Chapter 29

10 1 0
                                    


"Can we talk, Tiff? Please," umpisa ni Jayvee matapos maupo sa upuan kanina ni Venny.

Ayaw ko naman na tuluyang maging bastos, labag man sa loob ay hinarap ko na siya.

"Hear me first," dagdag pa niya.

Nanatili akong tahimik at piniling abalahin ang sarili sa straw nitong drinks ko.

Don't get me wrong, I'm listening. It's just that hindi ko lang makayanan ang diretsong titig niya sa akin ngayon.

"I want to say sorry. Alam ko, ang gago ko, making you wait when I should have fetch you in the first place. For that I'm really sorry, Tiffany." Ramdam ko ang pagsusumamo sa boses niya and I always admire him for that, since he always feel sincere.

Mariin kong pinagdikit ang labi ko dahil pakiramdam ko unti-unting lumalambot ang puso ko sa kanya. Isang sorry niya lang, alam kong bibigay ako agad kaya nga ayoko pa sana siyang makita ngayon.

"I don't want you to think that I'm just fooling around. Or anything related to that, cause I have never been this serious, Tiff." Natigil ako sa paglalaro ng straw nitong drinks ko dahil sa sinabi niya.

He reached for my chin, just enough para maglebel ang mga mata namin, bago nagpatuloy. Napalunok ako ng magtama ang mga mata namin, his eyes is just too much for me. Parang sobrang lalim nito, it convey too much emotions that I can't even name.

"You're special to me, Tiffany," he said not leaving my eyes.

I suddenly feel awkward sa pagtititigan namin kaya naman kumurap ako saka pilit iniwas sa kanya ang mukha.

Bahagya ko pang pinaypayan ang sarili gamit ang mga kamay para kumalma.

Narinig ko ang mahinang pagtawa niya dahil sa naging reaksyon ko.

For sure I'm beaming red now. Gosh, Tiffany!

"Anyway, I got you something," pag-iiba niya ng usapan.

Nilingon ko siya dahil dun at nakita ko siyang may inilabas na papel mula sa bag niya.

"This. You can start there if you're still interested."

Kinuha ko ang papel na inaabot niya sa akin at namilog ang mga mata ko nang makita ang pamilyar na logo ng isang kompanya. Binasa ko ang nilalaman non at hindi ko mapigilan ang mamangha.

I tried applying in this company before the semester start, but it was rejected since hindi pa raw sila tumatanggap ng interns and mas prefer sana nila ang college na related sa literacy since it's a publishing company.

And now, Jayvee's giving me a letter that my request is accepted?

I look at him amazed samantalang ngumiti lamang siya sa akin.

"They're now accepting interns," aniya. "Though, it's a bit late I guess," alanganin niyang sabi.

"How? I mean how did this happen? Nang nag-apply ako before ang sabi they're not in need of interns pa." Halos hindi ako magkanda-ugaga sa sasabihin ko. Hindi pa rin ako makapaniwala.

"I actually ask a friend and he says that they have a slot for interns now," sagot niya. "Well.. my friend happens to work there, so I ask him if he can take a look at your application. But since he's busy, nahirapan ako to get in touch. And that could probably the reason bakit ngayon lang nila na-process," he explained.

Tumango ako after marinig ang sinabi niya.

"But.. I already passed my papers with Ms. Monica," wala sa sarili na naisatinig ko habang tinitignan pa rin ang letter ng publishing company. Kaya agad akong nag-angat ng tingin kay Jayvee.

LOVE MAKES FOOLSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon