BAŞLANGICIM

Bölüm 40

"Melodi! Hala uyuyor musun sen? Kalk hazırlan artık, uyuyarak mı karşılayacaksın Toprağı?" Sesi ile zar zor araladım gözlerimi ve perdelerimi açan Emiraya baktım. Ne olduğunu çözmeye çalışan aklım ile doğruldum yatağımda ve gözlerimi ovuşturdum. Karşımda, askılıkta duran güzel elbise ile bugünün ne olduğunu anladım.

Ne kadar çabuk geçmişti bir hafta! Her gece kabuslarıma giren olay yüzünden, hiçbir günümü enerjik yaşayamamıştım. Bugün de o günlerden biriydi. Her gün Toprağın haykırışları ile uyanıyor ama Toprak geldiğinde, ona çaktırmamaya çalışıyordum.

Bu hafta içerisindede zaten Toprakla pek yüz yüze görüşememiştik. Bugünü söz gibi düşünerek hareket ettiğimiz için, koşuşturmalardan pek ona vakit ayıramamıştım ama her gece, uyumadan önce araşmayı da asla ihmal etmemiştim.

"Toprak beyin özel isteği üzerine, arkadaşlarınıda çağırdık. Gerçi kendisi sadece Gökalpi arayıp çağırmış o da herkese yaymış. Bende Özgür'den duyuyorum" dediğinde kendine gelen bilincim ile ellerimi hızla gözlerimden çekip Emiraya baktım.

Ne dediğinin farkında mıydı?

Bu sadece, amcamla Toprak arasında geçecek bir muhabbet ve yüzük takımı olacaktı.

"Bende aynı tepkiyi vermiştim ama Toprak, tanıştığı günden beri Gökalple görüşüyormuş. Şok edici değil mi? İlk defa kıskançlığını araya katmadan arkadaşınla arkadaş oldu" dedi kendide inanamayarak.

Tamam gelsinler zaten, geri dönemeyiz şimdi ne diyebiliriz ki 'gelmeyin' diyemeyeceğimize göre. Ama anlamadığım bir şey var. Tüm hafta hiçbir arkadaşlarımla görüşmeyen benim aksime, tüm ailem arkadaşlarımla görüşmüştü. Emir, Damlayla görüşmek için iki günlüğüne izmire bile gitmiş, Emira sürekli Özgür'le mesajlaşıp durmuş ve şimdi öğrendiğim şeye görede, Toprak Gökalple sıkı bir ilişki içerisine girmiş.

Ne oluyoruz lan!

Onlar benim arkadaşımdı, ne ara sizlere transfer oldu?

Geçen gün Emirayla kapsamlı bir konuşma yapmıştık. Özgür'ün ona değer verdiğini, ama benden çekindiğini söylemişti bana. Bense benim için mutluluktan başka bir şey değil bu diyerek başlayan flörtlerini onaylamıştım. Ah resmen evliliğim ile tüm ailenin kısmeti açıldı.

Bu gülümsememe neden olsada, gerçekliğe dönüp "Damlalara söylediniz mi bari? Bozulmasınlar şimdi." Dedim başımız yanmış gibi bakarken.

Emira hızla onayladı ve "arkadaşlarını ele geçirdik güzelim. Artık senin değil, bizim arkadaşladımız ama Derinle Eren gelemeyeceklerini söyledi. Nedenini bilmiyorum. Gerçi kurduğumuz gruba bir baksan her şeyi öğrenirsin de, telefonu hiç eline almıyorsun ki" dediğinde, hızla aradım doğrulduğum yatakta telefonu. elime aldığımda ise hemen girdim şifremi. Gerçekten de Mesajlara hiç girmemiştim, bir tek Toprakla konuşup kapatıyordum telefonu.

Neredeyse 700e yakın mesaj birikmişti. Bunlar baya ilerletmiş arkadaşlıkları resmen. Son mesajlara baktığımda, Gökalp'in erkek tarafından olduğunu belirten bir mesaj gördüm. Resmen kendi arkadaşları tarafından satılmış bir kıza dönmüştüm.

"Aa şimdi bak mı dedim? Kalk artık Melodii" diye cırladı Emira, beni kolumdan tutup yataktan kaldırarak. "Al şu elbiseyi, git giyin. Sonrada odama gel, makyaj yapalım. Makyözleri düğüne saklıyorum, şimdilik benle idare et. Nasıl olsa aile içi bir söz" diyerek odamdan çıktı. Bense hızla duşa girdim ve kişisel bakımımı yapmaya başladım.
~~~~
Üzerimdeki pudra pembesi, diz üstü, belden aşağısı kabarık bir eteğe sahip elbiseye bakakaldım aynadan. Çok güzel görünüyordum. Bu ben olamazdım, her şeyi dışa vuran çökmüş bir halde gelmiştim bu eve. Yaklaşık 9 ay geçmişti buraya geleli. Yazın başlangıcına geri dönmüştük. Ve halime bakarak burada yaşadıklarımı düşündüm. Emira ile denize girişlerim, eğelencelerimiz, kötü günlerimiz. Burada Her şeyi yaşamıştım nerdeyse. Simdi ise sözleniyordum. Derler ya 'her şey bir anda oldu' diye. Bende onlardanım işte. Gerçekten de her şey bir anda olmuştu. Tüm kötülükleri üzerimden çekmek için tonlarca korumalarla gezsemde, şu an mutluydum. Tek öğrenmem gereken, Toprağın Zafer piçini nasıl alt edeceğiydi.