You Own Me Someone

Arc 1.7

Arc 1.7

{host.... }

{ ေအာ္... ဖန္ရွင္း မင္း ေပၚလာေသးတယ္ေပါ့ေနာ္}

{ေတာင္းပန္ပါတယ္ host ကြၽန္ေတာ္ အစညး္အေ တက္ေနရလို႔ပါ}

{ထားပါ... ဘာေျပာမလို႔ ငါ့ကို ေခၚတာလဲ}

{host ဇာတ္လိုက္ကို ဘာလို႔ အေျဖျပန္မေပးေသးတာလဲ }

{ ငါ မေပးခ်င္ေသလို႔ .. }

{ host အဲ့လို မရဘူးေနာ္ mission ရွိေသးတာလဲ သတိရဦး mission ေတြက မၿပီးေသးဘူးရယ္ ဇာတ္လိုက္ ေျခသလံုးကို ဖက္ေကာင္းပါတယ္ ေရႊေျခသလံုးႀကီးကို ၿပီးောတ့ host လည္း သူ႔ကို ခ်စ္တာပဲကို }

{ မသိဘူး.... ငါ သူ႔ကို အေျဖ ေပးလည္း ေပးခ်င္တယ္ ေပးလည္း မေပးရဲဘူး }

{ ဘာလို႔လဲ host }

{ ငါသူ႔ကို အေျဖျပန္ေပးၿပီးမွ သူ႔က ငါ့ကို ကစားတာဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ}

{ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး hostရယ္ ဇာတ္လိုက္က host ကို ဒီေလာက္ခ်စ္တာကို }

{ မင္းက ဘယ္လိုသိတာလဲ..... ေနစမ္းပါဦး ဖန္ရွင္း မင္း ငါ့ကို ဘာလို႔ ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ လက္ထဲ အတင္းထိုးထည့္ေနတာလဲ မ႐ိုးေတာ့ မ႐ိုးေတာ့ဘူးေနာ္}

{ မဟုတ္ပါဘူး host ရဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္အရပါ }

{ ေတာ္ ! တိတ္! ဘာတာဝန္အရလဲ }

{. ......}

ငါထင္တာသာ မွန္ရင္ အဲ့system ေသခ်ာေပါက္ကို မ႐ိုးဘူး ငါ့ကို ဇာတ္လိုက္ လက္ထဲ mission အေၾကာင္းျပၿပီး အတင္းထိုးထည့္ေနတာ

သူလည္း ဖန္ရွင္းကို ေဟာက္ၿပီး ဖတ္စရာရွိတဲ့ ဇာတ္ညႊန္းကို ထိုင္ဖတ္ေနလိုက္သည္
ဒီေန႔ ႐ိုက္ကြင္းက သူ႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးပဲ
ရန္ခ်န္ဖုန္း ပုန္ကန္ၿပီး ဘုရင္ကို သတ္မယ့္ေန႔

မိဖုရားႀကီးရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲမွာ ပုန္ကန္ၿပီး သတ္မွာ
ဒီအခန္းက သူ႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးမို႔ ေသခ်ာ သ႐ုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ဇာတ္ညႊန္းကို ေသခ်ာဖတ္ေနလိုက္သည္

ထူးဆန္းတယ္ ခါတိုင္း ႐ိုက္ကြင္းေရာက္တာနဲ႔ သူ႔အနားက မခြာတဲ့ ဇာတ္လိုက္ကို အခု သူ႔အနားမွာ မေတြ႔ရ
သူလည္း မ်က္လံုး တစ္ခ်က္ ေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဇာတ္လိုက္ကို ဇာတ္လိုက္မ က်ဴးလဲ့ယီ အနားမွာ ေတြ႔လိုက္ရသည္