You Own Me Someone

Arc 4.4 ႐ုန္လဲ့

Arc4.4 ႐ုန္လဲ့

႐ုန္လဲ့ေလး ဖ်ားေနပါသည္ ။ တစ္ကယ္ကို ဖ်ားေနတာပါ ။ မေန႕က ေက်ာင္းက ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ ေရတန္းခ်ိဳးတဲ့အျပင္ ေခါင္းပါေလွ်ာ္ၿပီး ေရစိမ္ေနေတာ့ မဖ်ားဘဲ ေနပါ့မလား။

[host ဖ်ားတာေတာင္ နည္းေသးတယ္ ေရခ်ိဳးရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနရတယ္လို႔]

'အဲ့တာ ငါေတာင္မသိလိုက္ဘဲ ျဖစ္သြားတာပါဆို ဘယ္သဴက ေရခ်ိဳးရင္း အိပ္မွာလဲလို႔'

[ဟြန႔္ ေဆးေပးမယ္ဆိုေတာ့လည္း မေပးခိုင္းဘူး]

'မလိုဘူး မင္းစီက ေဆးယူၿပီးေသာက္လို႔ ေပ်ာက္သြားရင္ ငါေက်ာင္းသြားေနရလိမ့္မယ္ မေသာက္ဘူး ၿပီးေတာ့ ငါအခုလိုျဖစ္ေတာ့ ငါ့အစ္ကိုႀကီးက အလုပၼၾသားဘဲ ဂ႐ုစိုက္ေပးတယ္ေလ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ'

[ၿပီးတာပဲေလ မလိုရင္လည္း ဒါနဲ႕ host... ဇာတႅိုကၠ hostလူႀကီးလားဆိုတာ သိရေအာင္ နမ္းၾကည့္ပါလား]

'မင္းငါ့ကို အိမ္ေပၚကဆင္းရေအာင္ လုပ္ေနတာလား'

[host လူႀကီးသာဆိုရင္ ဆင္းစရာမလိုပါဘူး hostရဲ႕]

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေကာင္းေနတုံး တံခါးဝမြာ ရပ္ၿပီစၾကည့္ေနတဲ့ လူကိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး ဘယ္သူမွ
မျမင္လိုက္ၾက။

႐ုန္ဝမ္ ဒီေန႔ သူ႔ညီေလးေနမေကာင္းတာနဲ႔ ကုမၸဏီကို မသြားေတာ့ဘဲ အလုပ္ေတြကို အိမ္ကိုဘဲယူလာခိုင္းလိုက္သည္။ အိပ္ရာေပၚမွာ လွဲေနတဲ့ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ခႏၶာကိုယ္ေလးဟာ အပူ႐ွိန္ေၾကာင့္ နီေနသည္။

ေကာင္ေလးငယ္ဟာ သူေရာက္ေနတာကိုမသိဘဲ အေတြးထဲေျမာေနတဲ့ပံုပင္ ။ မသိလိုက္ပါဘဲနဲ႔ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ အေတြးကိုစိုးမိုးေနတဲ့ လူကို ကမၻာႀကီးေပၚကေန ေဖၽာက္ဖ်က္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြက စိုးမိုးလာရေတာ့သည္။

အေတြးလြန္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးငယ္ရဲ႕ အေ႐ွ႕ကိုသြားရပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိူေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ ပင္လယ္ျပာေရာင္ မ်က္ဝန္းေလးေတြကို အနမ္းဖြဖြ ေပးခ်င္လာသည္။

သူ႔ကိုယ္သူလည္း ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ မသိႏိုင္ေတာ့ ။ ထိုေကာင္ေလးဆိုတာ အရင္က သူပစ္ပယ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္သာ ။ အခုမွ သူ႔စိတ္ေတြက ထိုေကာင္ေလးစီမွာ ေကာ္နဲ႔ကပ္ထားသလို ထိုေကာင္ေလးစီကေန ခြာလို႔မရေတာ့ ။