"Yıldızlar gibi parlamak gerekirken soldum ben ama o kişi geldiğinde yeniden parlamaya başladım."
***
Mutluluğu hayal edin. Mutluluğu hayal ederken gülümsemenizi...
Bende mutluluğu hayal etmiştim.
Hayallerimin kabusum olacağını bilmeden...
Kabusum...
Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)
Keyifli okumalar!
Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐
*
Bu yol nereye gider bilmem ama yürüyorum işte Yüzüme vuruyor arada fırtınası, korkuyorum ne var?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.Bölüm: İhanet
*"Pes ediyorum..."*
Her şey buraya kadardı. Sevdiğim erkek bana ihanet etmişti. Başka kişiye aşık olmuştu. Ama neden böyle yaptı? Ben sadece onu sevmiştim.
Herkes mutlu gibiydi ben hariç.Bazen neden bunuhakkettin İnci diyorum. Ama hayat bu kadar yanıltıcı olmamalıydı. Gece ile yıldızlar uyumluydu bir biz uyumlu olamadık.
Kaan'ı onunla birlikte görmüştüm. Beni gördüğüne şaşırmıştı. Açıklama bekledim ama gözümün içine bakıyordu. Bir şeyler söyledi ama artık çok geçti onu bir kızla görmüştüm hatta o kız benim en yakın arkadaşımdı.
Kaan'la sevgili olduğumuzdan beri hep onu çağırırdık, meğersem hepsi yalanmış. En yakın arkadaşım ve canımdan çok sevdiğim sevgilim.
Bunlar rüya olmalıydı ama maalesef değildi. Ağlayarak çıktım oradan arkamdan gelmesini beklemiyordum ama bu acıyı bana yaşatmamalıydı.
Telefonumu çantamdan çıkardım. Ağlayarak fotoğraflarımıza baktım. Tam başka resme geçecekken yere yapıştım. Evet yine yıkılmıştım. Kanayan dizime baktım. Dizim acıyordu ama kalbim ondan daha çok acıyordu. Telefonuma uzanmaya çalıştım ama dizimin acısından alamamıştım. Pes ettim her şeyden, ağlamaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ellerimi birleştirip yüzümü kapattım. Bıkmıştım sevdiğim adam, hayat ve duygularım hepsi tükenmişti.
Kaldırımın tam ortasında ağlıyordum. Her şey bulanık gözüküyordu. Hayatım kadar kötü olmamalıydı.
Omzumda sıcaklık hissettim. Omzuma doğru bakmaya başladım. Bir el vardı ya da ben yanlış görüyordum. Elin üzerine doğru bakmaya başladım.
Gökyüzünü kıskandıracak kadar güzel siyah gözleri, kumral dalgalı saçları ve gülümseyince güzel görünen bir yüz vardı karşımda. Bana gülümsese de ben ağlamaya devam ediyordum.
Önüme döndüm ve telefonumu yeniden almaya çalıştım yine aynı acıyı çekiyordum. Az önceki çocuk telefonumu alıp bana uzattı. Göz göze gelmiştik.
"Bu arada dizin kanıyor."dedi gözlerini ayırmadan.
"Hayatım gibi işte o da acı çekiyor." dedim ağlayarak.
Yine bulanıklaşmıştı her şey ama bu sefer daha kötüydü. Son kez gözlerine baktım ve yerden destek aldığım elim pes edip bırakmıştı beni. O anda gökyüzünü kıskandıracak kadar güzel gözleri olan çocuk beni tutmuştu. Son kez ağzımdan şu cümleler çıkmıştı.
