BAŞLANGICIM

Bölüm 3

Gözlerimi açtığımda, beyaz bir tavanla ve solumda, bir demire asılı serum şişesiyle karşılaştım.

Gerçekten, küçük bir kriz için hastaneye mi gelmiştik? Bu serum, ne diyeydi peki? Vitamin falan mı?

kafamı kaldırdığımda, yatağın yanındaki koltukta uyuyan, bir adet Emira gördüm. 

Yanında oturan tanımadığım çocuk ise, bir yerlere dalmış, öylece duruyordu

En sonunda Emir, beni fark edince "Melodi! Uyandın, şükürler olsun." diyerek yatağa oturdu.

Ardından, tanımadığım surat, gözlerini bana çevirdi. İlk defa böyle gözlerle karşılaşıyorum, sanki önünde bir perde varmış gibi anlamsızca boş bakan, açık yeşil ve iri bir çift göz.

Göz göze geldiğimizde, gözlerimi kaçırarak kafamı Emire çevirdim ve "Neler oldu?" Diye sordum. Az çok hatırlıyordum ama kaç saattir burdaydım bilmiyordum.

Emir "Bayıldıktan sonra seni odana çıkardık, Emirayla Eslem yanında durdu. Bizde aşağıda, çağırdığımız hemşirenin gelmesini bekledik. Sen sürekli sayıklamaya başlayınca, bizde hemşire yardımıyla seni hastaneye getirdik. Doktor, etkili bir sakinleştirici vermiş. Neredeyse bir gündür uyuyorsun. Emira, dün bütün gece başında bekledi, sonrada uyuyakaldı. Bizde Toprakla, uyanmanı bekledik... Aman, şimdi sen uyumadık diyede özür falan dilersin, sen dilemeden ben söyleyim. Uyumak istemediğimiz için uyumadık, senin yüzünden değil" dedi alaylı bir şekilde sırıtırken.

Demek ismi Toprakmış. Çok sert bir mizaca sahip, bu beni korkutmuyor değildi.

Bizimle aynı yaşlarda gibi duruyor ama sanki Edward gibi, yıllardır yaşıyormuş tipi vardı çocukta.

Vücut olarak gençti, evet. Ama akıl olarak öyle mi pek emin değildim. Emir düşüncelerimi okuyormuş gibi söze girince

"Bu arada Melodi, tanıştırayım bu Toprak. Benim tek arkadaşım. Zaten tipindeki asaletten dolayı bana arkadaş olmaya layık" dedi her zamanki gibi sırıtarak. Arkasından dümdüz bir ses duyuldu "boş yapma Emir!" Diyerek ayağa kalktı.

Bu çocuk, benim kuzenimin espirisine sinirlenmiş miydi şimdi? Çok saçma!

"Melodi de uyandığına göre, ben gidiyorum. Size iyi geceler. Yeniden, tanıştığıma memnun oldum Melodi" dedi ve odadan çıktı.

O da neydi öyle? Neden bu kadar sinirli davranmıştı ki? ayrıca gözlerinde beliren hayal kırıklığı da neyin nesiydi?

Bu kadar sert konuşmasına mı, yoksa ismimi bu kadar güzel telaffuz etmesine mi şaşırsam bilemedim. Ağzım açık, kapıya bakarken, Emira koltukta kıpırdanmaya başladı. Sonra gözlerini açtı ve mutlu bir çığlık attı.

"Kızım bir destur! Daha yeni uyandın, bu ne enerji ya?" dedi Emir kulaklarını kapatırken.

Emira ise, umursamaz bir tavırla omuz silkti ve koltukta doğrulup "Nasılsın Melodi?" Dedi

Sonra yanına baktı, kaşlarını çatarak "Toprak Nerede?" derken bir yandan da parmaklarını sayar gibi Tek tek tutmuş " Yine bir bayılma vakası, bayılma sonrası ayılana dek başında bekleme, ardındanda uyandığı an ortadan kaybolma." dedi. Dediğinden bir kelime bile anlamamıştım

"Neden böyle yapıyor anlamıyorum? Tamam sorunların olabilirde. Bari, ayıldıktan sonra bi saat falan yanında dur. Sor 'nasılsın?' diye. Ne o kaçar gibi gitmeler, benim planlarımı suya düşürmeler?"

'Ne planı acaba bu?' dedim kendi kendime. Emir ise
"O planlarını aklından çıkar, Emira. Bu zamana kadar, Toprak hakkında kurduğun hiçbir plan işe yaramadı. Çocuk hala aynı!" dedi