Özgür adamlara söyle evin etrafını sarsınlar." dedim.
Arabadan indik ve evin önünde ki adamlar yanımıza geldiler. İçeri girmeye çalıştığımda engellediler.
"O şerefsiz Kerem'i çağır gelsin!" diye kükredim.
"Burda bekleyin içeri giremezsiniz." dedi ve yanında ki adamı gönderdi. Sanırım Kerem'i çağırmaya göndermişti. Birkaç dakika sonra Kerem iti geldi.
"Hoşgeldin Cihangir. Geleceğini haber verseydin hazırlık yapardım sana." dedi. Dalga geçiyordu benimle şerefsiz.
"Ben elim boş gelmedim merak etme. Nerde Gizem!"
"İçerde, mışıl mışıl uyuyor. Aynı prensesler gibi." dediğinde yakasına yapıştım. Onun adamları bana silah çekmişlerdi. Bizimkiler de onlara.
"KES LAN SESİNİ GEBERTİRİM SENİ!" dediğimde güldü.
"Ayıp ama Cihangir misafirsin diye bir şey demiyorum ama tepeme çıkma sende."
"BOŞ BOŞ KONUŞMA LAN! GÖNDER KÖPEKLERİNİ GİZEM'İ GETİRSİNLER."
"Sen buraya gelip benim yakama yakışıp sonra da o kızı alabileceğini mi sandın." beni şuan sinirlendirmeye çalışıyordu. Onun eline malzeme vermeyecektim. Bu sefer daha sakin ama sinirli bir şekilde konuştum. Ama ellerim hala yakasındaydı.
"Öyle sanmama gerek yok. Onu alıp gidicem burdan. Eğer seni bitirmemi istemiyorsan şimdi söyle getirsin Gizem'i."
"Sen mi bitireceksin benim işimi."
"Evet ben bitiricem." dedim ve Özgür'e döndüm ve işaret verdim. O da elinde ki dosyaları bana uzattı. Bende Kerem'in yakasını bırakıp dosyaları aldım ve ona döndüm.
"Bu gördüğün dosyalarda seninle ilgili neler var bir bilsen. Şimdi ya Gizem'i bana getirirsin ya da ben bu dosyalarla senin hayatını bitiririm." dediğimde yüzü bir anda değişti ve gözleri dosyaları buldu.
"Yalan söylemediğini nereden bileceğim. Beni böyle kandıramazsın." dediğinde bu sefer ben güldüm.
"Ben senin gibi şerefsiz değilim. Ve emin ol dediğimi yaparım." yalan değildi. Kerem'in yaptığı bütün pis işleri bu dosyadaydı. Özgür adamlarımızdan birine Gizem'i bulmasını söylemişti. Kendisi de bu dosyayı halletmişti. İlk başta neden olduğunu anlamasam da illa ki bir işte yarayacağını söylemişti Özgür. Doğrusu bu kadar çabuk yarayacağını tahmin etmemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESARET
ChickLitHerkesin hayatta bir imtihanı vardı. Gizem'in imtihanı da Cihangirdi. O günden sonra o kadar değişmişti ki hayatı kendi bile şaşırıyordu. Kurtulmak için deneyebileceği tüm yolları deneyecekti. Pes etmek istemiyordu. Ama Cihangir ona esaretten kaçış...